Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

ψήφισμα

Το σωματείο εργαζομένων της ΒΕΜΕΚΕΠ καταγγέλλει τη κυβέρνηση των τριών τυράννων και τη ραδιενεργή εργοδοσία του Μάνεση που με τη παρουσία εισαγγελέων και δυνάμεων καταστολής εισέβαλλαν βίαια στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο προκειμένου να σπάσουν την απεργία των συναδέλφων Χαλυβουργών που αγωνίζονται για το δικαίωμα στη δουλειά και αξιοπρεπείς μισθούς διαβίωσης.

Καλούμε ολόκληρη την εργατική τάξη να σταθεί στο πλευρό τους τη στιγμή που ολόκληρη η ελληνική οικονομία καταρρέει κάτω από το βάρος της χρεοκοπίας.

Το σωματείο μας στηρίζει και στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (θυγατρικής της Φιλκεράμ Τζόνσον που πτώχευσε) που παραμένουν 14 μήνες απλήρωτοι κι έχουν αποφασίσει μετά από 14 μήνες περιφρούρησης του εργοστασίου του να παλέψουν να περάσει η μονάδα στα χέρια των εργατών, κάτω από το δικό τους έλεγχο και διοίκηση ως μόνη απάντηση στη μαζική ανεργία και ανέχεια.

Tο σωματείο μας δίνει 300€υπέρ του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής.



Όλοι μαζί μπορούμε να νικήσουμε.

Σωματείοεργατουπαλληλων βεμεκεπ





ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                      ΓΕΝ.ΓΡΑΜΑΤΕΑΣ

ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Γ.                     ΠΑΠΑΣ Δ.


Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ: Τα εργοστάσια ανήκουν στους εργάτες!


ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ: Τα εργοστάσια ανήκουν στους εργάτες!


Η Πρωτοβουλία για το Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στηρίζει τον αγώνα των εργατών της ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ (θυγατρικής της ΦΙΛΚΕΡΑΜ-ΤΖOΝΣΟΝ) που σε συνθήκες χρεοκοπίας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας παλεύουν για την επαναλειτουργία της μονάδας κάτω από τον έλεγχο και τη διοίκηση των ίδιων των εργαζομένων.

Τα μνημόνια και η καπιταλιστική χρεοκοπία έχουν ήδη σπείρει βιομηχανικά πτώματα παντού με χιλιάδες εργάτες εγκλωβισμένους σε πτωχευτικές διαδικασίες, σε καθεστώς ομηρίας, καθώς οι εργοδότες εγκατέλειψαν τις επιχειρήσεις αφήνοντας τους εργάτες σε ένα γιγαντιαίο εργασιακό κενό: Δεν είναι εργαζόμενοι, δεν είναι άνεργοι, με επισχέσεις εργασίας, απλήρωτοι. Οι έχοντες την ευθύνη των εταιριών στα ΔΣ, για να προστατέψουν τους εαυτούς τους και την ατομική τους περιουσία, καλύπτονται πίσω από τη δαιδαλώδη νομοθεσία, τα αστικά δικαστήρια, τις χρονοβόρες πτωχευτικές διαδικασίες και συνήθως με καλοπληρωμένους δικηγόρους. Τις περισσότερες φορές, σε αντίθεση με τους εργάτες, έχουν να ζήσουν πλουσιοπάροχα αυτοί και τα τρισέγγονά τους.

Τα δυσθεώρητα χρέη των εργοδοτών στο δημόσιο (ΙΚΑ, εφορία κλπ) φορτώνονται ξανά στις πλάτες των εργαζομένων. Τα χρήματα των φορολογουμένων που πήραν τη μορφή επιδοτήσεων αναπτυξιακών νόμων…εξαφανίζονται συνήθως στις τσέπες των μετόχων. Τα χρέη τους στις τράπεζες ξαναφορτώνονται στους εργαζόμενους με τα επιτόκια καρμανιόλες. Τα χρέη τους προς άλλες μικρότερες επιχειρήσεις, σπρώχνουν ακόμα περισσότερες στην άβυσσο της χρεοκοπίας και σε επιπλέον απολύσεις, ενώ ολόκληρες περιοχές …. σβήνουν κυριολεκτικά από τον παραγωγικό χάρτη. Με ελάχιστα ίδια κεφάλαια, αρκετά κονέ στα υπουργεία για επιδοτήσεις και δουλειές αλλά και άφθονο τραπεζικό δανεισμό, η ελληνική αστική τάξη έφτιαξε τη βιομηχανία της που κατέρρευσε σα χάρτινος πύργος στο πρώτο φύσημα της κρίσης.

Τα αιτήματα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕΤ είναι ώριμα από καιρό. Παρά τη μορφή τους, θέτουν ένα κομβικό ερώτημα: Ποια κοινωνική τάξη θα έχει την εξουσία; Ποιος θα οργανώσει τη παραγωγή, ποιος θα χρηματοδοτήσει, ποιος θα ρυθμίσει τη διανομή; Το πολιτικό αίτημα για τη θέσπιση νόμου περί συνεταιρισμένων και αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων μπορεί είτε να τεθεί μέσα στον καπιταλισμό (που έχει χρεοκοπήσει) αλλά ο οικονομικός στραγγαλισμός είναι βέβαιος και δυνατός κάθε στιγμή ή έξω από αυτόν με τη πλήρη απαλλοτρίωση όλων των καπιταλιστών από την εξουσία των εργατικών συμβουλίων, γεγονός που  επιλύει μονομερώς τα ζητήματα ιδιοκτησίας (χωρίς τη συναίνεση των αφεντικών & χωρίς αποζημιώσεις)  και τα ζητήματα χρηματοδότησης (χωρίς την άδεια του αστικού κράτους ή των τραπεζιτών) στη βάση μιας ενιαίας κεντρικής και εθνικοποιημένης τράπεζας κάτω επίσης από τον έλεγχο των εργαζομένων.

Πρωτοβουλία για το ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ Μαγνησίας


Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ: ή μισθοί πείνας ή απολύσεις!
Για την άμεση υπεράσπιση των όρων της ζωής μας.


          Οι εταιρείες στο λιανεμπόριο που είναι οι πρώτες διδάξασες στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, αντιμετωπίζουν τους/τις εργαζόμενους/ες ως προϊόντα προς απόσυρση από τη στιγμή που όλοι οι μνημονιακοί νόμοι συντρίβουν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Έτσι κι η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ αφού ζήτησε νέα μείωση μισθών από τους εργαζόμενους, για όσους δεν συμφώνησαν, καταφεύγει στη «νομιμότητα» της τρίμηνης προειδοποιητικής απόλυσης προκειμένου οι εργαζόμενοι να μην λάβουν καν ολόκληρη την αποζημίωσή τους.

Τα περιστατικά στα καταστήματα της περιοχής μας σπάνια βγαίνουν στην επιφάνεια των ταξικών αγώνων και ν΄ αποκτήσουν διαστάσεις μέσα στο εργατικό κίνημα. Όσα βγαίνουν, σπάνια έχουν συνέχεια, εξαιτίας της μεγάλης διασποράς του κλάδου, της απροθυμίας των αντίστοιχων σωματείων να αντιμετωπίσουν με μαχητικό τρόπο τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες αλλά κι εξαιτίας της έλλειψης εμπειρίας μιας νέας γενιάς εργαζομένων που γνωρίζουν ως μόνο δικαίωμα……την ελαστική απασχόληση και την ανασφάλιστη εργασία.

Σήμερα, οι περισσότεροι εργατικοί αγώνες είναι αναποτελεσματικοί εφόσον αυτοπεριοριστούν στα όρια των συνδικαλιστικών διεκδικήσεων των εργατικών δικαιωμάτων., Στη σημερινή περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, όλα τα προβλήματα των εργαζομένων έχουν πάψει να είναι συνδικαλιστικά κι έχουν αναχθεί στη σφαίρα της πολιτικής. Το κομβικό ερώτημα σήμερα είναι ποια κοινωνική τάξη θα χρεοκοπήσει και ποια κοινωνική τάξη θα έχει την εξουσία.

Εφόσον οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν, είναι σκόπιμο να δημιουργούνται ανοικτές επιτροπές αγώνα & δράσης, ικανές να συσπειρώσουν όλο το μάχιμο δυναμικό για τις ανάγκες του αγώνα, που εξ αρχής σημαίνει απόρριψη της «νομιμότητας» των εργοδοτών και των νόμων των μνημονιακών ληστών. Αυτό δεν σημαίνει απόρριψη των νόμιμων μεθόδων (επιθεώρηση εργασίας, δικαστήρια κλπ) αλλά υποταγή των νόμιμων μέσων στις ανάγκες του αγώνα των εργαζομένων για να μείνουν…στη ζωή. Αυτή είναι η μόνη νομιμότητα που αναγνωρίζουμε.

Είτε θα ενώσουμε όλους τους εργαζόμενους και τους άνεργους πάνω στα πολιτικά τους συμφέροντα ως κοινωνικής τάξης, είτε θα συμβιβαστούμε με μια ζωή των αθλίων. Κι αυτό απαιτεί μια νέα τολμηρή πολιτική για τα ταξικά μας συμφέροντα.

Είτε το θέλουμε, είτε όχι, ο καπιταλισμός έχει χρεοκοπήσει! Είναι στα δικά μας χέρια να δώσουμε τη λύση που είναι αναγκαία.

Τη κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές!



  • Άμεση ανάκληση των απολύσεων και των μειώσεων μισθών στην ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ!
  • Μοίρασμα του χρόνου δουλειάς σε όλους με αξιοπρεπείς μισθούς διαβίωσης.
  • Άμεση κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων.
  • Πλήρης & μονομερής διαγραφή του χρέους! Ούτε 1 ευρώ για τους τοκογλύφους.
  • Εθνικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, όλων των μεγάλων αλυσίδων διανομής, κάτω από το έλεγχο των εργαζομένων.
  • Όλη η εξουσία στους εργάτες!


Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ

mail: kentroergaton@gmail.com