Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΤΩΡΑ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΕΚΟΠ


Την Κυριακή 30 Ιουνίου έγινε σύσκεψη που κάλεσε η Παναττική Ένωση Καθαριστριών & Οικιακού Προσωπικού στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Παραβρέθηκαν και συμμετείχαν συνδικαλιστές, εργαζόμενοι και ταξικά εργατικά σχήματα. Στην σύσκεψη συμμετείχαν εργαζόμενες από τον χώρο της καθαριότητας και οι απολυμένες συναδέλφισσες από το Γεννηματά εκτός από την απολυμένη συνάδελφο Αγγελική Κότσιρα, η οποία νοσηλεύεται με εγκεφαλικό μετά την ανακοίνωση της απόλυσης.  

Συζητήθηκαν οι απολύσεις και οι αντεργατικές πρακτικές της εταιρείας «ΦΑΣΜΑ ΑΕ» εδώ και χρόνια, ξεκινώντας με την απόλυση της συνδικαλίστριας και μέλους του Δ.Σ. της ΠΕΚΟΠ, Παρασκευής Κυτιάννη και φτάνοντας μέχρι σήμερα στην απόλυση των 3 συναδέλφισσών. Η εργοδοτική αυθαιρεσία στο «δουλεμπορικό» του ΓΝΑ Γεννηματά, που τόσα χρόνια καταπατά κάθε γραπτό και άγραφο νόμο, αφήνοντας απλήρωτες εργαζόμενες και απολύοντας όποιον αντιστέκεται, έχει την πλήρη κάλυψη της διοίκησης του νοσοκομείου που με υποκρισία άλλα δηλώνει στο συνδικάτο και τους συνδικαλιστές και άλλα πράττει. Ευθύνη για αυτήν την κατάσταση έχει και το κοινοβούλιο, καθώς οι επερωτήσεις για τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες, καταντάνε ανούσιες αγορεύσεις, ακόμη και από τα κοινοβουλευτικά κόμματα της αριστεράς, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο και παρακολούθηση για το αν εφαρμόστηκε στοιχειωδώς η εργατική νομοθεσία ή λύθηκε το πρόβλημα.

Η ΠΕΚΟΠ έχει βιώσει εδώ και πολλά χρόνια στον χώρο των «εργολαβικών» συνεργείων την πιο άγρια μορφή της εργοδοτικής τρομοκρατίας. αλλά και την αληθινή και χωρίς όρους αλληλεγγύη στον αγώνα της από αγωνιστές εργαζόμενους, και ταξικούς συνδικαλιστές. Καλεί σε αγώνα για την επαναπρόσληψη των 3 συναδέλφισσών που αρνήθηκαν να υποκύψουν στον εκβιασμό και να υπογράψουν για χρήματα που δεν πήραν και αντιστάθηκαν στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Στο πλαίσιο αυτό καλεί:

ü      Την Δευτέρα 1 Ιουλίου στις 8.30 πμ, στην Επιθεώρηση Εργασίας Καλλιθέας για την καταγγελία των απολύσεων.

ü      Την Τετάρτη 3 Ιουλίου 11πμ, ενημέρωση με προκήρυξη, των εργαζόμενων στο ΓΝΑ «Γεννηματά» με μαζική παρέμβαση της ΠΕΚΟΠ και αλληλέγγυων συνδικαλιστών.

ü      Την Παρασκευή 5 Ιουλίου στις 6μμ,  κάλεσμα σε Έκτακτη Γενική Συνέλευση των μελών της ΠΕΚΟΠ με θέμα απεργιακή κινητοποίηση για τις απολύσεις.

ü      Το Σάββατο 6 Ιουλίου 7 μμ, νέα σύσκεψη εργαζόμενων συνδικαλιστών και ταξικών εργατικών κινήσεων,  για τον προγραμματισμό διαδήλωσης στα γραφεία της εταιρείας την ερχόμενη εβδομάδα και αποτίμηση των μέχρι τώρα ενεργειών μας.

ü      Ενημέρωση από δικηγόρο για τις ποινικές ευθύνες της εργοδοσίας στο εγκεφαλικό της συναδέλφου Αγγελικής Κότσιρα μετά την ανακοίνωση της απόλυσης.

ü      Δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης για τις 3 απολυμένες συναδέλφους στο ΓΝΑ «Γεννηματά».

ü      Την ανάρτηση πανό στον χώρο του νοσοκομείου ΓΝΑ «Γεννηματά» με συνθήματα: ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ ΤΩΡΑ – ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ – ΚΑΤΩ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

 Καλούμε τους εργαζόμενους και τους ταξικούς συνδικαλιστές να στηρίξουν τον αγώνα μας για την επαναπρόσληψη των 3 απολυμένων συναδελφισσών μας. Καλούμε το Δ.Σ. του σωματείου των εργαζόμενων στο νοσοκομείο να συμπαρασταθεί στον αγώνα μας καλώντας το προσωπικό του νοσοκομείου σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την ανάκληση των απολύσεων.

Πιστεύουμε πως ο αγώνας μας για την επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδελφισών μας, είναι ένα ακόμη οδόφραγμα ενάντια στα μνημόνια και στην κυβερνητική πολιτική που σαρώνει και καταργεί τα δικαιώματα εργαζόμενων σπρώχνοντας τους στην ανεργία την απελπισία τις αυτοκτονίες και τα εγκεφαλικά.

30/6/2013 

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ & ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

 
Γ.ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 48β ( 320 γραφείο – 3ος όροφος )

Σελίδα: pekop.wordpress.com Email.pekop1999@gmail.com
Κινητά: 6973837993- 6974029211.

Τρίτη 25 Ιουνίου 2013

Συνεχίζουμε!

          Τελικά ο κύκλος των τριγμών στο κυβερνητικό στρατόπεδο που έφερε η απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ  -κυρίως η αντιπαράθεση για το ‘μαύρο’ στις κρατικές συχνότητες- δεν έφτασε να αποτρέψει την απόλυση των εργαζομένων στην ΕΡΤ, να ακυρώσει μια απόφαση που εξάλλου ήταν σε γνώση και των τριών κομμάτων που αποτελούσαν την κυβέρνηση.

Εξαρχής δεν θα μπορούσαν άλλωστε. Γιατί προφανώς οι τριγμοί δεν δημιουργήθηκαν επειδή οι τρεις πρώην συγκυβερνώντες έγιναν ευαίσθητοι για τον κάθε απολυμένο… που ακριβώς η πολιτική που εφαρμόζουν πετάει στο δρόμο. Αλλά ήταν γέννημα των κραδασμών που επέφερε στο πολιτικό σκηνικό ο αγώνας των  εργαζομένων της ΕΡΤ μαζί με το πλατύ κύμα συμπαράστασης που εκδηλώθηκε, άλλη μια απόδειξη της κοινωνικής απονομιμοποίησης της πολιτικής τους, ήταν ακριβώς η προσπάθεια για την απορρόφηση αυτών των κραδασμών. Με κύριο μέλημα την αδιατάρακτη συνέχιση του ‘κυβερνητικού έργου’, της ‘προσπάθειας που έκανε όλα αυτά τα χρόνια η χώρα’. Για τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής, των μέτρων που θέλουν να φέρουν και έχουν εξαγγείλει, όπως τα κλεισίματα και άλλων οργανισμών του δημοσίου, οι απολύσεις, τα κλεισίματα νοσοκομείων, οι συγχωνεύσεις σχολείων, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές συντάξεων. Αλλά όλο αυτό το παζάρι είχε σκοπό και τη συνέχεια του αστικού πολιτικού συστήματος, με τη ΔΗΜΑΡ εκτός κυβέρνησης, στον ‘πάγκο’, να παίζει σαν η ‘ανυποχώρητη στις θέσεις της’ εφεδρεία για ενδεχόμενες επόμενες φάσεις κυβερνητικών  μεταλλάξεων, και το ΠΑΣΟΚ, αναβαθμισμένο κυβερνητικά, αυτό και οι άνθρωποι του που ‘ξέρουν τη δουλειά’ πλήρως αξιοποιήσιμοι για την καταιγίδα μέτρων που έρχεται.

            Πολλοί, μεταξύ τους και αγωνιστές της ΕΡΤ, είχαν στηρίξει τις ελπίδες τους στα δικαστήρια, στο ΣΤΕ, στη δικαιοσύνη. Η απόφαση του ΣΤΕ έπαιξε το ρόλο του πυροσβέστη στις αγωνιστικές διαθέσεις, ‘απαντώντας’ στα ζητήματα δημοκρατίας και αντισυνταγματικότητας γύρω από το μαύρο στις οθόνες, νομιμοποιώντας την ουσία των κυβερνητικών αποφάσεων, τις απολύσεις και το κλείσιμο. Έπαιξε ταυτόχρονα το ρόλο του ντίλερ στο τραπέζι των πολιτικών παζαριών των τριών, πραγματικός καθρέφτης της κυβερνητικής κρίσης και της πολιτικής αποσταθεροποίησης, επιβεβαιώνοντας το ρόλο της δικαιοσύνης σαν μέρος του συστήματος.

            Ο αγώνας της ΕΡΤ πρέπει να συνεχιστεί! Το κίνημα δεν πρέπει να υποχωρήσει στις  απειλές που τα κυβερνητικά κέντρα ανοικτά εξαπολύουν. Δεν μασάμε στις ‘εκκλήσεις’ για εκκένωση του ΥΠ.ΟΙΚ., περιφρουρούμε το κτίριο της ΕΡΤ από την επίθεση των ΜΑΤ που ετοιμάζουν. Στηρίζουμε την κατάληψη της ΕΡΤ. Τώρα είναι η ώρα που ο αγώνας πρέπει να πλατύνει, να δυναμώσει, να δώσει το έναυσμα της αντιπαράθεσης και με τη νέα κυβέρνηση. Δυνάμωμα από τα μέσα, κόντρα στις διαθέσεις εκτόνωσης των γραφειοκρατικών ηγεσιών της ΕΡΤ και τις φωνές διαλόγου με το ‘υπουργείο Προπαγάνδας’. Από τα έξω, για να αποτελέσει πραγματικό κέντρο αγώνα ενάντια στις απολύσεις και τα κλεισίματα οργανισμών του δημοσίου τομέα, κέντρο αγώνα, κέντρο συντονισμού του μαχόμενου εργατόκοσμου σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Αυτό που απαιτείται είναι η άμεση πάλη για την οργάνωση από τα κάτω, με μαχητικά σωματεία, απεργιακές επιτροπές και Κέντρα αγώνα, συνελεύσεις γειτονιών και κάθε μορφής αυτο-οργάνωσης, οργάνωσης της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης. Είναι ο μόνος δρόμος για να τσακίσουμε την κυβέρνηση και την Τρόικα, για να παλέψουμε για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και την εργατική εξουσία.

 

Πρωτοβουλία για ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών

ΒΟΛΟΣ: Συζητηση για τα καθήκοντα του σήμερα μέσα στο εργατικό κίνημα. ΤΕΤΑΡΤΗ 26/6_7.30μμ_Πανεπιστήμιο


Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Μια πρώτη πολιτική απάντηση

Untitled Document
Μια πρώτη πολιτική απάντηση στις πολιτικές θέσεις του
«Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα»

που εκφράστηκαν στον Δελτίο Τύπου για την ΕΡΤ την Παρασκευή 14 Ιουνίου
Την Παρασκευή το μεσημέρι ο «Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα», στέλνει Δελτίο Τύπου όπου τοποθετείται στα ζητήματα της εργατικής επικαιρότητας που συνδέονται με τις εξελίξεις στην ΕΡΤ. 

Το πολιτικό περιεχόμενο της ανακοίνωσης που αναφέρεται στην σοβαρότερη κρίση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ και την απόλυση 2600 εργαζόμενων, δεν βρίσκεται ούτε μια λέξη για τον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τον κρίσιμο ρόλο του στην διεκπεραίωση της πολιτικής της τρόικας. Ο κρίσιμος ρόλος της κυβερνητικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος την τριετία των μνημονίων, με τις μεθοδευμένες 24ωρες απεργίες που οδήγησαν τους εργαζόμενους σε απογοήτευση και παραίτηση αποσιωπάται πλήρως. Αποσιωπάται ότι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός τσακίζει κάθε απόπειρα των εργαζόμενων να πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όχι μοναδικό όμως, η απόφαση για απεργία των καθηγητών κόντρα στην επιστράτευση και η προδοσία της. Μια αναφορά στην απεργία αυτή δεν μπορεί να αγνοήσει την αποκάλυψη των πολιτικών συμμαχιών ή συμφωνιών της κοινοβουλευτικής αριστεράς  που εκφράστηκαν και στο συνδικαλιστικό επίπεδο και οδήγησαν μια απεργία που ορθώθηκε σαν κάστρο ενάντια στην επιστράτευση για να παραδοθεί χωρίς να δοθεί καμία μάχη.
Αυτός όμως που αδυνατεί να καταλάβει και να τοποθετηθεί σε έναν τέτοιο αγώνα που κλείνει μέσα του όλα τα προβλήματα που μπαίνουν σήμερα στο εργατικό κίνημα, βοηθάει στην επανάληψή τους σε μεγαλύτερη κλίμακα στον αγώνα που γίνεται στην ΕΡΤ. Το σοβαρά λάθη που επαναλαμβάνονται, γίνονται φανερά στο ζήτημα της επιστράτευσης απεργών. Αντί να σπάσει η επιστράτευση από τους ίδιους συνδικαλιστικούς φορείς στο Μετρό, την ΟΛΜΕ κλπ (πχ όπως έγινε με την  συμμετοχή της "επιστρατευμένης" ΠΝΟ, στην Γενική Απεργία της 20 Φεβρουαρίου φέτος), καλούνται οι εργαζόμενοι, σε αδιέξοδες απογευματινές κινητοποιήσεις ζητώντας από την κυβέρνηση να άρει την επιστράτευση. Σέρνουν έναν φανταστικό μπαμπούλα και μετατοπίζουν το θέμα από το πολιτικό ζήτημα που αφορά στην σύγκρουση με την κυβέρνηση, και την ενδοτική στάση της κυβερνητικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των συμμάχων της, σε ένα δήθεν μεγάλο νομικό και θεσμικό εμπόδιο που βάζει στο εργατικό κίνημα το "αντισυνταγματικό τόξο".
Η πολιτική άποψη όμως εκφράζεται με το Δελτίο Τύπου των Πρωτοβάθμιων, τοποθετείται με επικίνδυνη σύγχυση πάνω σε πολύ σημαντικά ζητήματα που μπαίνουν σήμερα στο εργατικό κίνημα για αυτό είμαστε αναγκασμένοι να σχολιάσουμε τουλάχιστον δύο ζητήματα:
Το ένα αφορά στην αντίληψή για τα «Κέντρα Αγώνα» σύμφωνα με την αναφορά που κάνουν στο Κέντρο Αγώνα της ΕΡΤ και το άλλο στην Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας.

Δυστυχώς το πώς εννοούν οι συναγωνιστές στο «Συντονισμό Πρωτοβαθμίων», το «Κέντρο Αγώνα» φάνηκε στην απεργία του Μετρό και την κατάληξή της. Αντί να καλέσουν άμεσα σε συνελεύσεις, απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις τους εργαζόμενους και τους ανέργους, ξεκινώντας από τα σωματεία που αποτελούν τον «Συντονισμό Πρωτοβαθμίων», για την ανατροπή των μνημονίων συνολικά και θέτοντας πολιτικά ζητήματα περιορίστηκαν σε ένα αδιέξοδο μερικό αγώνα για τις συμβάσεις. Ενώ σε εργασιακούς χώρους, όπου έμπαινε από ανεξάρτητους αγωνιστές το ζήτημα κήρυξης απεργίας αλληλεγγύης, συνδικαλιστές που είχαν αναφορές σε πολιτικά ρεύματα και οργανώσεις που υπάρχουν στον  «Συντονισμό Πρωτοβαθμίων» την απέρριπταν κατηγορηματικά. Αντί για κινητοποιήσεις λοιπόν άφθονη λογοκοπία που καταλήγει σε εκκλήσεις στην ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Το «Κέντρο Αγώνα» λοιπόν όπως περιγράφεται στο Δελτίο Τύπου και όπως υλοποιήθηκε από τον«Συντονισμό Πρωτοβαθμίων»  με την απεργία στον χώρο των συγκοινωνιών δεν λέει τίποτε απολύτως. Αυτό που χρειάζονται οι εργαζόμενοι είναι ένα πραγματικά ανεξάρτητο από την εργοδοσία το  κράτος και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, κέντρο αγώνα που θα θέσει τα πολιτικά ζητήματα της περιόδου συνολικά και όχι «κέντρο αγώνα που θα εκφράζει πρώτα και κύρια τους εργαζόμενους σε αυτή,» και δευτερεύοντος «όλους τους εργαζόμενους στους αγωνιζόμενους χώρους και σωματεία». Το Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα, κατά την αντίληψή μας, δεν συγκροτείται δίπλα στην κυβερνητική συνδικαλιστική γραφειοκρατία ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ και τους συμμάχους της, αλλά ξεπερνώντας τους, ούτε εκφράζει τον μερικό αγώνα ενός εργασιακού χώρου αλλά το βαθμό ένταξής του στον συνολικό πολιτικό αγώνα.
Το δεύτερο ζήτημα, αφορά στην Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Παραθέτουμε ολόκληρο το σχετικό απόσπασμα γιατί κάθε φράση είναι και ένα «λάθος» πολιτικής αντίληψης για το θέμα. Γράφουν οι συναγωνιστές:

«Προτείνουμε νέα γενική πολιτική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την Τετάρτη 19.06. Προτείνουμε το ξεδίπλωμα απεργιακού συντονισμού και κλιμάκωσης με απεργιακές μορφές διάρκειας, τόσο στο δημόσιο που θα ακολουθήσει την τύχη της ΕΡΤ, όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Απαιτούμε σε αυτή την κατεύθυνση να πάρει απόφαση η ΓΣΣΕ και η ΑΔΕΔΥ και τα Εργατικά Κέντρα.».

Ποια ήταν η προηγούμενη Γενική Πολιτική Απεργία, για να καλούν σε «νέα γενική πολιτική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα»; Πιθανόν εννοούν την 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 13 Ιούνη, που πήρε ζωή από το πάθος των εργαζόμενων που σ αυτό το κάλεσμα είδαν την ευκαιρία να σταθούν δίπλα σε απολυμένους εργαζόμενους και απέναντι στην «λαομίσητη» κυβέρνηση του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου. Ή μήπως εννοούνται οι γελοίες εξαγγελίες για 24ωρες κινητοποιήσεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού που εκτονώνουν τον αγώνα και στέλνει τους εργαζόμενους απογοητευμένους στα σπίτια τους; Για αυτό άλλωστε κατά την άποψη του «Συντονισμού των  Πρωτοβάθμιων» η  «γενική πολιτική απεργία» δεν έχει τον χρονικό προσδιορισμό «Διάρκειας» που φυσιολογικά την συνοδεύει αλλά δήθεν «ξεδίπλωμα απεργιακού συντονισμού και κλιμάκωσης με απεργιακές μορφές διάρκειας,». Τα πολιτικά όρια του «Συντονισμού των  Πρωτοβάθμιων» όχι μόνο δεν ξεπερνάνε για άλλη μια φορά τον κυβερνητικό συνδικαλισμό αλλά καθορίζονται αυστηρά από αυτόν. Ακόμη χειρότερα, ενώ ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν έχει πρόθεση να κάνει κάτι παραπάνω από μια ή δύο 24ωρες άσφαιρες απεργίες, αυτό εμφανίζεται σαν απαίτηση του εργατικού κινήματος δίνοντάς του το άλλοθι που γυρεύει για την εκτόνωση των αγώνων.

Αυτό όμως που περιγράφουν όχι μόνο δεν είναι «γενική πολιτική απεργία» αλλά ούτε καν ένας συνδικαλιστικός αγώνας που να αντιστοιχεί στο γεγονός της απόλυσης 2600 εργαζόμενων. Η Γενική Πολιτική Απεργία Διάρκειας είναι πράξη εξέγερσης με όλη την σοβαρότητα που έχει μια τέτοια κοινωνική κατάσταση. Σε αυτή την εξέγερση όπου το βασικό εργαλείο της (όχι μοναδικό) είναι Γενική Απεργία, η κυβέρνηση, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και οι σύμμαχοί του είναι απέναντι. Δεν καλείται από την κυβερνητική συνδικαλιστική γραφειοκρατία βέβαια των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ. Σήμερα μια Γενική Πολιτική Απεργία πρέπει να έχει στόχο να ρίξει την κυβέρνηση, για να πάρει μαζί της όλους τους νόμους και τα συμφέροντα που υπηρετεί. Γενική Πολιτική Απεργία, που όχι μόνο δεν μπορεί να μπαίνει ως «πίεση» στον αστικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά τα πραγματικά κύτταρα της οργάνωσής της, θα είναι οι επιτροπές εργαζομένων, ανέργων, όλος ο κόσμος της μισθωτής εκμετάλλευσης, ο οποίος δεν καλύπτεται από το περιεχόμενο και τις μορφές του συνδικαλισμού τους. Σ αυτήν  την προοπτική ένα πραγματικό πολιτικό Κέντρο Αγώνα, που ειδικά σε αυτές τις καμπές της πάλης, όπως το κλείσιμο της Ε.Ρ.Τ., και το κύμα αλληλεγγύης που ξεσήκωσε, θα δημιουργεί τις προϋποθέσεις άλλης εξουσίας μέσα στην κοινωνία, για την εργατική εξουσία.

Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013

Untitled Document
Με γενική πολιτική απεργία διαρκείας
για την ανατροπή της κυβέρνησης!

Κάλεσμα σε ανοικτή σύσκεψη
εργαζομένων και συνδικαλιστών των φορέων του δημοσίου που μπαίνουν στο στόχαστρο της κυβερνητικής επίθεσης για την οργάνωση του αγώνα απέναντι στις απολύσεις και τα λουκέτα
Σάββατο 15/6, στις 6:00 μ.μ στην είσοδο του κτιρίου της ΕΡΤ

           
Με ένα κυβερνητικό διάταγμα, Τετάρτη πρωί η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ. Η δρομολόγηση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου που δίνει στους αρμόδιους υπουργούς τη δυνατότητα να κλείνουν φορείς και οργανισμούς της εποπτείας τους, βρήκε άμεση εφαρμογή με τη απόφαση Κεδίκογλου να κλείσει σε μια μέρα η ΕΡΤ απολύοντας 2.600 εργαζόμενους.
Είναι μια κίνηση στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης του κράτους, είναι συνέχεια των ιδιωτικοποιήσεων (ακόμα και στο νερό), των συγχωνεύσεων σχολείων και νοσοκομείων, των περικοπών σε κάθε κοινωνική δαπάνη που άμεσα ή έμμεσα αφορά τον εργαζόμενο κόσμο, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Η μάχη με το χθες που ο Σαμαράς διαλαλεί, γίνεται από τη πλευρά τους για ένα αύριο αποψιλωμένο ακόμα και από στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές που το κράτος το προηγούμενο διάστημα παρείχε.
Οι 2.600 απολύσεις της ΕΡΤ καλύπτουν το μνημονιακό στόχο των 2.000 απολύσεων μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Είναι όμως παράλληλα και απόφαση- ‘πιλότος’ για το τι θα ακολουθήσει στο δημόσιο, με κλεισίματα φορέων και οργανισμών, καταργήσεις οργανικών θέσεων, αξιολογήσεις, 14.500 απολύσεις μέχρι το τέλος Ιουλίου. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου ήρθε για να μείνει, για να λύνει τα χέρια των κυβερνητικών για να συνεχιστεί η σφαγή. Οι κυβερνώντες, το σύστημα σε αυτή του την ιστορική περίοδο θεωρεί εμπόδιο και χάσιμο χρόνου ακόμα και το κοινοβουλευτικό παιχνίδι, των συσχετισμών εντός βουλής. Οι απολύσεις πρέπει να γίνονται, το σχέδιο να προχωράει, τα μνημόνια να εφαρμόζονται κατά γράμμα.

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ήξεραν. Και συμφωνούσαν. Αλλά και συμφωνούν. Πέρα από την δημοσιογραφική αποκάλυψη κοντά ένα μήνα πριν, βγήκε και τώρα στη δημοσιότητα η συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών, την Κυριακή ακριβώς για το σχέδιο για την ΕΡΤ. Οι διαφωνίες που τώρα εμφανίζονται στο κυβερνητικό σχέδιο αφορά τον τρόπο επίτευξης ακριβώς του ίδιου πράγματος, κάτω από τα ίδια κριτήρια. Και με διάλογο. Αξιολόγηση, απολύσεις, μείωση κόστους, ότι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση, αλλά χωρίς κλείσιμο. Δεν είναι απάντηση στο κυβερνητικό σχέδιο αλλά συμπλήρωμα του για να ανακοπούν και οι φωνές αντίστασης που αυτή την ώρα έχουν φουντώσει. Γιατί προφανώς δεν ‘αρκεί’ η υποστήριξη στο κλείσιμο της ΕΡΤ που παρέχει η Χρυσή Αυγή.

Είμαστε με τον αγώνα της ΕΡΤ! Όχι για την υπεράσπιση των παχυλών μισθών των μάνατζερ, των διευθυντών και των παρατρεχάμενων. Αυτοί, η ‘σπατάλη’ και στο νέο καθεστώς που λένε θα υπάρχουν. Ούτε γιατί θέλουμε σταθερά και ένα κυβερνητικό φερέφωνο αστικής προπαγάνδας, λασπολογίας των αγώνων, ξεπλύματος μυαλών πλάι στα τηλε-παράθυρα των μεγαλοεργολάβων και μεγαλοκαρχαρίων. Αλλά γιατί:
  • Με τον αγώνα μπορούμε να δώσουμε απάντηση στον καταιγισμό απολύσεων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Καμία απόλυση, δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές. Ψωμί για κάθε άνθρωπο, κανένας στα σκουπίδια, κανένας στην ανεργία. 
  • Επιδιώκουμε φορείς ενημέρωσης με εργατικό έλεγχο, με αποφασιστικό ρόλο των ίδιων των εργαζομένων στα μέσα και των ευρύτερων δομών αυτοοργάνωσης του εργατικού κινήματος, κόντρα στα κυβερνητικά δελτία και τη φίμωση των εργαζομένων, των αγωνιών τους και των αγώνων τους. Και μάλιστα σαν μέρος του αγώνα για να έχουμε στα χέρια μας, στα χέρια των ανθρώπων που παράγουν τον έλεγχο όλων των παραγωγικών μονάδων και των τραπεζών, να έχουμε τον έλεγχο της ζωής, με την εργατική εξουσία. 
  • Πιστεύουμε ότι ο αγώνας της ΕΡΤ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κέντρο αγώνα για όλους τους εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Για πανεργατική μάχη, τούτη τη φορά, μετά την καταστολή της απόφασης απεργίας των καθηγητών, κόντρα στην κυβέρνηση, την τρόικα και τα μνημόνια. Για να δείξουμε ότι ο δρόμος, ο δικός μας δρόμος μπορεί να τους ανατρέψει και όχι τα εκδοκοινοβουλευτικά παιχνίδια  –που και ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ συντηρούν. Για την οργάνωση των υπαρκτών τάσεων εργατικής χειραφέτησης που μέσα από τις μεγάλες και μικρές μάχες, καθημερινά στους χώρους δουλειάς έχουν ξεπηδήσει, την οργάνωση κόντρα στον αστικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Η μάχη που έχουμε μπροστά μας, δεν είναι απλά ένας αγώνας συμπαράστασης σε κάποιο κομμάτι των εργαζομένων, είναι αγώνας εδώ και τώρα για την ανατροπή της κυβέρνησης. Αυτό που απαιτείται είναι η άμεση πάλη για την οργάνωση από τα κάτω, με μαχητικά σωματεία, απεργιακές επιτροπές και Κέντρα αγώνα, συνελεύσεις γειτονιών και κάθε μορφής αυτο-οργάνωσης, οργάνωσης της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας. Είναι ο μόνος δρόμος για να τσακίσουμε την κυβέρνηση και την Τρόικα, για να παλέψουμε για την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και την εργατική εξουσία.
Πρωτοβουλία για ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών