Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΕΡΓΟΙ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ


ΑΝΕΡΓΟΙ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ

 
     Είμαστε κάποιοι από το ενάμισι εκατομμύριο άνεργους. Από τον 1 στους 3 που οι στατιστικές λένε πως δουλεύουμε με μερική εργασία λιγότερων των οχτώ ωρών. Αλλά και εργαζόμενοι με πλήρες ωράριο, που ζούμε καθημερινά με την απειλή από το αφεντικό, πως η όποια αντίστασή μας, η όποια διεκδίκησή μας, θα σημαίνει απόλυση γιατί οι άνεργοι είναι πολλοί. Τελικά, είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι, που έχουμε τον ίδιο αντίπαλο και εκμεταλλευτή, το ίδιο το κράτος με το πολιτικό του προσωπικό, αλλά και τα αφεντικά. Ξέρουμε τι σημαίνει να αγωνιάς για το πώς θα βγουν τα προς το ζην, γνωρίζουμε τη συνεχή απόρριψη από το κράτος. Για αυτό, και κουραστήκαμε πλέον, να διαβάζουμε και να ακούμε από τους μεγαλοεκδότες και τα κανάλια τους, για το πόσο άσχημα περνάμε.

Έταξαν χρυσά κουτάλια με την ΟΝΕ και το ευρώ, με τις Ολυμπιάδες και τα μεγάλα έργα, με το χρηματιστήριο. Ακόμα και τώρα, διηγούνται παραμύθια πως ότι περνάμε είναι προσωρινό, πως το σύστημα έχει προβλήματα που θα ξεπεραστούν. Ο κάθε ένας από εμάς, ξέρει πλέον από την εμπειρία του, πως το σύστημα δεν έχει προβλήματα. Το ίδιο το σύστημα είναι το πρόβλημα, ο ίδιος ο καπιταλισμός, που σε όλο τον κόσμο σαπίζει, παρακμάζει χωρίς καμιά θετική προοπτική.

Εμείς δεν επιλέγουμε την αναμονή απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Ως Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, καλούμε σε άμεση πάλη για τη μείωση του χρόνου που δουλεύουμε, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Να μη φορολογείται η εργατική τάξη, εργαζόμενοι και άνεργοι, με δωρεάν μετακίνηση, υγεία, στέγαση, παιδεία, με εργατικό έλεγχο, ώστε να μπορούμε να υποδείξουμε την απαλλοτρίωση σπιτιών, τον έλεγχο των ασφαλιστικών ταμείων κ.τ.λ. Να πάρουμε στα χέρια μας, να απαλλοτριώσουμε την περιουσία όσων κλείνουν δουλειές, όσων καταχρώνται δημόσιο χρήμα όπως και την εκκλησιαστική περιουσία. Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. 

Παλεύουμε για την πολιτική ανεξαρτησία των εργαζομένων και των ανέργων από το κράτος και τις κυβερνήσεις του, από τα αφεντικά και το κεφάλαιο, από τους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Προτείνουμε την γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Κανένας εργατικός κλάδος μόνος δεν μπορεί να υπερασπιστεί το οποιοδήποτε δικαίωμά του. Και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να το κάνει με τις απεργίες της μιας ημέρας, χωρίς προοπτική. Στη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, που μπορούν και οι άνεργοι να συντονίσουν τη δική τους δράση, και που θα είναι ταυτόχρονα και μια από τις μορφές που θα εκδηλώσουμε την εξέγερσή μας. Στην παρέμβαση στη γειτονιά, στην πόλη, πανελλαδικά, να δημιουργούμε εστίες σύγκρουσης με την πολιτική και το σύστημά τους, για κάθε εργατικό και λαϊκό πρόβλημα.

Η ανεργία μας, όπως και το ότι οι δουλειές όσων από εμάς τις έχουν ακόμα, συνεχώς κουτσουρεύονται μισθολογικά και ασφαλιστικά, δείχνουν ένοχο το χρέος, που με ότι έχουν υπογράψει εδώ και τέσσερα χρόνια θα καλούμαστε να το πληρώνουμε για δεκαετίες. Παλεύουμε για την άμεση και μονομερή διαγραφή του χρέους, μαζί με την ανατροπή της κυβέρνησης.

Η λύση του γόρδιου δεσμού της ανεργίας, της αφαίμαξης για το χρέος τους, η πάλη για εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας για όλους μας, είναι συνδεδεμένη τελικά με την επαναστατική πάλη για την εξουσία των ίδιων των εργαζομένων, για την εξουσία μας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. 

Ταυτόχρονα, είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι, που δεν δίνουμε χώρο στους ναζί και τους φασίστες. Σε αυτούς που επανειλημμένα έχουν επιχειρήσει μέσα και έξω από τη Βουλή, να βάλουν πλάτη στις δουλειές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών.

Έχουμε πρόσωπο και φωνή. Ας οργανώσουμε τα δικά μας ανεξάρτητα όργανα πάλης. Τις δικές μας συλλογικότητες αλληλεγγύης, τα κέντρα του αγώνα μας. Που μόνο έτσι, στην προσπάθεια αυτή, θα παρεμβαίνουμε στα  άμεσα και ζωτικά προβλήματα επιβίωσης.

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 6μμ, Νίκης 4 στο Σύνταγμα

Αίθουσα εκδηλώσεων ΤΕΕ

 

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ανακοίνωση του Δ.Σ. των Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΚΠΑ


Στάση εργασίας Τρίτη, 21/10, 11.00 με λήξη ωραρίου

και συγκέντρωση στην Πρυτανεία

 Σήμερα, 20/10, η Πρυτανεία του ΕΚΠΑ ήταν ελεύθερη. Άνοιξε για να υποδεχθεί τους εργαζόμενους και τους φοιτητές του Ιδρύματος. Στο πλαίσιο των ηθών που η Διοίκηση του ΕΚΠΑ προσπαθεί να επιβάλει, το γεγονός τροφοδότησε παράδοξους τίτλους στα ΜΜΕ: «Οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι φοιτητές του ΕΚΠΑ μπήκαν στην Πρυτανεία». Αυτή ήταν η είδηση… η είσοδος των εργαζομένων και των φοιτητών στο χώρο εργασίας και σπουδών τους.

Τη στιγμή που:

-     -     Το ΕΚΠΑ λειτουργεί με μείον 400 εργαζόμενους λόγω διαθεσιμότητας, με τους 270 απ’ αυτούς να οδεύουν προς απόλυση και άλλους 120 που ΘΑ επιστρέψουν μέσω κινητικότητας να παραμένουν στον αέρα

-  - Οι εναπομείναντες εργαζόμενοι δουλεύουν ο καθένας για δύο, επιφορτιζόμενοι παράλληλα με το έργο της καθαριότητας (λόγω απόλυσης των εργαζομένων στο συγκεκριμένο τομέα), αναλαμβάνοντας να επιλύσουν πάσης φύσεως τεχνικά προβλήματα (μια και η διαθεσιμότητα έχει διαλύσει και τις τεχνικές υπηρεσίες του Ιδρύματος)

-   -    Οι υπηρεσίες δεν έχουν στοιχειώδη υλικά για να λειτουργήσουν, αναλώσιμα και γραφική ύλη, παρ’ όλα αυτά οι εργαζόμενοι τους πρέπει να βγάζουν μερικές χιλιάδες βεβαιώσεις, πτυχία, κ.α. κάθε μέρα

Το ΕΚΠΑ παραμένει όμως ανοιχτό, και οι φοιτητές, γονείς, ενδιαφερόμενοι για σπουδές, απόφοιτοι, ασθενείς, κ.α. εξακολουθούν να έχουν ανάγκες που δεν καταργούνται με υπουργική απόφαση και ΕΜΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΜΑΣΤΕ Σ’ ΑΥΤΕΣ, γιατί ΕΜΕΙΣ ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνους, γιατί ΕΜΕΙΣ βιώνουμε μαζί τους τις ανησυχίες τους,



ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ;

Εμείς ξέρουμε πολύ καλά ότι, επί τρεισήμισι μήνες απεργίας, όταν οι απεργοί ήταν στις πύλες του Ιδρύματος, ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ δεν προέκυψε. Τι ακριβώς επικαλείται λοιπόν η Διοίκηση του ΕΚΠΑ;

Ποια ανάγκη υπαγόρευσε τη δαπάνη 3.400.000€ για εταιρείες σεκιούριτι για διάστημα δύο ετών (βλ.http://www.uoa.gr/fileadmin/ user_upload/PDF-files/organa/ sygklhtos/2013-2014/ Apofaseis30042014.pdf), ενώ ακόμα οι απολυόμενοι φύλακες του Ιδρύματος δούλευαν κανονικά;

Ποια ακριβώς ανάγκη υπαγορεύει τη μεγάλη αύξηση του ποσού αυτού προσεχώς, αύξηση που θα απαιτηθεί προκειμένου να εφαρμοστεί το «χρήσιμο για το μέλλον πρότυπο» της Πρυτανείας σε όλη την έκταση του ΕΚΠΑ (Πανεπιστημιούπολη, Ιατρική, Νομική και λοιπά κτήρια του κέντρου, ΤΕΦΑΑ, κ.α.);

Σε ένα υποχρηματοδοτούμενο ΑΕΙ 3.400.000€ δε χρειάζονταν πουθενά αλλού; Ούτε για προσωπικό, ούτε για έρευνα, ούτε για υποδομή, ούτε για λειτουργικά έξοδα;

Συνεχίζουμε τον αγώνα για τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, στο πλευρό των φοιτητών του ΕΚΠΑ, ενάντια στα πλάνα εκείνων που οδηγούν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση στα χέρια εργολάβων και λοιπών αφεντικών του ιδιωτικού τομέα, για να τη μετατρέψουν σε χώρο ορθάνοιχτο στο κεφάλαιο και κλειστό για όλους εμάς.

Την Τρίτη, 21/10, 11.00 με λήξη ωραρίου πραγματοποιούμε στάση εργασίας και συγκέντρωση στα Προπύλαια. Συμμετέχουμε μαζικά στη συνέντευξη τύπου που θα γίνει στις 13.00.
 

 

Για το Δ.Σ.

 

 Ο Πρόεδρος                                       Η Γ.Γραμματέας

 

Ζαχαρίας Τριγάζης                          Μαρλέν Λογοθέτη

 

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Κάλεσμα του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αθηνών σε σύσκεψη

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού
Πανεπιστημίου Αθηνών
Μέλος της Ο.Δ.Π.Τ.Ε.
Πανεπιστημίου 30e-mail: sdpekpa@gmail.com

http://sdpekpa.blogspot.gr/

Αθήνα 16 Οκτωβρίου 2014
Την Παρασκευή, 17/10, στις 6μ.μ., στο ΕΚΑ (3ης Σεπτεμβρίου 48Β, 6ος όροφος, αίθουσα ΔΣ) καλούμε σε σύσκεψη εργαζόμενους και σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και φοιτητές και συλλόγους ΑΕΙ-ΤΕΙ, για τα αντεργατικά, αντιεκπαιδευτικά, αυταρχικά και αντιδημοκρατικά μέτρα που το Πανεπιστήμιο Αθηνών επιβάλλει τόσο στους εργαζόμενούς του, όσο και στους φοιτητές του.
 
Δε θα επιτρέψουμε ούτε να εγκαθιδρυθεί ούτε να αποτελέσει πρότυπο για εργοδοσίες και Διοικήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ η στρατηγική της Διοίκησης του ΕΚΠΑ.
 
Το λοκ-άουτ στο κεντρικό κτήριο του ΕΚΠΑ, το κλείδωμα των εργαζομένων μέσα σ’ αυτό, η συνεχής χρήση των αστυνομικών δυνάμεων για την κατάπνιξη κάθε φωνής διαμαρτυρίας, η καταστρατήγηση ελευθεριών και δικαιωμάτων εργαζομένων και φοιτητών δε θα περάσουν σε κανέναν εργασιακό και εκπαιδευτικό χώρο.
 
Τη Δευτέρα, 20/10, από τις 11.00 μέχρι τη λήξη του ωραρίου προχωράμε σε στάση εργασίας και στις 12.00 σε κινητοποίηση στα Προπύλαια.
 
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γ.Γραμματέας
Ζαχαρίας Τριγάζης Μαρλέν Λογοθέτη
 
 

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΑΞΟΝΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΑΛΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ


Τα τελευταία χρόνια, στο έδαφος  της καπιταλιστικής κρίσης και παρακμής, η ανεργία, αυτή η ζοφερή πραγματικότητα για ένα όλο και περισσότερο διευρυνόμενο τμήμα των εργαζομένων, φόβητρο για όσους εργάζονται, έχει θεριέψει. Και μόνο τα στοιχεία αρκούν για να το καταδείξουν, πέρα από την άμεση εμπειρία όλων μας. Η ανεργία βρίσκεται περίπου στο 1,5 εκ., όταν ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων μισθωτών εκμεταλλευόμενων στην Ελλάδα είναι 3,5 εκ. Αν προσθέσουμε σε αυτούς τους αριθμούς τα διευρυνόμενα καταστραμμένα μικροαστικά στρώματα, τότε η κατάσταση γίνεται τρομακτική.

Η κατάσταση αυτή συνδέεται με την παρακμή του συστήματος της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, του καπιταλισμού. Και αυτή η παρακμή εκφράζεται με διπλό τρόπο. Από τη μια με την σήψη του αστικού κράτους, ως φορέα ενσωμάτωσης των εργαζομένων,  παραγωγό καινοφανών μορφών εργατικής εκμετάλλευσης, όπως οι διαθέσιμοι, μια γκρίζα ζώνη ανάμεσα στην εργασία και την ανεργία, αμειβόμενη και ταυτόχρονα χωρίς να δουλεύει, όμηρος των κρατικών σχεδίων. Και από την άλλη με την αύξηση του παρασιτισμού και της αναζήτησης κέρδους στα χρηματοοικονομικά προϊόντα, τις ασφαλίσεις ακίνητης περιουσίας, από το ιδιωτικό κεφάλαιο, με την ταυτόχρονη απόσυρση κεφαλαίων από όποια παραγωγική δραστηριότητα, ιδιαίτερα στην λεγόμενη καπιταλιστική Δύση.

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα αναλύοντας αυτές τις εξελίξεις, επιχειρεί να θέσει στην ίδια θέση μάχης εργαζόμενους και άνεργους, το σύνολο της εργατικής τάξης και ευρύτερα των εργαζομένων, την ένταξη στην εργατική πάλη , των μικροαστικών στρωμάτων που δεν έχουν μέλλον, και που πετάχτηκαν στο περιθώριο. Γιατί κατανοούμε πως δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ελπίδα, καμιά αναμονή στα αστικά πολιτικά σχέδια ομαλών κυβερνητικών εναλλαγών στην εξουσία. Η λύση του γόρδιου δεσμού της ανεργίας, η εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας για το σύνολο της εργατικής τάξης και ευρύτερα των εργαζομένων, στην περίοδο της παρακμής του καπιταλιστικού συστήματος, είναι συνδεδεμένο με την επαναστατική πάλη μας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Από αυτή τη σκοπιά για την Πρωτοβουλία μας, το ζήτημα είναι πολιτικό, με την έννοια πως αυτή η κατάσταση μπορεί να λυθεί, μόνο αν το εργατικό κίνημα, έχει στην προμετωπίδα της στρατηγικής του την πάλη για εργατική εξουσία. Για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων των δημιουργικών ανθρώπινων δυνατοτήτων, που καθημερινά καταστρέφονται από το βάλτο της ανεργίας, ή από την αγχωτική και μη δημιουργική εργασία, χωρίς περιεχόμενο, χωρίς προοπτική.

Με αυτό το κεντρικό σημείο, τα βασικά προγραμματικά στοιχεία της πρότασής μας, είναι τα ακόλουθα:

1.    Ανεξαρτησία από το κράτος, τις κυβερνήσεις του, το κεφάλαιο και τα αφεντικά, τον αστικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, τους διάφορους αστικούς θεσμούς, όπως η λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι η μορφή του κράτους σε τοπικό επίπεδο ανεξάρτητα από τον πολιτικό συσχετισμό εντός του.

2.    Πεδίο κοινής πάλης σε ανώτερη βάση θεωρούμε την γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Σπάει τα συντεχνιακά και κλαδικά συμφέροντα, εντάσσει τους άνεργους στο πλευρό των εργαζόμενων, αποτελεί ένα από τα κύρια στοιχεία  της εξεγερτικής τους έκφρασης. Συνδέεται με τη συζήτηση που γίνεται μέσα στους εργαζόμενους και τους άνεργους, πως φτάνει πια με τις 24ωρες κοροϊδίες του αστικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

3.    Η ανατροπή της κυβέρνησης και η πάλη για τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Ιδιαίτερα το ζήτημα του χρέους, αποκτά ξεχωριστή σημασία, τώρα που είμαστε στις παραμονές μιας νέας επώδυνης επίθεσης, που αναπαράγει σε ακόμα ανώτερο επίπεδο τα πολιτικά αδιέξοδα της κυβέρνησης. Για την οργάνωση της κοινωνίας με τα όργανα της εργατικής αυτοοργάνωσης, που θα παλέψουν για την  εργατική εξουσία και την επανάσταση. Εθνικοποίηση όλων των βασικών τομέων παραγωγής, καθώς και των τραπεζών, με εργατικό έλεγχο χωρίς αποζημίωση.

4.    Διεθνιστική δράση, απόκρουσης του ρατσισμού και του φασισμού.

 

Όμως η Πρωτοβουλία απευθύνεται σε συλλογικότητες ανέργων, εργατικές λέσχες, διαθέσιμους και ανέργους αγωνιστές, συνδέοντας το πρόγραμμά της, με μια δέσμη άμεσων διεκδικήσεων. Γιατί πιστεύουμε πως αυτές οι διεκδικήσεις, στην ιστορική εποχή της καπιταλιστικής σήψης και παρακμής, μπορούν να συσπειρώνουν και να ενοποιούν εργαζόμενους και ανέργους, να ανεβάζουν τις απαιτήσεις του εργατικού κινήματος συνολικά, πάνω στο ζήτημα της επίλυσης των ζωτικών προβλημάτων. Χωρίς αυτές οι διεκδικήσεις και το στενά συνδεδεμένο με αυτές πρόγραμμα, να αποτελεί τελεσίγραφο από τη δική μας πλευρά, χωρίς να επιδιώκουμε να υποκαταστήσουμε την πολύτιμη δράση και παρέμβαση υπαρχόντων πρωτοβουλιών ανέργων, εργατικών λεσχών κ.τ.λ. για την εκδίπλωση της κοινής μας δράσης, με όρους Ενιαίου Μετώπου. Ανοιχτοί σε προτάσεις επιπλέον διεκδικήσεων προς το συμφέρον εργαζομένων και ανέργων. Παραμένουμε όμως αταλάντευτοι στην πρότασή μας, στο ζήτημα της ανάγκης της πολιτικής ανεξαρτησίας και της αυτοοργάνωσης της εργατικής τάξης και ευρύτερα των εργαζομένων, και δεν διαπραγματευόμαστε την πάλη για απόκρουση της διάσπασης μεταξύ των εργαζομένων και των ανέργων. Πεδίο της κρίσης για όλους μας, είναι η ίδια η δράση.

Θέτουμε λοιπόν διεκδικήσεις που ενοποιούν σε υλική αντικειμενική βάση εργαζόμενους  και ανέργους.  Όπως:

·         Μείωση του χρόνου εργασίας και καταμερισμός του με κοινωνικούς όρους για να υπάρχει δουλειά για όλους. Για όρους εργασίας, μισθούς, που να εξασφαλίζουν στο ακέραιο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

·         Καμιά φορολόγηση για την εργατική τάξη (εργαζόμενη και άνεργη) δωρεάν όλοι οι όροι ζωής (παιδεία, υγεία, στέγαση, μετακίνηση) με εργατικό έλεγχο, για να μπορεί κάθε άνεργος και εργαζόμενος να ελέγξει και να υποδείξει την απαλλοτρίωση σπιτιών, των έλεγχο των ασφαλιστικών ταμείων κ.τ.λ.

·         Απαλλοτρίωση της περιουσίας όλων των αφεντικών που κλείνουν δουλειές, όπως και όσων καταχρώνται δημόσιο χρήμα.

·         Απαλλοτρίωση της περιουσίας της εκκλησίας.

·         Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση κάτω από εργατικό έλεγχο.

·         Επίδομα για κάθε άνεργο ίσο με το βασικό μισθό της ειδικότητάς του.

·         Ταυτόχρονα είμαστε μέσα στους αγώνες των ανέργων με τις διεκδικήσεις τους, παλεύοντας να σπάμε τους μεταξύ τους διαχωρισμούς.

·         Ιδιαίτερα στο ζήτημα των εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης και δημιουργίας κοινωνικών συνεταιρισμών ανέργων είμαστε σαφείς. Δεν θεωρούμε λύση τη δημιουργία τέτοιων εγχειρημάτων, ούτε πολιτικά, αλλά ούτε και από τη σκοπιά της επιβίωσης.

Ταυτόχρονα όμως υπερασπίζουμε την προσπάθεια τμημάτων της τάξης να υπερασπιστούν την αξιοπρέπειά τους. Με κριτήριο όμως, την οικονομική ανεξαρτησία από το κράτος, την Ε.Ε., την αστική φιλανθρωπία και τα διάφορα ιδρύματα που χρηματοδοτούν τέτοια εγχειρήματα. Που δεν αναπαράγουν την εργατική εκμετάλλευση εντός τους.

Είναι ευνόητο, πως βοηθούμε την κατάληψη εργοστασίων και γενικότερα χώρων παραγωγής, δείχνοντας την ικανότητά μας, όλων των εργαζόμενων και άνεργων, που αποτελούσε και αποτελεί ένα αναντικατάστατο σχολείο για να οργανώσουμε την παραγωγή και την κοινωνία με βάση τα εργατικά συμφέροντα.

 

Αυτά τα πολιτικά χαρακτηριστικά είναι κρίσιμα. Η δημιουργία ενός Ενιαίου Μετώπου εργαζομένων και ανέργων, που θα θέτει μια λογική και πρακτική επαναστατικής επίλυσης του προβλήματος της ανεργίας, της εργατικής ανασφάλειας και εκμετάλλευσης, είναι εξαιρετικά επείγον και δυνατό.

Δηλώνουμε καθαρά πως δεν έχουμε το μαγικό ραβδάκι των λύσεων, δεν παρέχουμε ασπιρίνες για βαριές ασθένειες. Δίνουμε τη μάχη για να αποκτήσει ο άνεργος πρόσωπο, φωνή και αξιοπρέπεια , που με προλεταριακούς όρους μπορεί να είναι μόνο συλλογική, αγωνιστικά έμπρακτη, πολιτική με την έννοια της ανατροπής των κυβερνήσεων. Με την παρέμβασή μας να δείξουμε, πως ο χρόνος του εργαζόμενου και του άνεργου, με κύριο και καθοριστικό στοιχείο τη συλλογική οργάνωσή τους, τη δράση τους, τη σύγκρουσή τους με την αστική πολιτική και το κεφάλαιο, μπορεί να είναι σημαντικός, να μπολιάζεται με δημιουργικότητα και αυτενέργεια.

 

Από αυτή τη σκοπιά, η οργάνωση γενικότερων δραστηριοτήτων από και για ανέργους, από και για εργαζόμενους, θα δίνει άλλο νόημα στο χρόνο και τη ζωή μας, θα αποδεικνύει πως μπορούμε και πρέπει να παλέψουμε για να έχουμε την κοινωνία στα χέρια μας.Από τη μεριά μας προτείνουμε τη διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, και αξίζει να μας απασχολήσει όλους περισσότερο.

 

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, απευθύνεται στις υπαρκτές Πρωτοβουλίες Ανέργων, σε λαϊκές συνελεύσεις. Επιχειρεί να δημιουργήσει ή να βοηθήσει στη δημιουργία συνελεύσεων εργαζομένων και ανέργων με βάση αυτή τη λογική που αναφέρθηκε.

Προτείνουμε την συντονισμένη δράση όλων μας, σε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας, όπου κρίνουμε πως υπάρχουν δυνάμεις που μπορούμε να ξεκινήσουμε ευκολότερα. Αυτό μπορεί να γίνει με παρουσία μας σε γειτονιές της Αθήνας, που μπορεί να συνδυάζει το μοίρασμα πολιτικού υλικού, την ανοιχτή συγκέντρωση σε μια πλατεία και το κάλεσμα αλληλεγγύης στους εργαζόμενους της περιοχής, κινηματικές παρεμβάσεις και αγωνιστικά γεγονότα στις περιοχές, παρεμβάσεις πόρτα-πόρτα. Με το στόχο της δημιουργίας ανοιχτών συνελεύσεων σε κεντρικά σημεία της γειτονιάς, που θα συζητούν και θα καλούν ανοιχτά, πάνω σε όλα τα λαϊκά προβλήματα, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αγγίζουν τα ζητήματα της ανεργίας και της ανασφάλειας στη δουλειά (παρεμβάσεις καταγγελίας εξευτελιστικών προγραμμάτων της κυβέρνησης για την ανεργία, τοπικές υγειονομικές υπηρεσίες, ΔΕΚΟ κ.τ.λ.). Ιδιαίτερη απεύθυνση σε εργατικά σωματεία και εργατικές συλλογικότητες της περιοχής, όπως επίσης με συγκεκριμένη στοχοθεσία σε κοινότητες μεταναστών.

 

Προτείνουμε μετά την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, προς τα τέλη Νοέμβρη να έχουμε μια παναθηναϊκή σύσκεψη για το ζήτημα αυτό, με όποιες συλλογικότητες αντιλαμβανόμαστε από κοινού την αναγκαιότητα αυτής της πάλης. Με πανελλαδική απεύθυνση και συμμετοχή.

 Συντροφικά,

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

kentroergaton@gmail.com

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Να δικαστούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του βαρύτατου τραυματισμού της Aγγελικής Kουτσουμπού

ΨΗΦΙΣΜΑ της Συνέλευσης
της Πρωτοβουλίας για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

Να δικαστούν  οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί
του βαρύτατου τραυματισμού της Aγγελικής Kουτσουμπού
 

 Σχεδόν 5 χρόνια μετά και λίγο πριν την παραγραφή, καλείται να εκδικαστεί, ως τροχαίο ατύχημα, στο Πλημμελειοδικείο Αθήνας, η υπόθεση του βαρύτατου τραυματισμού της Aγγελικής Kουτσουμπού από τον αστυνομικό της ομάδας ΔEΛTA Θ. Ποιμενίδη.
Το Δεκέμβριο του 2009, στη διάρκεια της διαδήλωσης δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών, στην πρώτη επέτειο μνήμης και αγώνα για τη δολοφονία του νεαρού μαθητή Γρηγορόπουλου, ομάδα της αστυνομικής δύναμης ΔΕΛΤΑ διεμβολίζει την  διαδήλωση στο ύψος της πλατείας Συντάγματος.
Δεκάδες ήταν οι τραυματίες και οι συλληφθέντες. Σοβαρότερα τραυματίστηκε η Aγγελική Kουτσουμπού, στέλεχος του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος (EEK), αγωνίστρια του αντιδικτατορικού αγώνα, που μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου συνελήφθη και βασανίστηκε από τη χούντα του Iωαννίδη.
Από το κτύπημα της μοτοσικλέτας και το ρόπαλο του συνοδηγού αστυνομικού παρ’ ολίγο να χάσει τη ζωή της. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κώμα, όπου διαγνώστηκε «βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση -υποσκληρίδιο αιμάτωμα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, θλάση εγκεφάλου, ρωγμώδες κάταγμα του λιθοειδούς, συντριπτικό κάταγμα αριστερής κλείδας και σπάσιμο όλων των εμπροσθίων αριστερών πλευρών»
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου συγκάλυψε το έγκλημα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Πεταλωτή, να δίνει γραμμή στην δικαιοσύνη χαρακτηρίζοντας «τροχαίο ατύχημα» την υπόθεση!
H απόπειρα των κρατικών αρχών και των κυβερνήσεων να «θάψουν» και εν συνεχεία να υποβιβάσουν την βάρβαρη, δολοφονικού τύπου επίθεση των κατασταλτικών μηχανισμών σε τροχαίο ατύχημα, δεν πρέπει να περάσει.
Όταν ένα από «τα κορίτσια της βροχής» του αντιδικτατορικού κινήματος, υφίσταται την ωμή και βάρβαρη βία από κρατικά όργανα καταστολής, κανένας δεν μπορεί να μένει σιωπηλός. Η υποβάθμισή αυτής της υπόθεσης σε «τροχαίο ατύχημα» και η ενδεχόμενη παραγραφή της, ενισχύει αντικειμενικά και ενθαρρύνει το ναζιστικό παρακρατικό βραχίονα.
Οι αγωνιστές εργαζόμενοι, οι ελεύθεροι πολίτες, οι σκεπτόμενοι άνθρωποι πρέπει να κινητοποιηθούν.
 
Να απαιτήσουμε:
  • Να δικαστεί ο αστυνομικός Θ. Ποιμενίδης και όλοι οι φυσικοί αυτουργοί του βαρύτατου τραυματισμού της Aγγελικής Kουτσουμπού.
  • Να δικαστούν οι ηθικοί αυτουργοί και πολιτικά υπεύθυνοι της βάρβαρης καταστολής και πρώτα πρώτα ο Xρυσοχοΐδης, που παίζοντας τα πολιτικά «αντιτρομοκρατικά» του παιχνίδια δεν δίστασε να θέσει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή ανθρώπων.
  • Να εκδικαστεί η μήνυση που έχει υποβάλει ο γιατρός σ. Δημήτρης Γεωργίου, που ενώ έσπευσε να προσφέρει βοήθεια στην τραυματισμένη Aγγ. Kουτσουμπού φωνάζοντας «είμαι γιατρός, έχω πολυτραυματία, ειδοποιήστε το A΄ Βοηθειών» δέχθηκε χτυπήματα που του μαύρισαν το σώμα και άφησαν μισοπαράλυτο το δεξί του χέρι.
  • Να αθωωθούν όλοι οι συλληφθέντες διαδηλωτές και πρώτα πρώτα ο οικοδόμος Θάνος Zαμπέτης, που δικάζεται σε δεύτερο βαθμό στις 7 Οκτωβρίου. O Θ. Zαμπέτης τιμωρείται γιατί είναι ο άνθρωπος που κράτησε τη μοτοσικλέτα του αστυνομικού και έχουμε τώρα επώνυμους δράστες.
 
Τετάρτη 24/9

Αποφάσεις για την υπόθεση πήραν επίσης:
  1. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. (ΑΝΩΤΑΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΝΩΣΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ)
  2. EKA (Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας)
  3. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ (ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ, ΓΕΩΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ, ΤΕΧΝΙΚΩΝ, ΣΧΕΔΙΑΣΤΩΝ)
  4. Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Αθηνών
  5. Σωματείο Εκπαιδευτικών στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ηρακλείου «Γαλάτεια Καζαντζάκη»
  6. ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ (Παράρτημα Ηρακλείου)
  7. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΕΕ
  8. Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμου Αγίου Δημητρίου
  9. ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΒΥΡΩΝΑ
  10. Συλλόγου Α΄βάθμιας εκπαίδευσης  Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Δ. ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ
  11. ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ 18ΑΝΩ»
  12. ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
  13. πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
  14. ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ “Μ.ΠΑΠΑΜΑΥΡΟΣ”
  15. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ»
  16. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΙΜ (Wind)
  17. Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση
  18. ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ
  19. Σωματείου Μισθωτών Εκπαιδευτικών Θεσ/νίκης (ΣΜΕΘ)
  20. (ΣΕΜΙΣΕΑ) Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής

 


 

 

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Εργατική Δημοκρατία στο Σωματείο του ΜΕΤΡΟ (ΣΕΛΜΑ)


ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

29/09/14

ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ

Την Τετάρτη 24/9, είχε ανακοινωθεί η τρίτη κατά σειρά συνέλευση του Σωματείου με θέμα τροποποίηση άρθρων του καταστατικού.

Σκοπός, η απορρόφηση από το ΣΕΛΜΑ των σωματείων της ΣΤΑΣΥ που συμφωνούν στην προοπτική της δημιουργίας ενός μεγάλου σωματείου στην ΣΤΑΣΥ.

Είναι αναγκαίο να εξηγηθεί από το σχήμα μας η δική μας στάση στην συνέλευση, η θέση μας για την προοπτική της ενότητας όλων των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες και η στρατηγική που προτείνουμε εν όψιν της νέας κυβερνητικής επίθεσης που επίκειται στα κεκτημένα των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες.  Είναι αναγκαίο και επείγον να εξηγηθεί και να κατανοηθεί από τους εργαζόμενους το τι πραγματικά συμβαίνει, από την στιγμή που η ίδια η συνέλευση – η κατεξοχήν διαδικασία διαλόγου και συνεννόησης – σκόπιμα μετατράπηκε από τους διοργανωτές σε μια παρωδία,  που απέκλεισε εκ των προτέρων την συνέλευση από την ουσία και το ίδιο το αντικείμενό της,– τον διάλογο.

Η απαγόρευση του διαλόγου δίνει επιπλέον την ευκαιρία στους διοργανωτές της παρωδίας να παραποιούν, να δυσφημούν, να παραπλανούν τους εργαζόμενους για την θέση στην προοπτική της ενότητας- όχι μόνο του δικού μας σχήματος- αλλά και τμημάτων εργαζόμενων που εκφράζονται έξω από το δικό μας σχήμα.

Προσπαθήσαμε σε προηγούμενη ανακοίνωση να εξηγήσουμε ότι η ενότητα των εργαζόμενων δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυστηρό καθορισμό των διαδικασιών και των στόχων που θα θέσει. Δεν μπορεί να υπάρξει σαν μια αφηρημένη προοπτική, ως ευαγγελική αρχή, ως κάτι γενικά καλό και αποδεκτό, αποκομμένη από την πολιτική και οικονομική κατάσταση, από την δραματική θέση που βρίσκεται σήμερα ο κόσμος της εργασίας. Δεν μπορεί επίσης να υπάρξει χωρίς την ενεργή συμμετοχή και συμφωνία των ίδιων των ενδιαφερόμενων που είναι οι εργαζόμενοι και όχι το προεδρείο του σωματείου.

Η ενότητα των εργαζόμενων και η ενοποίηση των σωματείων, είναι μια σοβαρότατη πολιτική και συνδικαλιστική διεργασία και δεν μπορεί να ανατεθεί σε εργολάβους εργατικών συμφερόντων. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μετατρεπόταν πολύ εύκολα από ένα εργαλείο στα χέρια των εργαζόμενων σε όπλο στα χέρια των εργοδοτών ενάντιά μας,  με τραγικές συνέπειες.

Μας κατηγορήσατε δημόσια και μας δείξατε με το δάκτυλο ότι εμείς είμαστε που διαλύουμε το σωματείο. Συνεχίζετε να μας κατηγορείτε με τηλεφωνικές εκστρατείες και συζητήσεις στα κουζινάκια.

Ποιος μας κατηγορεί;

Εσείς που στήσατε μια παρωδία και την ονομάσατε συνέλευση; Εσείς που στήσατε κάλπες πριν την έναρξή της; Που αυθαίρετα ανακηρυχτήκατε προεδρείο συνέλευσης, ελεγκτική επιτροπή και εφορευτική επιτροπή για να κηρύξετε το τέλος της πριν ανακοινωθεί η έναρξή της;  Που απαγορεύσατε να γίνουν τοποθετήσεις και διάλογος; Που σηκώσατε σωλήνες για να χτυπήσετε συναδέλφους; Που βρίσατε χυδαία και απειλήσατε;

Αντικαταστήσατε τις συλλογικές διαδικασίες και την εργατική δημοκρατία με την παραφροσύνη. Θέλετε να τελειώσετε με αυτό το σωματείο για να φτιάξετε άλλο. Που είναι ο διοικητικός σας απολογισμός; Που είναι ο οικονομικός σας απολογισμός; Που είναι τα πρακτικά του διοικητικού συμβουλίου;

Εσείς οι ίδιοι είστε παράνομα και αντικαταστατικά στο διοικητικό συμβούλιο, αφού η θητεία σας έληξε από τον Ιούνιο. Αντίθετα αυτοανακηρύσσεστε διοικητικό συμβούλιο κατά παράβαση κάθε εργασιακής δεοντολογίας και εργατικού δικαίου. Αυτοανακηρύσσεστε μοναδικοί αγωνιστές και εκπρόσωποι των εργατικών συμφερόντων.

Η παραφροσύνη είναι έξω από την αισθητική και την κουλτούρα της εργατικής τάξης.

Η νέα κατάσταση επιβάλλει μια νέα στρατηγική από την πλευρά των συνδικάτων και των οργανώσεων των εργαζόμενων. Κυβέρνηση και εργοδότες επιχειρούν την ακύρωση και ενσωμάτωση των αντιστάσεων των εργαζόμενων στο ψέμα της οικονομικής ανάπτυξης. Οικονομική ανάπτυξη που υποτίθεται θα προκύψει από τα προγράμματα χρηματοδότησης των τραπεζών με φτηνό χρήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, για να προωθηθούν με μορφή δανείων σε μεσαίες επιχειρήσεις.

Η παροχή ρευστότητας, διαφορετικά το πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, θεωρητικά θα δώσει χρόνο στην χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία, ενισχύοντας την παραγωγή αλλά κυρίως το παραμύθι της ανάπτυξης και του τέλους της λιτότητας. Για να υπάρξει μια ελάχιστη προϋπόθεση επιτυχίας θα πρέπει να διασφαλιστεί μια σχετική πολιτική σταθερότητα ή με άλλα λόγια η ανάσχεση των αντιστάσεων ενός λαού που ήδη βιώνει την δυστυχία. 

Στο επίπεδο των συνδικάτων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το σχέδιο υλοποιείται  με την αποδοχή των κυβερνητικών πολιτικών , διαμέσου της υπογραφής συλλογικών συμβάσεων με όρους αποδοχής των μνημονίων.

 Αρχής γενομένης από την ΓΣΕΕ, για να ακολουθήσουν σχεδόν όλα τα μεγάλα συνδικάτα  στον χώρο των συγκοινωνιών. Στην ΕΘΕΛ  υπογράφθηκαν συμβάσεις με πρώτο όρο την αποδοχή όλων των μνημονιακών νόμων και ρυθμίσεων, που εκτός από τις μισθολογικές περικοπές συμπεριλαμβάνουν την αποδοχή υποχρεωτικών μετακινήσεων, διαθεσιμοτήτων, και «αξιολογήσεων».

Μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε συζήτηση για ενοποίηση σωματείων στον χώρο μας, αν δεν υπάρξει η διασφάλιση ότι το νέο σωματείο που θα προκύψει θα θέσει ως πρώτο στόχο την υπεράσπιση των εργασιακών μας κεκτημένων και του Δημόσιου χαρακτήρα των συγκοινωνιών, ως κοινωνικό αγαθό;

Η αποδοχή των μνημονιακών νόμων στα μεγαλύτερα συνδικάτα έγινε κάτω από την ηγεσία των γραφειοκρατικών,  εργοδοτικών και κυβερνητικών ηγεσιών τους.

 Υπάρχει η ελάχιστη διασφάλιση για το πώς θα λειτουργήσει η ηγεσία που θα προκύψει στο ενοποιημένο σωματείο του χώρου μας;

Μια δικλείδα ασφαλείας θα μπορούσε να είναι η λειτουργία του νέου σωματείου με διαδικασίες βάσης, με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, με συλλογικές διαδικασίες.Όμως η κατοχύρωση διαδικασιών βάσης προκύπτει μέσα από την καταστατική τους κατοχύρωση.

Με άλλα λόγια χρειαζόμαστε  ένα καταστατικό που να ορίζει σαφώς το πώς θα λειτουργήσει το νέο σωματείο, να καθορίζει και να περιγράφει αυστηρά τα περιθώρια λειτουργίας εντός των ορίων της εργατικής δημοκρατίας. Προφανώς ένα τέτοιο καταστατικό δεν μπορεί να προκύψει διαφορετικά, παρά μόνο αναπτύσσοντας την πιο πλατιά συζήτηση μεταξύ μας. Αλλά πως θα οργανωθεί μια τέτοια συζήτηση; Με βρισιές και με τους σωλήνες στα χέρια; Στήνοντας παρωδίες και βαπτίζοντάς τες συνέλευση; Δίνοντας λευκές επιταγές

Προφανώς όχι. Εμείς ξαναβάζουμε το ζήτημα της ενοποίησης συνδικάτων και εργαζόμενων στο χώρο μας.

Λέμε ναι στην ενοποίηση αλλά πως και με ποιους όρους είναι κάτι που πρέπει να τους διαμορφώσουμε όλοι μαζί.    

 

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Ανακοίνωση στην απεργία των Γιατρών στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΟΕΝΓΕ, ΠΟΕΔΗΝ)


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συντρόφισσες -οι του δημόσιου τομέα, εργαζόμενοι και απολυμένοι,

η άγρια επίθεση της συγκυβέρνησης και του φασίστα Υπουργού Υγείας στο δικαίωμα του λαού στην υγεία κλιμακώνεται. Έχοντας ήδη κλείσει νοσοκομεία, έχοντας καταργήσει χιλιάδες κλίνες, έχοντας αυξήσει κατά πολύ τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στις δαπάνες για το φάρμακο και τα άλλα έξοδα διάγνωσης νοσηλείας και θεραπείας τους, έχοντας καταργήσει κάθε πρόσβαση 3 εκατομμυρίων ανασφάλιστων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κομπάζει ότι «συμμαζεύει» τον χώρο της υγείας. Και «συμμαζεύοντας» απολύει. Η  κατάρρευση της υγείας στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης και της χρεοκοπίας της χώρας αποτυπώνεται με την αυτοκτονία πριν μερικές μέρες του άστεγου στον Ξενώνα Φιλοξενίας Ανέργων στο κέντρο της Αθήνας. Η κατάρρευση αποτυπώνεται επίσης με την μείωση του προσδόκιμου ζωής και την υποβάθμιση της συγκριτικής διεθνούς κατάταξης σ αυτό το θέμα μετά την εφαρμογή των μνημονίων.

Η απομύζηση της χώρας από τους διεθνείς τοκογλύφους με πρόσχημα τα ληστρικού χαρακτήρα δάνεια που χορήγησαν είναι η αιτία αυτής της κοινωνικής καταστροφής.

Η κυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διαχειρίζεται την κοινωνική καταστροφή φορτώνοντας την στον λαό. Το απύθμενο θράσος και απουσία κάθε λογοδοσίας στο λαό επιτρέπουν στον Σαμαρά να μετονομάζει την καταστροφή …σε ανάπτυξη!

Η οργή μας θα τους είχε ανατρέψει αν όλα αυτά τα χρόνια το πιστό σκυλάκι της κυβέρνησης, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν φρόντιζε με σκόρπιες και ασύνδετες κινητοποιήσεις να δώσει χέρι βοήθειας. Δεν δίστασαν να καλούν ακόμη και σε απεργοσπασία όταν ο αγώνας έπαιρνε χαρακτήρα αναμέτρησης όπως στους διοικητικούς του ΕΚΠΑ ή στο ζήτημα της αξιολόγησης, καλώντας τους εργαζόμενους να απειθαρχήσουν στις συνελεύσεις τους ή ακόμη και στις αποφάσεις της ΑΔΕΔΥ.

Δίπλα σ αυτόν το συρφετό με το καρναβάλι του κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ρεφορμιστική αριστερά δίνει διέξοδο στο σύστημα βγάζοντας τη λαϊκή αγανάκτηση  από τον δρόμο όπου μπορεί να δικαιωθεί για να την οδηγήσει στην “ξέρα” του κοινοβουλευτικού κρετινισμού.

Συντρόφισσες, -οι του δημόσιου τομέα, εργαζόμενοι και απολυμένοι, η ταξική αλληλεγγύη και η απεργία είναι το μόνο όπλο που έχουμε απέναντι στην κυβέρνηση, την τρόικα και την εργοδοσία. Ο αγώνας για την κατάργηση των απολύσεων και της διαθεσιμότητας στο δημόσιο, ο αγώνας για την κατάργηση των μνημονίων είναι αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης του Σαμαρά και του Βενιζέλου.


Καμιά προοπτική δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους όσο η θηλιά του χρέους βρίσκεται στο λαιμό της χώρας συνθλίβοντας κάθε δυνατότητα ανάπτυξης. Η λύση στο θέμα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι στενά συνδεδεμένη με τη μονομερή διαγραφή του χρέους. Ποιος όμως είναι ο δρόμος γι αυτό; Είναι οι διαπραγματεύσεις με τους τοκογλύφους κάτω από την ευλογία του …Πάπα; Ή μήπως η προσφυγή στα διεθνή φόρουμ των τοκογλύφων που ήδη επέβαλλαν την μετακύλιση του χρέους στο Αγγλικό Δίκαιο ώστε να το διασφαλίσουν ακόμη και από οποιαδήποτε απρόοπτη εσωτερική πολιτική μεταβολή;
Η διαγραφή του χρέους είτε θα είναι μονομερής (επαναστατική) με ανατροπή της κυβέρνησης, κατάργηση των μνημονίων και εργατική εξουσία, είτε δεν θα υπάρξει. Σ αυτό τον δρόμο δύναμή μας είναι η ενότητά σε προγραμματική βάση και όπλο μας η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας μέχρι να ικανοποιηθούν τα πολιτικά αιτήματα της ανατροπής της κυβέρνησης της διαγραφής του χρέους, της κατάργησης μνημονίων και της εξόδου από την ΕΕ.
 

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών