Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Απάντηση της Απεργιακής Επιτροπής ΕΚΠΑ στον Υπουργό Πινόκιο

Δελτίο Τύπου σχετικά με τη διάψευση των δηλώσεων Σακκάτου
Η απεργιακή επιτροπή των εργαζομένων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ζ. Τριγάζης, Μ. Παπαστεφανάκης και Κ. Μπάσιος διαψεύδουν κατηγορηματικά τις δηλώσεις του  κ. Σακκάτου ότι το 40-50% των διοικητικών υπαλλήλων έχει προσέλθει στους χώρους εργασίας του. Πρόκειται περί μίας προφανέστατα ψευδούς είδησης που στόχο έχει να σπάσει το απεργιακό μέτωπο των εργαζομένων και να δημιουργήσει σύγχυση στους απεργούς, τους φοιτητές, και τους διδάσκοντες.
Η απόφαση για τη συνέχιση της απεργίας πάρθηκε στις 28/11 από τη μαζικότερη Γενική Συνέλευση που έχει πραγματοποιηθεί από την αρχή των κινητοποιήσεων με συντριπτική πλειοψηφία.
Στη Γενική Συνέλευση κατατέθηκαν δύο προτάσεις: η πρώτη, του προεδρείου του ΔΣ που έθετε ζήτημα αποδοχής ή μη της πρότασης του υπουργού συνολικά, ως προς όλα τα σημεία, και η δεύτερη, της Απεργιακής Επιτροπής που προέβλεπε, σε ό,τι αφορά τη διαδικασία αποσαφήνισης των σημείων της πρότασης, τη σύσταση 12μελούς επιτροπής αποτελούμενης από μέλη του ΔΣ όλων των παρατάξεων (4), μέλη της Απεργιακής Επιτροπής (2) και εργαζόμενους από όλες τις κατηγορίες που αφορούν τα διάφορα σημεία της πρότασης του υπουργού (6).
Τα ψηφοδέλτια που είχε προετοιμάσει το προεδρείο του Δ.Σ. του Συλλόγου δεν αντιστοιχούσαν στις προτάσεις που κατατέθηκαν προς ψήφιση, καθώς το ένα ανέφερε «ΝΑΙ στην πρόταση της Συγκλήτου για Ανοιχτό Πανεπιστήμιο» (σημειώνουμε ότι δεν υπήρχε πρόταση Συγκλήτου, αλλά πρόταση υπουργού), το δεύτερο «Συνέχιση της απεργίας» και το τρίτο ήταν λευκό (εκεί θα μπορούσαν να σημειωθούν «άλλες προτάσεις»).
Το προεδρείο του ΔΣ, αναγνωρίζοντας την αναντιστοιχία των ψηφοδελτίων με τις προτάσεις, απέσυρε την πρότασή του για ψηφοφορία με κάλπη στη συγκεκριμένη ΓΣ και επανήλθε με νέα, με την οποία πρότεινε να προκηρυχθεί 24ωρη απεργία για την επόμενη μέρα, Παρασκευή, 29/11, οπότε και να πραγματοποιηθεί η μυστική ψηφοφορία.
Τέθηκε στο σώμα η πρόταση αυτή, καθώς και η πρόταση της Απεργιακής Επιτροπής για σύσταση 12μελούς επιτροπής για συνάντηση με τον υπουργό και προκήρυξη τριών 24ωρων απεργιών Παρασκευή, 29/11, Δευτέρα, 2/12, και Τρίτη, 3/12, με νέα ΓΣ τότε, εκτός εάν υπήρχαν εξελίξεις νωρίτερα.
Όπως προέβλεπαν και οι δύο προτάσεις, έγινε ψηφοφορία διά ανάτασης της χειρός και το σώμα με συντριπτική πλειοψηφία επέλεξε τη δεύτερη πρόταση.
Ο κ. Σακκάτος αποδέχτηκε την απόφαση της Γ.Σ. όπως αποδεικνύουν οι δηλώσεις του μετά τη λήξη της στα ΜΜΕ (http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=254229&catid=3).
Ακολούθησαν οι αιτιάσεις του υπουργού περί κλοπής της κάλπης, οι οποίες είναι ψευδείς.
Είναι σαφές ότι το προεδρείο του Δ.Σ. έχει έλθει σε συμφωνία «κάτω από το τραπέζι» με το Υπουργείο αναλαμβάνοντας το έργο της απεργοσπασίας με αντάλλαγμα τη σωτηρία του μηχανισμού του. Το πελατειακό κράτος των κομματικών-κυβερνητικών συνδικαλιστικών παρατάξεων προσπαθεί να επιβιώσει όχι πια μέσα από τη φάμπρικα των προσλήψεων αλλά μέσω της διαχείρισης των διαθεσιμοτήτων δηλαδή των απολύσεων των συναδέλφων. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το γεγονός ότι αποδέχτηκαν την επιβολή ποινής χωρίς πειθαρχική διαδικασία στους 129 μη απογραφέντες συναδέλφους μέσω της αρνητικής μοριοδότησής τους ώστε από τις λίστες της διαθεσιμότητας να αφαιρεθεί αντίστοιχος αριθμός εργαζομένων. Πρέπει να σημειωθεί ότι το τριμελές υπηρεσιακό συμβούλιο το οποίο θα αναλάμβανε σύμφωνα με την πρόταση του Υπουργού την αναμοριοδότηση κανοναρχείται από τον αρχηγό της συνδικαλιστικής παράταξης της πλειοψηφίας.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 
 29/11/2013

Καταγγέλουμε την προσπάθεια του υπουργού παιδείας να αμφισβητήσει την απόφαση της γενικής μας συνέλευσης. Αντί να εφευρίσκει ιστορίες που ταιριάζουν στο κόμμα στο οποίο ανήκει περί κλοπής κάλπης ας το πάρει απόφαση: δεν αποδεχόμαστε τις απολύσεις των συναδέλφων μας.

Δεν χρειάζεται κάλπη για να το πούμε αυτό. Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν θα επιτρέψουμε ο υπουργός και η μειοψηφία που επιβάλλει την πολιτική των απολύσεων και της εξαθλίωσης της ζωής μας να παραχαράξει την αλήθεια.

Απεργιακή Επιτροπή ΕΚΠΑ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑ


28 Νοεμβρίου
 Δελτίο τύπου
Γνωρίζοντας ότι ο απεργιακός μας αγώνας είναι αυτός που έφερε το υπουργείο Παιδείας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού, σήμερα, 28/11, αποφάσισε τη συνέχιση του απεργιακού μας αγώνα με τρεις 24ωρες απεργίες την Παρασκευή, 29/11, τη Δευτέρα, 2/12 και Τρίτη, 3/12.
 
Αίτημά μας παραμένει η αναστολή της ΚΥΑ.
Δεν αποδεχόμαστε καμιά διαπραγμάτευση με δεδομένη την απόλυση συναδέλφων μας.
Σε διάλογο πάμε μόνο με εκπροσώπους από όλες τις πληττόμενες κατηγορίες, διαθέσιμους λόγω κατάργησης κλάδου και κατόπιν μοριοδότησης, μη απογραφέντες, αλλά και όλους τους άλλους συναδέλφους μας που υφίστανται την πολιτική των απολύσεων και της διάλυσης του δημόσιου πανεπιστημίου του υπουργείου.
 
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑ

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Το δίκιο είναι με το μέρος μας. 12 βδομάδες απεργία. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.


26-11-2013
Το Πανεπιστήμιο Αθήνας συνεχίζει αταλάντευτα την απεργία ενάντια στις διαθεσιμότητές – απολύσεις και στη διάλυση του δημόσιου Πανεπιστήμιου.
Ας μη χαίρεται ο υπουργός. Το μέτωπο της Παιδείας έχει αποδείξει ότι αντέχει απέναντι στην κυβερνητική τρομοκρατία και στα επικοινωνιακά τεχνάσματα μιας απονομιμοποιημένης εξουσίας.   Θα αντέξει και τώρα στις προσχηματικές διαπραγματεύσεις.
Καλούμε τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους αλλά και κάθε αλληλέγγυο στην απεργία μας να στηρίξει τις απεργιακές περιφρουρήσεις στις πύλες της Ούλωφ Πάλμε και τις Ιατρικής την Τετάρτη και την Πέμπτη από τις 8:00 το πρωί.
Το δίκιο είναι με το μέρος μας.  12 βδομάδες απεργία. Δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω.
 
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑ
 
apergoi.ekpa@gmail.com

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Ανακοίνωση απεργιακής επιτροπής Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπστημίου

Τι μας λέει το υπουργείο;
 
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού το Σάββατο:

-  1.165 μπαίνουν σε διαθεσιμότητα σε 8 ΑΕΙ και 650 απ' αυτούς θα μεταφερθούν αλλού. Οι υπόλοιποι 515 θα απολυθούν.

- Το Ειδικό Τριμελές Συμβούλιο, που προχθές υπέγραψε τις λίστες όπως ήταν, θα μας κάνει τη χάρη να τηρήσει τη νομιμότητα και να εξετάσει τις ενστάσεις, εάν σταματήσουμε την απεργία και λειτουργήσουν οι Διευθύνσεις Διοικητικού.

- Την υποστελέχωση που προκαλεί η κυβερνητική πολιτική των μαζικών απολύσεων / διαθεσιμοτήτων, θα «θεραπεύσει» το υπουργείο με δια-ιδρυματική κινητικότητα από τους 650 που θα μπουν σε αυτήν. Δηλαδή, διώχνει υπαλλήλους από το ΕΚΠΑ, για να φέρει υπαλλήλους στο ΕΚΠΑ. Θα τη θεραπεύσει φυσικά, την «όποια υποστελέχωση βασικών λειτουργιών [εάν] προκύψει».

- Κάνει τη χάρη στα Ιδρύματα να προσλάβει 400 άτομα διδακτικό προσωπικό, εάν συνδιαλλαγούν μαζί του οι διοικήσεις τους. Ελαφρώς παράδοξο ακούγεται το να διαλύεται η διοικητική υποστήριξη, να αναμένεται νέος γύρος συρρικνώσεων / καταργήσεων Τμημάτων / Ιδρυμάτων και να προσλαμβάνονται μαζικά διδάσκοντες .

- Ενώ ετοιμάζει διαθεσιμότητες για ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ, υπόσχεται ότι θα επαναπροσλάβει κάποιους από μας σ' αυτούς τους κλάδους. Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι τόσα χρόνια δεν έκανε τίποτα σ' αυτή την κατεύθυνση, ενώ τώρα, σε περίοδο μαζικών απολύσεων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και διάλυσής της, θα κάνει προσλήψεις σε άλλους κλάδους. Αν τις έκανε άλλωστε, μάλλον, όσοι μεταβαίναμε στους ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ, θα απολυόμασταν από εκεί «αξιοκρατικά» λόγω μηδενικής προϋπηρεσίας.

- Υπόσχεται να απολύσει τους μη απογραφέντες, καταργώντας την τροπολογία με την οποία βρέθηκαν σε αυτοδίκαιη αργία και μετατρέποντας σε πατσαβούρα τα έγγραφα παραπομπής στο πειθαρχικό που ο ίδιος ο υπουργός υπέγραψε, για να «γλυτώσουν» κάποιοι άλλοι από μας. Για το λόγο αυτό θα προβεί λέει σε νέα νομοθετική ρύθμιση, που θα ισχύει ειδικά για το ΕΚΠΑ, με κάποιο «μυστηριώδη» τρόπο, αλλά για καθόλου μυστηριώδεις λόγους, μια και το ΕΚΠΑ έχει και τους περισσότερους μη απογραφέντες και την πιο δυναμική απεργία.
- Φυσικά, όλα αυτά θα τα κάνει μόνο με «ανοιχτά» Πανεπιστήμια.

Μας κοροϊδεύει ο υπουργός;

Μας λέει να ξεχάσουμε ότι 500 από μας θα φύγουν και να γυρίσουμε πίσω μπας και διαπραγματευτούμε ποιοι θα φύγουν;

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Υπουργός επιχειρεί, στρέφοντας τον ένα ενάντια στον άλλο, να μας «σπάσει». Είναι προσφιλής του τακτική κατά τη διάρκεια αυτών των 11 εβδομάδων απεργίας που διεξάγουμε όλοι μαζί λέγοντας ΟΧΙ στις απολύσεις. Αρχικά διαχωρίζοντάς μας σε εξαιρούμενους και μη, μετά σε «διαθέσιμους» και «καταργούμενους», στη συνέχεια σε απογραφέντες και μη, τώρα σε μετακινούμενους και απολυόμενους, αύριο σε δήθεν εξελισσόμενους σε ΕΤΕΠ και ΕΕΔΙΠ και «χαμένους», κ.α.

Ε, μάλλον πρέπει να (ξανα-)πάρει την απάντησή μας.
Απεργία διαρκείας μέχρι να αποσυρθεί η ΚΥΑ, η εφαρμογή της οποίας συνεπάγεται πλήρη κατάρρευση των λειτουργιών του ιδρύματος.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑ

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Κάλεσμα για τη 2η πανελλαδική εργατική συνέλευση στο Βόλο: 14-15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ




Α.        Η βασική θέση της ανακοίνωσης της πρώτης πανελλαδικής εργατικής συνέλευσής μας, στις 8 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη, δηλαδή πως οι συνθήκες της κρίσης και το μη βιώσιμο του χρέους, καθώς και του ίδιου του καπιταλισμού, έχει στρέψει το αστικό κράτος στην Ελλάδα, σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ταυτόχρονα σε μια ευθεία αμφισβήτηση της παρούσας κυβέρνησης, επιβεβαιώθηκε πλήρως από τα ίδια τα γεγονότα.
Με τη λήξη της 1ης πανελλαδικής μας συνάντησης, ο Σεπτέμβρης δημιούργησε ένα γιγαντιαίο απεργιακό κύμα με κεντρικό αίτημα την ανατροπή των μνημονίων και των απολύσεων με βασικό όπλο την απεργία διαρκείας. Ο αγώνας αυτός δεν προχώρησε πέρα από ένα δεκαήμερο (16-23/9) και μόνο ο κλάδος των διοικητικών υπαλλήλων δυο πανεπιστημίων συνεχίζει σήμερα να απεργεί για 11η εβδομάδα.  
Σε αυτό το απεργιακό κύμα, παρουσιάστηκε έντονη η ανάγκη της ενότητας της εργατικής τάξης, να συμπαρασυρθούν κι άλλοι κλάδοι εργαζομένων στον αγώνα και για πρώτη φορά εμφανίστηκε, αλλού πετυχημένα αλλού όχι. Επιπλέον,  μέσα στα συνδικάτα μέσω της δημιουργίας απεργιακών επιτροπών αγώνα έγινε προσπάθεια να ξεπεραστεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και να μετατραπεί το απεργιακό κύμα σε ένα πολιτικό τσουνάμι που θα σάρωνε τη κυβέρνηση και τα μέτρα της.
Tην πλήρη αποτυχία της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να οργανώσει την απεργία της 6ης Νοέμβρη, που την υποχρέωσε να μην κάνει καν πορεία στην Αθήνα, τη διαδέχτηκε η εισβολή των ΜΑΤ στην ΕΡΤ παρουσία (στη χώρα) των τροϊκανών που συζητούν τα νέα μέτρα με τη κυβέρνηση. Η σκέψη και η θέληση για συνδικάτα μαχητικά με εργατική δημοκρατία, εντάσσονται κατ’ εμάς στην αποτυχία των υπαρχουσών συνδικαλιστικών μορφών οργάνωσης να εμφυσήσουν στον εργαζόμενο πληθυσμό τη στοιχειώδη πεποίθηση για τη διεκδίκηση αυτού που γράφουν στα καταστατικά τους: ότι μπορούν να υπερασπιστούν τα εργασιακά μας δικαιώματα.
Η ίδια η κατάσταση σπρώχνει τη κυβέρνηση και το κράτος στην ανάπτυξη της πιο ακραίας αντεπαναστατικής στρατηγικής ως τελευταίο όπλο άμυνας: Τις επιστρατεύσεις εργαζομένων, τις ζώνες καταστολής και αυταρχικού παροξυσμού στη Χαλκιδική, διαδέχτηκαν η δολοφονία του αντιφασίστα εργάτη Παύλου Φύσσα, η όξυνση της επίθεσης στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα με τις χιλιάδες απολύσεις που ετοιμάζονται, η δουλειά την Κυριακή για τους εμποροϋπαλλήλους. Είναι τέτοιο το αδιέξοδο για τον καπιταλισμό και το πολιτικό του προσωπικό, που πλέον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο, καμιά αυταπάτη, πως μπορεί αυτό το σύστημα, όποιο πολιτικό διαχειριστή και αν αποκτήσει, να εφαρμόσει μια φιλολαϊκή πολιτική, ή να μοιράσει κάποια ψίχουλα. Από αυτήν την άποψη, σε στρατηγικό επίπεδο, εξαιτίας της πλήρους αδυναμίας σύναψης ενός νέου «κοινωνικού συμβολαίου» η επίθεση της αστικής τάξης δείχνει αδυναμία και πανικό.
Η παράταση της παρούσας καταστροφής κάθε τι ανθρώπινου μέσα στο ανθρώπινο με την απαξίωση της ανθρώπινης ύπαρξης από την κοινωνική εργασία, εξαρτάται αποκλειστικά  από την κατεύθυνση και τους στόχους του ίδιου του εργατικού κινήματος και των αγωνιστικών κοινωνικών κινημάτων.

Β.        Στην πρώτη μας ανακοίνωση, διατυπώναμε το ερώτημα ποιος καταστρέφει τη ζωή. Είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, οι πολιτικοί του διαχειριστές, οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι, οι τράπεζες, το κεφάλαιο. Καταστρέφουν τους ίδιους τους όρους ύπαρξης της εργατικής δύναμης με τους ενάμιση εκατομμύρια ανέργους, τους μισθούς πείνας, την ελαστική εργασία. Καταστρέφουν τη φύση και το περιβάλλον, για χρυσό, για ρυπογόνες χωματερές, μολύνοντας το νερό, πλήττοντας τους ίδιους τους όρους μιας πραγματικά ανθρώπινης ζωής. Καταστρέφουν την ίδια τη ζωή, στερώντας την ποιότητα στον ελεύθερο χρόνο, τις επιλογές για ποιοτικότερη ζωή, όπου ο ελεύθερος χρόνος θα είναι το πραγματικό κριτήριο ανάπτυξης του εργαζόμενου. Καταστρέφουν τις ίδιες τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας κάποιοι, όχι ανώνυμοι, ακόμα λιγότεροι από χτες, συνεχίζουν και συγκεντρώνουν τον ανθρώπινο πλούτο σε μια απίστευτη δυσαναλογία (το 10% του πληθυσμού κατέχει το 86% του παγκόσμιου ΑΕΠ) , εξαπλώνοντας απέραντη φτώχεια στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α., και ζώνες εξευτελισμού της ύπαρξης στην Άπω Ανατολή, όπου ανθρώπινες ψυχές θα πρέπει να ζήσουν με δύο δολάρια το μήνα. 

Γ.     Η αντιμετώπιση της κρίσης και των καταστροφικών συνεπειών της δεν μπορεί να προχωρήσει μόνο με τους αναγκαίους αγώνες αντίστασης που έτσι και αλλιώς γίνονται. Μέσα σε αυτούς τους αγώνες αναδύεται η ανάγκη για ένα σχέδιο ανασυγκρότησης κάθε πτυχής της ζωής και συνολικά της κοινωνίας. Και πρώτα- πρώτα η ανάγκη για ένα σχέδιο υπέρ των εργαζόμενων και εκμεταλλευομένων,  με τους ίδιους στο τιμόνι. Αυτή η τάση αναπνέει από τώρα μέσα στην ελληνική κοινωνία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες του Νότου, σε πείσμα του καπιταλισμού, των κυβερνητικών διαχειριστών του στην Ελλάδα (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), των ίδιων των σχεδίων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Το  αυτοδιαχειριστικό πείραμα της ΒΙΟ.ΜΕ., οι απεργίες κόντρα στον αστικό και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό, όπως ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων, η αντιφασιστική πάλη που ανάγκασε την κυβέρνηση να κάνει συλλήψεις χρυσαυγιτών, οι δεκάδες αυτοοργανωμένες συλλογικότητες κοινωνικής αλληλεγγύης όπως τα κοινωνικά ιατρεία σε όλη την Ελλάδα που λειτουργούν μακριά από μια φιλανθρωπική λογική  ή λογική ανάθεσης, οι επιτροπές αγώνα υπεράσπισης του περιβάλλοντος, όπως αυτές στη Χαλκιδική ή στα Μακρίσια, ο πεντάμηνος αγώνας στην Ε.Ρ.Τ., είναι για εμάς τα μικρά ποτάμια που από διαφορετικούς δρόμους τείνουν να ενωθούν και να διαμορφώσουν τον ορμητικό χείμαρρο, που  θα θέσει ως ζήτημα του παρόντος την ανάγκη και τη δυνατότητα, της πολιτικής εξουσίας των εργαζομένων και καταπιεσμένων, της συντριβής του αστικού κράτους και των θεσμών του. 

Δ.     Όπως σωστά επισημαίνεται στην ανακοίνωση της 8ης Σεπτέμβρη, συνολικά, όπου και αν παλεύουμε, τα αιτήματά μας θα πρέπει να είναι πολιτικά και να επιδιώκουμε την διάχυση τους σε ευρύτερα τμήματα των εργαζομένων και καταπιεσμένων. Τα αιτήματα μας πρέπει να συνδέουν την πάλη για τα άμεσα καυτά κοινωνικά προβλήματα με τη συνολική πάλη ενάντια στο σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.  Να προετοιμάζουν με πραγματικούς όρους τη γενική πολιτική απεργία διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Με πρόταγμά μας την ανάγκη ριζικής ανασυγκρότησης της κοινωνίας  υπερασπιζόμαστε τον αγώνα που δίνει η τάξη μας για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, ενάντια στο φασισμό. Είμαστε παρόντες σε κάθε αγωνιστικό  μέτωπο που αναδύεται από τη σαπίλα του συστήματος του κέρδους. Υπερασπιζόμαστε την ανάγκη για λιγότερη και δημιουργικότερη εργασία, αμειβόμενη με βάση τις κοινωνικές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Υπερασπιζόμαστε την φύση, μακριά από τις αγοραίες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης. Οραματιζόμαστε μια νέα σχέση του ανθρώπου με το φυσικό του σώμα που έχει κακοποιηθεί από το καπιταλισμό. Αγωνιζόμαστε για την χρονική διεύρυνση και ποιοτική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου μας, με περισσότερη συλλογικότητα, για μια καλύτερη ζωή, μακριά από την  διαμεσολάβηση των Μ.Μ.Ε., των  εταιρειών και των  εμπόρων των ελπίδων μας και των εργατικών αναγκών.  Παλεύουμε οι παραγωγικές δυνάμεις  να ελευθερωθούν από το καπιταλιστικό κέρδος και να περάσουν μαζί με την  πολιτική εξουσία στα χέρια μας, στα χέρια  των εργατών και των καταπιεσμένων. 

Ε. Από αυτήν την άποψη, μπορούμε στην 2η πανελλαδική εργατική συνέλευσή που προτείνουμε να γίνει στο Βόλο στις 14 & 15 Δεκέμβρη για να διαμορφώσουμε ένα πιο συγκεκριμένο πλάνο δράσης μας, τόσο στο εργατικό κίνημα, όσο και στο επίπεδο των επιτροπών αγώνα κατοίκων και όλων των μορφών αυτο-οργάνωσης που έχουν προκύψει ως προϊόν της κρίσης και της αντίστασης της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων.
Γνώμη μας είναι, στη 2η πανελλαδική εργατική συνάντηση να τεθούν με τη μορφή ορισμένων κρίσιμων θεματικών ενοτήτων τα παραπάνω ζητημάτα, να υπάρξει ο αναγκαίος χρόνος συζήτησης ώστε να μπορέσουμε να βγούμε όλοι μας ακόμα πιο δυνατοί για την επόμενη κρίσιμη περίοδο.   

Με συντροφικούς και αγωνιστικούς χαιρετισμούς,
Για την πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών 

Σπύρος Μανώλης
Γιάννης Χατζηγιάννης
Γιώργος Μπουγάτσος
Νίκος Πελεκούδας
Γρηγόρης Δαφνής
Κώστας Αβραμίδης
13 Νοέμβρη 2013

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Για την 2η πανελλαδική εργατική συνέλευση 14-15 Δεκέμβρη στο Βόλο.

Η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (πρωτ. ΑΚΑΕ) καλεί στη διοργάνωση της 2ης πανελλαδικής εργατικής συνέλευσης, στις 14-15 Δεκέμβρη 2013 στο Βόλο.

Ήδη η γενική συνέλευση των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής συμμετέχει και καλεί (http://biom-metal.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html" http://biom-metal.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html ) όλα τα μαχόμενα τμήματα του εργατικού κινήματος και όλους τους κοινωνικούς αγωνιστές να συμμετάσχουν στην 2η συνέλευση. 

Η πρώτη συνέλευση μαχόμενων εργατικών συλλογικοτήτων, κοινωνικών κινημάτων και αγωνιστών είχε γίνει τρεις μήνες πριν (8/9/13) στο εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ) στη Θεσσαλονίκη, την επομένη της ανεξάρτητης συγκέντρωσης και πορείας στη ΔΕΘ.
Στην ανακοίνωση που είχε εκδοθεί, (βλ. Ανακοίνωση της πανελλαδικής εργατικής συνέλευσης της 8 Σεπτέμβρη στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ,  : http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html" http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html ) υπήρξε η δέσμευση όλων των συμμετεχόντων «να επαναληφθεί σχετικά άμεσα η πανελλαδική συνάντηση, ιδιαίτερα ενόψει των πολύ κρίσιμων αγώνων και να προωθηθεί η σύσφιξη των σχέσεων με τις αγωνιστικές επιτροπές κατοίκων στη Χαλκιδική» αλλά και όλων των μαχόμενων εργατικών και κοινωνικών αγωνιστών.
Η περίοδος που έχει μεσολαβήσει, από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, έχει επιβεβαιώσει σε μεγάλο βαθμό την αναγκαιότητα να γίνει ένα βήμα μπρος, αποτιμώντας την εξέλιξη της ταξικής πάλης και αντλώντας τα αναγκαία συμπεράσματα που θα μας επιτρέψουν να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα στη πάλη μας ενάντια στο κράτος, την εργοδοσία και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία για μια κοινωνία πλήρως απελευθερωμένη από τα δεσμά του κεφαλαίου, απαλλαγμένη από τάξεις κι ανθρωποθυσίες στο βωμό των μνημονίων.  

Η Πρωτοβουλία μας έχει στείλει, κατ’ αρχήν, σε όλους τους συντρόφους και συναγωνιστές που συμμετείχαν στην 1η συνέλευση την πρότασή της για τη 2η πανελλαδική εργατική συνέλευση, προκειμένου να συγκεκριμενοποιηθούν έγκαιρα οι αναγκαίες θεματικές ενότητες του διημέρου «ώστε να μπορέσουμε να βγούμε όλοι μας ακόμα πιο δυνατοί για την επόμενη κρίσιμη περίοδο».


20/11/2013
Γιάννης Χατζηγιάννης
Μέλος της Πρωτ. ΑΚΑΕ Μαγνησίας

Διαβάστε εδώ το κάλεσμα: http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/2013/11/2-14-15_23.html

Ανακοίνωση που μοιράστηκε στη σημερινή συνέλευση των απεργών διοικητικών υπαλλήλων, οι οποίοι αποφάσισαν συνέχιση της απεργίας τους.

22 Νοέμβρη 2013

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ! ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ - ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ!

Συνάδελφοι
πέρασαν 11 εβδομάδες από τη μέρα που αποφασίσαμε να απεργήσουμε για τη δουλειά μας
και για το ψωμί των παιδιών μας. Έντεκα εβδομάδες αγώνα περιφρουρημένου από εμάς, τους
ίδιους τους εργαζόμενους μέσα από την απεργιακή μας επιτροπή, με δημοκρατικές συνελεύσεις
που έδωσαν νέο περιεχόμενο στις λέξεις «εργατική δημοκρατία». Έντεκα εβδομάδες αγώνα η
κυβέρνηση με τη βοήθεια των ΜΜΕ δεν κατάφερε να μας κάμψει χρησιμοποιώντας κάθε μέσο
καταστολής και εκβιασμού. Ένδεκα εβδομάδες αγώνα έχουμε στριμώξει την κυβέρνηση και
είμαστε κοντά στη νίκη που θα είναι νίκη όλου του εργατικού κινήματος.

Σήμερα καλούμαστε για άλλη μια φορά να αποφασίσουμε αποτιμώντας τα όσα γίνανε σ αυτό
το διάστημα και σταθμίζοντας αυτά που είναι μπροστά μας. Η συνέλευσή μας γίνεται κάτω από
τον εκβιασμό της συγκέντρωσης της ΔΑΠ στα Προπύλαια την ίδια μέρα με τη συνέλευσή μας. Η
συνέλευσή μας γίνεται μια μέρα μετά από την τρομοκρατική παρουσία των ΜΑΤ έξω από τα
δικαστήρια, που έσυρε η κυβέρνηση τον αγώνα μας.

Έντεκα εβδομάδες αγώνα απέδειξαν πως ο κυβερνητικός συνδικαλισμός της ΑΔΕΔΥ είναι
αδιάφορος για τον αγώνα μας. Ό αγώνας μας έχει ξεκόψει από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία
και αποκάλυψε τις δυνάμεις που έχουν οι εργαζόμενοι. Απέδειξε πως ο αγώνας για τη δουλειά
και τη ζωή μας μπορεί να υπάρξει μόνο ενάντια στον κυβερνητικό συνδικαλισμό και τους
πολιτικούς συμμάχους του.

Αν ο αγώνας 11 εβδομάδων για το δικαίωμα στη ζωή, αντί να προβληματίσει την κυβέρνηση
την κάνει να αφηνιάζει ενάντια στους εργαζόμενους, στην πλατιά βάση της κοινωνίας, ένα
πράγμα σημαίνει: η κυβέρνηση αυτή πρέπει να φύγει άμεσα. Το αδιέξοδο της πολιτικής αυτής
που εκφράζεται με την καταστροφή μας σημαίνει πως ήρθε η ώρα όχι να γυρίσουμε πίσω αλλά
να τραβήξουμε μπροστά δηλώνοντας πως τα δικά τους αδιέξοδα δεν είναι και δικά μας. Ήρθε η
ώρα να γράψουμε στις αποφάσεις των συνελεύσεών μας πως αυτή η κυβέρνηση και η πολιτική
της είναι ασυμβίβαστη με τη ζωή την ίδια.

Τα δόλια επιχειρήματα της κυβέρνησης ενάντια στην απεργία μας δεν σκοπεύουν να δώσουν
λύση στα προβλήματα των φοιτητών. Το απύθμενο θράσος αυτών που ευθύνονται για τον
θάνατο των δύο σπουδαστών στη Λάρισα τον περασμένο Μάρτιο από μαγκάλι πρέπει να κοπεί
μια για πάντα. Η αναλγησία της κυβέρνησης που αναγκάζει τους φοιτητές να εγκαταλείπουν τις
σπουδές τους και τους πτυχιούχους να μεταναστεύουν έχει βρει την απάντησή της στους κοινούς
αγώνες φοιτητών και εργαζόμενων. Δυστυχώς, οι απόψεις μιας αριστεράς που μιλάει για τα
δήθεν χαμένα εξάμηνα, για εγγραφές φοιτητών και εξεταστικές μέσα στην απεργία, τρέφει αυτό
το κυβερνητικό θράσος και το ενισχύει.

Τον αγώνα που ξεκινήσαμε πρέπει να τον τελειώσουμε. Η ελπίδα μας είναι στον αγώνα μέχρι
τη νίκη και όχι στην αποκλιμάκωσή του. Η ελπίδα μας είναι στον συντονισμό με τους υπόλοιπους
εργαζόμενους στο δημόσιο ενάντια στις διαθεσιμότητες τις απολύσεις και την απαξίωσή μας
στην κατεύθυνση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας με κοινά αιτήματα και κοινό προγραμματικό
πλαίσιο. Η κυβέρνηση των καπιταλιστών πρέπει να δώσει λόγο για τα εγκλήματά της σε βάρος
της κοινωνίας και όχι να κουνάει το δάχτυλο σ αυτούς που εξαθλιώθηκαν από την κρίση τους
συστήματός τους και την πολιτική τους.

§ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ Η ΑΡΓΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗΚΑΝ
§ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
§ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ & ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΣΤΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΙ
§ ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΕΞΩ Η ΤΡΟΪΚΑ
ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΤΡΟΙΚΑ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

«Τα πιστοποιητικά φρονημάτων επιστρέφουν»

Untitled Document

«Τα πιστοποιητικά φρονημάτων επιστρέφουν»

Καταγγέλλουμε την πρωτοφανή ενέργεια της Διοίκησης να προχωρήσει στη συλλογή υπογραφών στήριξής της από τους εργαζόμενους. Η ενέργεια αυτή απηχεί αναβίωση μεθόδων που δεν θα πιστεύαμε ποτέ ότι θα έλθουν ξανά στο προσκήνιο και όμως είναι σήμερα ξανά εδώ και αυτό πρέπει να το αξιολογήσουν όλοι οι εργαζόμενοι με τη σοβαρότητα που του αναλογεί. Όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα η κατηφόρα δεν τελειώνει και υπάρχει πάντα το ακόμα πιο κάτω, που μόνο εμείς μπορούμε και πρέπει να εμποδίσουμε.
Mία ανάσα πριν από τις μαζικές απολύσεις εργαζόμενων στα ΝΠΙΔ, η Διοίκηση του Οργανισμού προκειμένου να διασπάσει ένα σύλλογο που δεν δείχνει να είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί, να ηττηθεί, να αποδεχτεί ως αναπόφευκτη μοίρα τις απολύσεις εργαζόμενων και να τις διαπραγματευτεί με τη λογική της μικρότερης ζημίας, αμφισβητεί συλλογικές αποφάσεις, συκοφαντεί και αμφισβητεί τη διοίκηση του Συλλόγου, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, αρνείται να συνομιλήσει με τους νόμιμα εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζόμενων, αλλά και με τους ίδιους τους εργαζόμενους και τέλος το απίστευτο…. ζητά από τους εργαζόμενους, τους υφιστάμενους της δηλαδή, να υπογράψουν με όνομα, επώνυμο και υπογραφή, εάν τη στηρίζουν, «εάν θέλουν να μείνει ή να φύγει!»
Η Διοίκηση ζητά ψήφο εμπιστοσύνης από αυτούς που είναι δυνάμει απολυόμενοι απ’ αυτήν! Αν υπάρχει άσκηση χειρότερου εκβιασμού απ’ αυτή τη μεθόδευση, ζητάμε να τη μάθουμε!
            Αλήθεια, μήπως διόρισαν οι εργαζόμενοι αυτή τη διοίκηση και σήμερα ζητούν να μάθουν εάν τη στηρίζουν ή όχι; Αλήθεια, αισθάνονται την ανάγκη να έχουν τη «λαϊκή συγκατάθεση» για να διοικήσουν και αν ναι, γιατί δεν πράττουν αυτό που οι μαζικές συνελεύσεις των εργαζόμενων έχουν ξεκάθαρα επανειλημμένως υποδείξει; Αν η Διοίκηση ενδιαφερόταν για τη γνώμη των εργαζόμενων και δεν τους υπαγόρευε απλώς «ποια πρέπει να  είναι αυτή» δεν θα συμπεριφερόταν με ηγεμονική αυταρέσκεια τόσο καιρό στα προηγούμενα διοικητικά συμβούλια, στα οποία ήδη ο Σύλλογος με όλους τους κανόνες συνδικαλιστικής αβροφροσύνης και πολιτικής ορθότητας είχε διατυπώσει τα αιτήματα των εργαζόμενων. Αν η Διοίκηση ενδιαφερόταν για τη γνώμη των εργαζόμενων, δεν θα απευθυνόταν στους εργαζόμενους, σαν να είναι αυτοί υπήκοοι, που το μόνο που οφείλουν να κάνουν είναι να ακούν τα διαγγέλματα της, χωρίς να έχουν το δικαίωμα απαντήσεως.
Οι εργαζόμενοι με την κινητοποίηση της Παρασκευής στη Θεσσαλονίκη και αφού είχαν βρεθεί με προκλητικό τρόπο για πολλοστή φορά απέναντι σε ώτα μη ακουόντων, έδιναν για άλλη μια φορά τη μάχη του αυτονόητου, ζητώντας να περάσει επιτέλους άμεσα οργανόγραμμα από το Διοικητικό Συμβούλιο για ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους και όχι για κάποιους.
Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης ήταν σαφέστατη. Γιατί κάνουν πώς δεν την καταλαβαίνουν, αυτοί που τα κατ’ άλλα ενδιαφέρονται να έχουν τη συναίνεσή μας; «Απαιτούμε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού να περάσει εδώ και τώρα οργανόγραμμα που να περιγράφει όλες τις δομές του οργανισμού και τις οργανικές θέσεις ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.  Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, ειδικά αυτή τη στιγμή, δεν μπορεί να έχει καμία άλλη προτεραιότητα. Πρώτα αυτό και μετά όλα τα άλλα.»
Τόσο απλό. Απορούμε που δε γίνεται κατανοητό!
Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους αυτούς που με σθένος και σταθερότητα στήριξαν προχθές στη Θεσσαλονίκη την απόφαση αυτή της Συνέλευσης. Αυτούς που με τη φυσική τους παρουσία και τη φωνή τους σήκωσαν το βάρος μιας κινητοποίησης, τα αιτήματα της οποίας αποτελούν κοινή βούληση όλων των εργαζόμενων-μελών του Συλλόγου μας, όπου κι αν βρίσκονται ανά την Ελλάδα.
Δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις, ούτε υπερεπενδύουμε στις αποφάσεις αυτές. Η αποτύπωση οργανογράμματος από το Διοικητικό Συμβούλιο αυτή τη στιγμή δεν είναι παρά μια στιγμιαία φωτογραφία, η οποία θα περάσει στη συνέχεια από την προκρούστεια κλίνη της δήθεν αξιολόγησης και της στυγνής κυβερνητικής πολιτικής των ομαδικών απολύσεων. Παρόλα αυτά, δεν εγκαταλείπουμε τη μάχη του αυτονόητου και απαιτούμε από τον Πρόεδρο, το Διευθύνοντα Σύμβουλο και τα μέλη να μην αποποιούνται την ευθύνη που έχουν και να μην αποφεύγουν να πάρουν θέση για το οργανόγραμμα. Τι τους ζητάνε τα πολιτικά αφεντικά τους και δυσκολεύονται να το περάσουν; Γιατί ενοχλείται η Διοίκηση από παρεμβάσεις πολιτικών κομμάτων σχετικά με τα πολιτικά σχέδια για τον οργανισμό και τους εργαζόμενους;
Ζητάμε από τη Διοίκηση να εγκαταλείψει τις μεθοδεύσεις διάσπασης των εργαζόμενων που ευθέως και απροκάλυπτα χρησιμοποιεί, γιατί θα μας βρει όλους απέναντί της.  Καλούμε τα μέλη του Συλλόγου να μην ενδίδουν στους εκβιασμούς και στις μεθοδεύσεις διάσπασης, που πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο όλοι στηριζόμαστε.

ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ, ΟΠΩΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ (ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ)!
ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ
ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗ – όποια είναι αυτή και όποτε έλθει η στιγμή –  ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ, 
χάριν των οποίων ήταν, είναι και θα είναι διορισμένοι!


 Αυτή τη διάκριση πρέπει να την κάνουν εγκαίρως και με ταξική συνείδηση όλοι οι εργαζόμενοι και να συμπαραταχθούν με τους φυσικούς τους συμμάχους, χωρίς να αποπροσανατολίζονται από όσους καλλιεργούν τις αυταπάτες μίας ευνοϊκής διαχείρισης της κατάστασης.

 

Το Δ.Σ.

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Συνεχίζουν την απεργία οι διοικητικοί υπάλληλοι του Πανεπιστημίου!



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισε ομόφωνα σήμερα 18/11/2013 τη συνέχιση του απεργιακού μας αγώνα με τους ίδιους όρους, χωρίς καμία έκπτωση, όπως κάνουμε εδώ και 10 εβδομάδες, βάσει των αποφάσεων των προηγούμενων γενικών μας συνελεύσεων. Συγκεκριμένα, εισηγούμαστε στην Ο. Δ. Π. Τ. Ε. και αποφασίζουμε δύο 48 ώρες απεργίες και περιφρούρηση αυτών:
α) 19-20/11 με αίτημα: Να ανασταλεί και να ακυρωθεί η Κ. Υ. Α. Να ακυρωθεί η οριζόντια κατάργηση κλάδων  (φύλακες, προσωπικό Η/Υ)
        β) 21-22/11 με αίτημα: Να αρθούν οι πειθαρχικές διώξεις των συναδέλφων.
Διακηρύσσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η τοποθέτηση σε διαθεσιμότητα 498 εργαζόμενων και σε αργία άλλων 200 καθιστά τη λειτουργία του Πανεπιστημίου αδύνατη.
Πιθανές ευθύνες σε σχέση με θέματα ασφάλειας που θα προκύψουν από τη λειτουργία του ιδρύματος υπό καθεστώς αστυνομικής καταστολής βαραίνουν αποκλειστικά όσους επιχειρήσουν να εισβάλλουν στους χώρους του καθώς και όσους τους προτρέπουν να το κάνουν (ΜΜΕ, Υπουργείο Παιδείας, κλπ).
Καλούμε την Τρίτη στις 7.00 πμ στην Πύλη της Πανεπιστημιούπολης (Ούλωφ Πάλμε) και στην Ιατρική Σχολή (Μ. Ασίας 75), όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της ακαδημαϊκής κοινότητας, τους εργαζόμενους στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, σωματεία και συλλογικότητες εργαζομένων, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες γειτονιάς και όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον απεργιακό μας αγώνα και να εναντιωθούν στον αυταρχισμό της κυβέρνησης που στα χνάρια της χούντας απειλεί με εισβολή των δυνάμεων καταστολής στα Πανεπιστήμια.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΒΟΛΟΣ: Κείμενο που μοιράστηκε στο ΙΚΑ στη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ



ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Πέμπτη, 14 Νοέμβρη 2013, 12πμ
Συγκέντρωση στην είσοδο του ΙΚΑ (όπως και το Σεπτέμβρη)

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Σχεδόν δυο μήνες από τις τελευταίες μαζικές μας απεργιακές κινητοποιήσεις, μόνο ο κλάδος των διοικητικών υπαλλήλων σε δυο μεγάλα πανεπιστήμια (ΕΜΠ, ΕΚΠΑ) συνεχίζει για 11η εβδομάδα το απεργιακό του πρόγραμμα. Η απεργία συνεχίζεται σε εκείνα τα πανεπιστήμια που κατάφεραν να συγκροτήσουν μέσω των συνελεύσεών του απεργιακές επιτροπές. Η απεργία συνεχίζεται παρά τη προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να κηρύξει τον απεργιακό αγώνα μέσω δικαστηρίων «παράνομο και καταχρηστικό», παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να «συμβουλέψουν» για λήξη του αγώνα, παρά τη θέση ορισμένων αριστερών δυνάμεων να λήξει ο αγώνας για να γίνουν οι εγγραφές πρωτοετών φοιτητών. Μαζί τους κινητοποιούνται οι σχολικοί φύλακες, οι καθαρίστριες που έχουν τεθεί ήδη σε «κινητικότητα». Από κοντά και οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, όπου μετά την αποτυχημένη 24ωρη απεργιακή τουφεκιά των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ της 6ης Νοέμβρη, 5 ώρες μετά, οι ματατζήδες εκκένωσαν το κατειλημμένο κτίριο της ΕΡΤ.

Μετά από ασφυκτική πίεση, η ΑΔΕΔΥ καλεί την Πέμπτη 14 Νοέμβρη σε 4ωρη (!) στάση εργασίας για να «στηρίξει» τον αγώνα των εργαζομένων. Η ΑΔΕΔΥ έχοντας προσχωρήσει στα μνημόνια δεν έχει κανένα λόγο να πετύχει η στάση εργασίας. Το πολιτικό σχέδιο της ΑΔΕΔΥ έχει ένα μόνο προσανατολισμό: Να στηριχτεί η κυβέρνηση για να διατηρηθεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στα πόστα της. Η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ ήταν και είναι απασχολημένη με το μοίρασμα των θέσεων στο νέο ΔΣ κι ακολουθεί κατά πόδας το πρόγραμμα της ΑΔΕΔΥ μετά το τράβηγμα του αυτιού το Σεπτέμβρη. Το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ δεν πρόκειται ούτε τώρα (όπως και παλιότερα) να οργανώσει στοιχειωδώς τον αγώνα γι αυτό το μόνο που έχει είναι να διαμαρτύρεται γιατί ένα τμήμα του εργατικού κινήματος στο Βόλο ακολουθεί ένα δικό του σχέδιο και όχι το δικό της, δηλ. της διάλυσης.

Ο ηρωικός αγώνας των 10 ημερών του Σεπτεμβρίου, όταν το 70% των συναδέλφων/ισών απέργησαν με αυτοθυσία και πολλές στερήσεις, που πολλοί/ές στάθηκαν στη πόρτα του καταστήματος, απαιτείται να βρει μια συνέχεια με εκείνους που θέλουν και έχουν ένα σχέδιο αγώνα, όχι υποταγμένο στη σημερινή κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, των εκπροσώπων της ΕΚΤ ή του ΔΝΤ. Πολύ περισσότερο σε εκείνους που αρνούνται την ενότητα πάνω σε μια ταξική βάση ή αλληθωρίζουν για να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Πολύ περισσότερο με ένα ΔΣ του συλλόγου μας που βρίσκεται πάλι στα πρόθυρα της διάλυσης. Η απόσπαση της γραμματέως του συλλόγου μας σε άλλη πόλη, όχι μόνο δεν συζητήθηκε στο ΔΣ αλλά ούτε (όπως φαίνεται) πρόκειται να βρει μια άμεση λύση για τη λειτουργία του οργάνου του συλλόγου μας ώστε να συνεδριάζει με νόμιμο τρόπο.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Ο κλάδος των ΤΕ Κοινωνιολόγων καταργήθηκε από το ΙΚΑ την επομένη της λήξης των απεργιακών μας κινητοποιήσεων το Σεπτέμβρη. Αν αύριο νικηθεί ο αγώνας των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, την επομένη θα ανακοινωθούν και οι υπόλοιπες δικές μας «κινητικότητες», ενώ 4000 απολύσεις θα αφορούν τα ασφαλιστικά ταμεία μέχρι το τέλος του 2013.
Δεν υπάρχει χρόνος εφησυχασμού και αναμονής! Κι όμως τα συνδικαλιστικά μας όργανα μας λένε «το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον». Δηλαδή οι «θεότητες» της κυβέρνησης και των τροϊκανών  ξέρουν το success story. Τους θυμίζουμε ότι με τις κινητοποιήσεις μας έχουμε ρίξει 2 ½ κυβερνήσεις (Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου)  κι αν ακολουθούσαμε όλοι μας το δρόμο των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, η σημερινή κυβέρνηση, τα μνημόνια και τα μέτρα τους θα ήταν παρελθόν.

Να συμμετάσχουμε στη στάση εργασίας και να οργανώσουμε ένα νέο γύρο γενικών συνελεύσεων για την εκλογή, απευθείας από τις συνελεύσεις μας, απεργιακών επιτροπών και επιτροπών σύνδεσης με άλλους εργασιακούς χώρους για την οργάνωση από τα κάτω του αγώνα μας, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας μαζί, για την ανατροπή της δεξιάς κυβέρνησης Σαμαρά Βενιζέλου με το όπλο της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας.

13/11/2014
Γιάννης Χατζηγιάννης
Μέλος της πρωτ.  για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών