Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΚΥΤΙΑΝΗ

ΤΟ ΧΘΕΣ ΤΟ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ.
ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ - Π. Ε. Κ. Ο. Π.
Γ. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48 β
Τηλ. ΦΑΞ.: 2108221083

Κινητά: 6973837993, 6978865730, 6974029211

email: Pekop1999@gmail.com, http://pekop.wordpress.com/

ΑΘΗΝΑ:  27-3-2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ  ΚΥΤΙΑΝΗ
Συναδέλφισσες -οι,

Σήμερα Τρίτη (27 Μαρτίου) και ώρα 10 το πρωί ολοκληρώθηκε η τριμερής διαδικασία στην επιθεώρηση εργασίας Αγ. Παρασκευής στην οποία είχε προσφύγει η συνάδελφος Παρασκευή Κυτιάνη μετά την απόλυσή της από την εταιρεία ΦΑΣΜΑ Α.Ε.  λόγω της συνδικαλιστικής δράσης της στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» όπου εργαζόταν .

Στην σημερινή συζήτηση εκτός από το Δ.Σ. της ΠΕΚΟΠ και του δικηγόρου του σωματείου παρευρέθησαν και κατέθεσαν το μέλος Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζόμενων ΤΕΕ συνάδελφος Αβραμίδης Κώστας και το μέλος του Δ.Σ. του σωματείου του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς», η συναδέλφισσα Λίτσικα Άννα.

Ιδιαίτερα η συναδέλφισσα   Άννα Λίτσικα με την ιδιότητά της σαν εργαζόμενη στο ίδιο νοσοκομείο όπου εργάζονταν και συναδέλφισσα Παρασκευή Κυτιάνη, ήταν καταπέλτης για τις θέσεις της εργοδοσίας καταθέτοντας την προσωπική της εμπειρία από την συνδικαλιστική δραστηριότητα της Παρασκευής. Κατέθεσε μάλιστα έγγραφο υπογραμμένο από όλους τους εργαζόμενους του τμήματος που εργάζονταν η Παρασκευή και που διέψευδαν τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας.

Οι συνάδελφοι και το Δ. Σ. της ΠΕΚΟΠ αναφέρθηκαν στην γνωστή από χρόνια συνδικαλιστική δραστηριότητα της συναδέλφου μας στον χώρο του  νοσοκομείου, αλλά και γενικότερα στο πλαίσιο της ΠΕΚΟΠ, με αποτέλεσμα να καταγραφεί η άποψη της Επιθεώρησης πως: «κρίνει ότι η συναδέλφισσα Κυτιάνη ασκεί νόμιμα και ελεύθερα συνδικαλιστική δράση για το σύνολο των εργαζομένων και όχι μόνο για το άτομό της,  γιαυτό η απόλυσή της δύναται να συνδεθεί με την ιδιότητα της ως συνδικαλίστριας και απορρίπτει τους ισχυρισμούς της εταιρείας για  αυτήν ως πλημμελή εκπλήρωση των καθηκόντων της και περί ατομικού συμφέροντος συνδικαλισμό.»

Η απόφαση της επιθεώρησης δικαιώνει την άποψη πως η αλληλεγγύη είναι το πιο δυνατό όπλο των εργαζόμενων. Αξίζει να συγκρουστεί κανείς με τον επίσημο συμβιβασμένο συνδικαλισμό που σιωπά αμήχανα μπροστά στο σύγχρονο δουλεμπόριο και τις απολύσεις.

Αυτό είναι μάθημα προς όλους όσοι συνεχίζουν να παραμένουν προσκολλημένοι σε οποιεσδήποτε αγκυλώσεις .

Η νίκη της Παρασκευής Κυτιάνη είναι νίκη όλων των εργαζομένων, η οποία μαρτυρά πως όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να   τα αλλάξουμε όλα. 

ΤΟ ΧΘΕΣ ΤΟ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς το Δ.Σ. του σωματείου.


Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Κάλεσμα γα την πανελλαδική συνέλευση της Πρωτοβουλίας για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών


Κάλεσμα γα την πανελλαδική συνέλευση της Πρωτοβουλίας για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα ΕργατώνΚΑΛΕΣΜΑ

Η πρωτοβουλία για ένα «ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών» καλεί σε ανοιχτή πανελλαδική συνέλευση. Σάββατο 24-3-12, και ώρα 2μ.μ. στο Εργατικό κέντρο Αθήνας

Η «πρωτοβουλία» απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους και τους άνεργους για να εκτιμήσουμε την κατάσταση στην οποία ευρίσκεται το εργατικό κίνημα, τα προβλήματα και της ανάγκες της εργατικής τάξης. Να συζητήσουμε και να οργανώσουμε αποτελεσματικά την δράση μας την επόμενη περίοδο.

Με την ψήφιση του νέου μνημονίου, του PSI και του εφαρμοστικού νόμου, ο ελληνικός καπιταλισμός και το πολιτικό σύστημα που διαχειρίζεται την κρίση του, ωθεί την συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού σε μια τεράστια κοινωνική καταστροφή. Με πρωτοφανή αγριότητα η συγκυβέρνηση των Παπαδήμιων, τσακίζει μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, υγεία, παιδεία και κοινωνικά επιδόματα. Νέες ιδιωτικοποιήσεις προωθούνται, οργανισμοί καταργούνται και χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να ριχτούν στην ανεργία. Οι εργασιακές σχέσεις και οι συλλογικές συμβάσεις διαλύονται. Η ανεργία καλπάζει, 1 στους 2 νέους είναι άνεργος. Η πείνα, η φτώχια, η δυστυχία και ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι καθημερινός εφιάλτης για χιλιάδες εργαζόμενους. Όλα αυτά για να σωθεί όχι η «πατρίδα», όπως μερικοί σκόπιμα προπαγανδίζουν, αλλά οι καπιταλιστές, οι τράπεζες τους και οι επιχειρήσεις τους. Μάταια όμως, η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού δεν αντιμετωπίζεται. Το βάθεμα της ύφεσης στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία, βυθίζει την ελληνική οικονομία σε ακόμα χειρότερο τέλμα. Ήδη έχει ανακοινωθεί ότι τον Ιούνιο έρχεται νέο πακέτο μέτρων.

Αυτή τη κρίσιμη στιγμή που καταστρέφεται η ζωή εκατομμυρίων εργατών, το συνδικαλιστικό-εργατικό κίνημα βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις ανάγκες της εργατικής τάξης. Η μαζική ανεργία, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και η πλήρης αδυναμία των εργοδοτών για παροχές και μεταρρυθμίσεις, έχουν αποδυναμώσει και παραλύσει πλήρως το υπάρχον συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο αδυνατεί να οργανώσει και να διεξάγει ουσιαστικούς αγώνες. Κεντρικό ρόλο στο μπλοκάρισμα και στην υπονόμευση των εργατικών αγώνων παίζει η εργοδοτική- κυβερνητική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με την συνευθύνη και της «Αυτόνομης Παρέμβασης / ΣΥΡΙΖΑ» που με την συμμετοχή της τους καλύπτει . Οι γραφειοκράτες ακολουθούν πιστά και στηρίζουν την στρατηγική του κεφαλαίου, είναι προδότες της εργατικής τάξης, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν και πρέπει να τσακιστούν. Η πολιτική του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ στην καλλίτερη περίπτωση, οδηγεί τους αγώνες σε αδιέξοδο. Διαχωρίζει τους εργαζόμενους σε ΠΑΜΕ και μη ΠΑΜΕ, έτσι διασπώνται οι εργαζόμενοι στην βάση και αποδυναμώνονται οι αγώνες. Είναι ενάντια σε κάθε κίνημα και αγώνα της εργατικής τάξης που δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ακόμα και εκεί που στηρίζει πραγματικούς αγώνες, όπως στην χαλυβουργία, δημιουργεί τείχος απομόνωσης από το υπόλοιπο κίνημα, ενώ ανέχεται τους φασίστες και εξαργυρώνει τους αγώνες σε εκλογικά κομματικά οφέλη. Οι μέχρι τώρα προσπάθειες συντονισμού από τα πάνω, με διάφορες μορφές Πρωτοβουλιών, που στηρίζονται σε συμφωνίες συνδικαλιστικών στελεχών ή πολύ περισσότερο σε συμφωνίες πολιτικών κορυφών, ερήμην των εργαζομένων, έχουν οδηγήσει στην αναποτελεσματικότητα και στην αδυναμία οργάνωσης μαζικών αγώνων.

Η ανάγκη των εργαζομένων να οργανώσουν και να διεξάγουν μαζικούς, δυναμικούς και αποτελεσματικούς ταξικούς αγώνες αυτήν την στιγμή είναι καταφανέστατη. Η πρωτοβουλία για «ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών» θέλει να υπηρετήσει αυτήν την ανάγκη. Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά τον κατακερματισμό, την διάσπαση και την εξατομίκευση, που η άρχουσα τάξη επιδιώκει για τους εργάτες. Η ενότητα των εργαζόμενων, των ανέργων, των ελαστικά απασχολούμενων, αλλά και των Ελλήνων με τους αλλοδαπούς εργάτες, είναι αποφασιστικός παράγοντας στις ταξικές μάχες που έχουμε μπροστά. Χρειάζεται να αναζωογονήσουμε, να μαζικοποιήσουμε και να λειτουργήσουμε τα σωματεία που αγωνίζονται. Να δραστηριοποιήσουμε την εμπειρία και τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος, κυρίως την εργατική δημοκρατία μέσα σε αυτά. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε νέα σωματεία εκεί που δεν υπάρχουν, αλλά και εκεί που τα υπάρχοντα έχουν μεταλλαχτεί σε εργοδοτικά και σωματεία σφραγίδες. Όλα αυτά όμως δεν είναι καθόλου αρκετά και δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της εργατικής τάξης στην παρούσα φάση της γενικευμένης επίθεσης και του γενικευμένου ταξικού πολέμου. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε και να στηρίξουμε και νέες μορφές οργάνωσης όπως λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία βάσης, εργατικές επιτροπές, εργατικά συμβούλια κ.α. Για της ανάγκες της ενότητας και του συντονισμού στην δράση απαιτείται να δημιουργηθούν «κέντρα αγώνα», που θα ενοποιούν τις διάσπαρτες εργατικές αντιστάσεις, θα συσπειρώνουν τους εργαζόμενους/ανέργους και θα οργανώνουν πραγματικούς αγώνες, κάνοντας πράξη την εργατική αλληλεγγύη και την εργατική δημοκρατία.

Μια τέτοιας μορφής συσπείρωση των εργατών και οργάνωσης του εργατικού κινήματος, για να είναι αποτελεσματική, ιδιαίτερα στην σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, δεν μπορεί να εγκλωβίζεται στο έδαφος του μινιμαλισμού και ρεφορμισμού. Κανένα από τα επιμέρους εργατικά αιτήματα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, αν δεν υπάρξουν αγώνες που να ενοποιούν τα αιτήματα και την εργατική δράση, στην κατεύθυνση μιας κεντρικής πολιτικής προοπτικής και ενός κεντρικού οργανωτικού σχεδίου. Η ανάγκη αυτό-οργάνωσης της εργατικής τάξης, είναι απαραιτητος όρος για την οργάνωση της αναγκαίας Γενική Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας που θα παλέψει για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυβέρνησης και να ανοίξει ο δρόμος για την επαναστατική εξουσία της εργατικής τάξης. Για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα αντιμετώπισης της οικονομικής καταστροφής, με διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των τραπεζών, της ενέργειας και των μεγάλων επιχειρήσεων, για να μπεί σε λειτουργία η οικονομία της χώρας.

Mε όραμα τη διαμόρφωση μιας ενωμένης, εργατικής επαναστατικής και σοσιαλιστικής Eυρώπης, χωρίς Mέρκελ, Σαρκοζύ και Σόιμπλε, για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

ηλεκτρονική διεύθυνση: http://kentroagona-ergaton.blogspot.com/

ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: kentroergaton@gmail.com