Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΔΕΘ: 5 ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΑΝΤΙ ΜΙΑΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ 78 ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ

Το κάλεσμα για ανεξάρτητη -από κράτος, αφεντικά και εργοδοτικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό- συγκέντρωση και πορεία, που κάνει η Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στη φετινή Δ.Ε.Θ. μαζί με άλλες δυνάμεις και συλλογικότητες του εργατικού κινήματος, είναι το ελάχιστο αλλά και αναγκαίο μήνυμα που μπορεί να δοθεί στα εκατομμύρια εργαζόμενους και άνεργους, για την έναρξη ενός νέου γύρου αναμέτρησης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και τους τροικανούς εντολοδότες της πολιτικής της κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. Από αυτή τη σκοπιά χαιρετίζουμε την πρόθεση και των 78 ταξικών συνδικαλιστών, να συγκεντρωθούν και να πορευτούν και αυτοί, έξω από τις «φτερούγες» της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, την πρόταση των οποίων λάβαμε, και η οποία θέτει ένα γενικότερο σκεπτικό για το χαρακτήρα της φετινής Δ.Ε.Θ., αλλά και τις μάχες του επόμενου διαστήματος.

Ως Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, θεωρούμε εξαιρετικά αναγκαία και κρίσιμη την κοινή συζήτηση των πρωτοποριών του εργατικού κινήματος για το πώς αυτό θα παλέψει το αμέσως επόμενο διάστημα. Θα προσθέταμε μάλιστα πως αυτή η συζήτηση είναι αναγκαία όχι μόνο και όχι κυρίως για τη διαμόρφωση ενός ακόμα συντονισμού δράσεων στο εργατικό κίνημα, αλλά για την αναζήτηση των απαραίτητων προγραμματικών απαντήσεων και του αντίστοιχου πολιτικού σχεδίου που μπορεί να δώσει τη μάχη κάθε εργαζόμενος και άνεργος. Για τη διαμόρφωση ενός Ενιαίου Μετώπου Εργατών, που θα εκφράζει τη δυνατότητα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να αμφισβητήσουν έμπρακτα την αστική εξουσία, και έτσι να λύσουν το γόρδιο δεσμό της κοινωνικής καταστροφής που σοβεί εδώ και 4 τουλάχιστον χρόνια στην Ελλάδα.

Ως συμβολή μας σε αυτή την συζήτηση, καταθέτουμε σε κάθε πρωτοπόρο εργαζόμενο, σε κάθε αγωνιστή του εργατικού κινήματος, σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο και νεολαίο που προβληματίζεται με ποια πολιτική πρόταση θα δώσει τις μάχες του, την απαραίτητη -κατά τη δική μας άποψη- ατζέντα συζήτησης και δράσης. Αυτό ακριβώς θα είναι και το ζήτημα που θα μας απασχολήσει στην συνέλευση που θα πραγματοποιήσει η Πρωτοβουλία την Κυριακή 7 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη. Αυτήν καταθέτουμε, αντί απάντησης, με τη μορφή κάποιων κρίσιμων για εμάς ερωτημάτων,  και προς τους ταξικούς συνδικαλιστές που μας απευθύνθηκαν. Με όλους αυτούς, και πρώτα από όλα με την ίδια την εργατική τάξη και ευρύτερα τους εργαζόμενους, θα επιδιώξουμε να συνομιλήσουμε και την επομένη της Δ.Ε.Θ.

1)    Διεθνώς και στην Ελλάδα, βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο της βαθύτερης  ιστορικής, συστημικής κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού. Mιας κρίσης που ενσωματώνει και ξεπερνά την Mακρά Ύφεση του 1895-1895 και την Bαθειά Ύφεση του 1929, που «λύθηκε» με μια τρομακτική καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων έμψυχων και άψυχων, με τη φρίκη του Φασισμού και τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Eπτά χρόνια μετά την εμβληματική χρεοκοπία της Λήμαν Mπράδερς η παρούσα κρίση όχι μόνο δεν ξεπερνιέται αλλά επιδεινώνεται, με την ύφεση να πλήττει, πέραν των χρεοκοπημένων χωρών της νότιας Eυρώπης, τον ίδιο τον ιμπεριαλιστικό πυρήνα της, την Γαλλία, που αντιμετωπίζει και τεράστια πολιτική κρίση, αλλά και την Γερμανία που το α’ εξάμηνο του 2014 βρίσκεται σε ύφεση.

Eπτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της παρούσας κρίσης, τα γεγονότα στην Oυκρανία με τους ναζιστές σε κυβερνητικές θέσεις υπό την αιγίδα της E.E., και το φασισμό να σηκώνει κεφάλι στη Δυτική Eυρώπη και στην Eλλάδα, κάνουν σαφές ότι η εποχή της βαρβαρότητας είναι παρούσα, όχι μόνο στη Mέση Aνατολή αλλά στον πυρήνα της γηραιάς Eυρώπης. Mόνο η εργατική τάξη μπορεί να βάλει τέλος στην καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα με την διεθνή σοσιαλιστική επανάσταση.
Είναι φανερή η απουσία όποιου θετικού ιστορικού ορίζοντα για τον καπιταλισμό. Είναι ένα σύστημα σε παρακμή.
Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχοντας πίσω της μια εκλογική ήττα στις προηγούμενες ευρωεκλογές, αναπαράγει όλες τις αντιφάσεις και τα προβλήματα της σε ανώτερο επίπεδο. Από αυτή τη σκοπιά, δεν έχουμε εδώ άλλη μια δέσμη μέτρων, μια επιχείρηση αύξησης κερδοφορίας του κεφαλαίου με όχημα μια κίβδηλη ανάπτυξη. Τα μέτρα που κάθε φορά παίρνει η κυβέρνηση είναι όρος ζωής της. Η οικονομική και βιολογική καταστροφή εργατικής δύναμης είναι τα λύτρα που πληρώνουμε καθημερινά ως τάξη, στην προσπάθεια επιβίωσης του ίδιου του συστήματος. Η αντιπαράθεση λοιπόν με την κυβέρνηση ενάντια στα μνημόνια και τα μέτρα που αυτά συνεπάγονται, μπορεί να είναι αποτελεσματική αν δεν είναι εξαρχής δεμένη με την πάλη για την ανατροπή της ίδιας της κυβέρνησης; Μπορεί να δώσει προοπτική αυτή η πάλη, αν δεν πούμε ευθέως στους εργαζόμενους την αλήθεια, πως κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο με την επαναστατική πάλη των ίδιων; Πως η αυταπάτη της ανατροπής της επίθεσης, αποκομμένη από τις αναγκαίες συνολικές πολιτικές επιλογές, αφήνει περιθώριο σε οποιαδήποτε πολιτική διαχείρισης του ίδιου συστήματος;

2)    Το χρέος και η ρύθμισή του, θα είναι το κεντρικό ζήτημα αυτού του φθινοπώρου. Αυτό επιδιώκει η ίδια η κυβέρνηση προκειμένου να δείξει σε όλους τους εργαζόμενους, πως ότι ζούμε αυτά τα χρόνια, είναι η αναγκαία πολιτική και των επόμενων χρόνων. Το ίδιο θα επιδιώξει και ο ΣΥΡΙΖΑ, για να εμφανίσει πως μπορεί να διαπραγματευτεί διαφορετικά, και να διαγράψει ένα μέρος του χρέους. Για εμάς είναι αναγκαία η χωρίς όρους μονομερής διαγραφή του χρέους, μαζί με όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία (εθνικοποίηση τραπεζών και των βασικών τομέων παραγωγής χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο ). Προκύπτει το ερώτημα: Υπάρχει άλλη εξουσία και κυβέρνηση, πλην της εργατικής, που θα επιδιώξει και θα μπορέσει να υλοποιήσει κάτι τέτοιο; Υπάρχει άλλη εξουσία πλην της εργατικής, που θα καταφέρει να καλέσει σε διεθνή βοήθεια για τη διάλυση όλων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών; Αν δεν απαντήσουμε καθαρά σε αυτό, τότε είμαστε έκθετοι σε οποιαδήποτε αστική διαπραγμάτευση για το χρέος, πολύ περισσότερο αριστερής προέλευσης, που θα δημιουργήσει νέες καταστροφές αλλά και απογοητεύσεις.

3)    Από αυτή τη σκοπιά για εμάς η πάλη για εργατική εξουσία είναι η πλέον αναγκαία και ρεαλιστική πολιτική προγραμματική πρόταση για την ιστορική εποχή που διανύουμε. Δεν είναι ένα απλό σύνθημα. Για αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία για εμάς, η πάλη που δίνει η εργατική τάξη, και ευρύτερα οι εργαζόμενοι για την αυτοοργάνωσή της, για την έμπρακτη ανεξαρτησία της από το κράτος, τα αφεντικά και τον αστικό, εργοδοτικό και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. 4 χρόνια μνημονίων η τάξη μας έχει δώσει δείγματα γραφής. Προσπάθειες αυτοδιαχείρισης βιομηχανικών μονάδων, η πάλη των ανέργων για αξιοπρεπή ζωή και οι αντίστοιχες προσπάθειες αλληλεγγύης πέρα από τη λογική της φιλανθρωπίας, εργατικές επιτροπές αγώνα ανεξάρτητες από τους γραφειοκράτες, αγώνες όπως των καθαριστριών, των διοικητικών υπαλλήλων κ.τ.λ. που έδειξαν πως οι εργαζόμενοι μπορούν να επιμένουν αγωνιστικά όταν οι γραφειοκρατίες τους γυρίζουν την πλάτη. Θέτουμε λοιπόν το ερώτημα, πως μπορούν προγραμματικά και οργανωτικά να ενοποιηθούν όλες αυτές οι προσπάθειες, χωρίς να αναπαράγουν συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες χωρίς προοπτική; Αυτή η προσπάθεια δεν αφορά μόνο τα τμήματα που βρίσκονται σε αγώνα εντός της εργασίας, ούτε καν μόνο τους συνδικαλισμένους εργαζόμενους. Η πολυδιάσπαση της εργατικής τάξης, που επέτεινε η κρίση, σε εργαζόμενους και ανέργους, σε μόνιμους αλλά και σε λαοθάλασσα ελαστικά εργαζομένων χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, σε διαθέσιμους, απολυμένους και μελλοντικά απολυμένους, απαιτεί την ενότητα και την κοινή δράση τους σε μορφές αυτοοργάνωσής τους που θα ενσωματώνουν και θα επιδρούν και στο μαχητικό συνδικαλιστικό κίνημα.

4)    Η πάλη για ανεξάρτητη δράση από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι επείγουσα. Όχι ως ένα άλμα στο κενό έξω από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων. Υπερασπίζοντας τις αντιστάσεις των ίδιων, ακόμα και αν δεν υπερβαίνουν τα  πολιτικά όρια που θέτουν οι γραφειοκράτες. Μπαίνοντας στο πλάι κάθε καταπιεσμένου για την υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου του, για μια αξιοπρεπή ζωή. Η πρότασή μας και τα ερωτήματα που θέτουμε είναι εντός της εμπειρίας και των παραστάσεων της ίδιας της τάξης. Η λογική της πίεσης προς τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που καταλήγει σε 24ωρες απεργίες χωρίς καμιά προοπτική, έχει κουράσει και απογοητεύσει τους εργαζόμενους. Αξίζει κανείς να δει το τι έχει συμβεί στις τελευταίες δύο απεργίες της ΓΣΕΕ, όπως και της ΑΔΕΔΥ, που ήταν αναντίστοιχες των αναγκών. Ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων, προβληματίζεται πάνω στην αναγκαιότητα της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας. Πως θα μπορούσαμε να γεφυρώσουμε το παρόν με αυτή την ανάγκη; Δεν είναι πλέον ώριμη η ανάληψη πρωτοβουλίας, μέσα στους εργαζόμενους πρώτα του δημόσιου τομέα, αλλά και του ιδιωτικού, για την κήρυξη απεργίας παρά και ενάντια στον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό; Αλλά και πριν από αυτό, πως μπορούμε να δυναμώσουμε την ανεξάρτητη δράση των εργαζομένων, έξω από τα πλαίσια της γραφειοκρατίας και της ήττας;

5)    Η αναγκαία πάλη μας τέλος, δεν αρκεί να ξαναπροτείνει προς την τάξη γενικά πορείες, κινητοποιήσεις, απεργίες κ.τ.λ. Η τάξη 4 χρόνια τώρα τα έχει κάνει όλα αυτά, δοκίμασε να συγκρουστεί. Κρίσιμο είναι να καταδειχτούν οι απαραίτητες προγραμματικές πολιτικές για την ενοποίηση όλων αυτών των αγώνων, και την υπέρβαση των αδυναμιών και των ορίων τους. Το Ενιαίο Μέτωπο είναι απαραίτητο για να σπάει η επιχείρηση της εξουσίας, έτσι ώστε να επιμερίσει την ενοχή γύρω από την κρίση, πως υποτίθεται κάποιοι εργαζόμενοι, ή και όλοι μας περάσαμε καλά στην πλάτη κάποιων άλλων. Αν δεν εντοπίσουμε αυτή την ανάγκη, τότε όλοι οι εργαζόμενοι θα τσακιστούμε στα ερείπια αυτού του συστήματος. Για να αρχίσει η προσπάθεια για την οργάνωση της κοινωνίας από την ίδια την τάξη, με τα όργανα της δικής της εξουσίας, με την επαναστατική πάλη.

Με αυτό το σκεπτικό ας πορευθούμε προς τη Δ.Ε.Θ. Από την επόμενη μέρα, οι εργαζόμενοι ήδη έχουν εξαγγείλει μια σειρά κινητοποιήσεων και αγώνων. Οι απαντήσεις που θα δοθούν  σε αυτό το νέο γύρο αναμέτρησης με το κεφάλαιο, την τρόικα και το πολιτικό τους προσωπικό, θα καθορίσουν την ίδια τη ζωή μας για την επόμενη περίοδο. 

28/8/2014
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

Κυριακή 24 Αυγούστου 2014

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37 ΚΑΙ ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ) ΤΡΙΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΙΣ 9:45 ΤΟ ΠΡΩΙ


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ(ΠΑΤΗΣΙΩΝ 37 ΚΑΙ ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ)
ΤΡΙΤΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΙΣ 9:45 ΤΟ ΠΡΩΙ

Να μην συνηθίσουμε την 5μηνη κοινωφελή σκλαβιά. Να καταγγείλουμε την εργοδοτική αυθαιρεσία και αυταρχισμό

«Έτσι είναι οι συνθήκες εδώ, αν σας αρέσει, αν δεν σας αρέσει μπορείτε να παραιτηθείτε, περιμένουν και άλλοι άνεργοι» Τάδε έφη Αναστάσιος Παπανικολάου, διοικητής του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής ασφάλισης, (ΕΤΕΑ) απευθυνόμενος στους εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ κατά την επίσκεψη του στις 2/7 στο χώρο εργασίας, στο παράρτημα του ΤΕΑΥΕΚ (πρώην ταμείο επικουρικής ασφάλισης υπαλλήλων εμπορικών καταστημάτων)

Ύστερα από μια κακοστημένη παράσταση που δόθηκε σε συνεννόηση με την παρατρεχάμενη του (υπάλληλο της διοίκησης), απαίτησε την αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων στη «κοινωφελή». Προσπάθησε να σπείρει τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό, ότι θα αναρτηθούν σε πίνακα ανακοινώσεων οι 3 καλύτεροι στις καταχωρήσεις παραστατικών και οι 3 τελευταίοι υπαινισσόμενος κάποια ωφέλη, λέγοντας χαρακτηριστικά «εδώ είμαι εγώ, θα δείτε». Έδωσε απόλυση σε συνάδελφο που διαφώνησε μαζί του για να τρομοκρατήσει όλους τους εργαζόμενους (χωρίς να προχωρήσει στην πραγματοποίηση της). Τα μάζεψε όμως πολύ γρήγορα, όταν μερικοί «κοινωφελείς» εργαζόμενοι, αντέδρασαν στην τρομοκρατική, προσβλητική και ανάρμοστη συμπεριφορά της διοίκησης, με τους εργαζόμενους από το μόνιμο προσωπικό που ακολουθούσαν το διοικητή, παρόντα και τον πρόεδρο του σωματείου (ΣΤΥΑ), να μένουν εμφανώς εμβρόντητοι γιατί δεν περίμεναν να αντιδράσουν οι άνεργοι.

Δεν αμφιβάλλουμε όμως καθόλου για τη δουλοπρεπή στάση της διοίκησης του ΕΤΕΑ, όταν πρόσφατα συναντήθηκαν οι διοικητές των ασφαλιστικών ταμείων με εκπροσώπους της τρόικας για την εφαρμογή των οδηγιών τους σε ασφαλιστικό και εργασιακά. Ήδη το ΕΤΕΑ ανακοίνωσε μείωση κατά 5,2% από 1/1/14 στις επικουρικές συντάξεις σύμφωνα με μνημονιακή υποχρέωση, ενώ με την σχεδιαζόμενη ενοποίηση με το ΙΚΑ αναμένονται σημαντικές περικοπές συντάξεων. Στους συνταξιούχους των οικογενειών μας δηλαδή που τους φτωχοποιούν ακόμα περισσότερο και κατά συνέπεια τους ανέργους εφόσον οι περισσότεροι από εμάς εξαρτιόμαστε από αυτούς. Η κατάσταση δεν ανατρέπεται με φαντασιώσεις. Χρειάζεται να δίνουμε μάχες όπου και όταν στην καθημερινότητα μας βρισκόμαστε αντιμέτωποι, με τους διορισμένους διαχειριστές τους που εφαρμόζουν και επιβάλλουν αυτή τη πολιτική.

Δεν εκπλήσσεται κανείς με την αλαζονεία, την αυθάδεια, και την έπαρση της διοίκησης. Η εξουσία όπως και αν αυτή παρουσιάζεται νομίζει ότι τις οφείλουν υποχρεωτικά σεβασμό και ότι έχει το φυσικό δικαίωμα να συμπεριφέρεται όπως θέλει. Για τη διοίκηση του ΕΤΕΑ δεν φτάνει που ήρθαν οι άνεργοι να καλύψουν τα κενά των διαθεσιμοτήτων και της χρόνιας έλλειψης προσωπικού με τον όγκο εργασίας να έχει σωρευτεί εδώ και χρόνια, (καλύπτοντας ουσιαστικά πάγιες και διαρκείς ανάγκες). Δεν φτάνει οι άνεργοι να δουλεύουν για το επίδομα ανεργίας που κανονικά έπρεπε να παίρνουν δικαιωματικά ως μακροχρόνια άνεργοι, προσφέροντας έτσι στην ουσία στους επιβλέποντες φορείς (δήμους, δημόσιους οργανισμούς) δωρεάν εργασία.
Δεν φτάνει ακόμα που το επικουρικό ασφαλιστικό ταμείο παρανομεί και δεν εφαρμόζει τη νομοθεσία που αφορά την ασφάλεια και υγιεινή στο χώρο εργασίας

Επιπλέον στο ΕΤΕΑ υπάρχει αδικαιολόγητη καθυστέρηση της μισθοδοσίας με αστείες δικαιολογίες. Πρέπει να δουλεύουν κάτω από ένα ιδιότυπο καθεστώς ανάλογο με αυτό της αξιολόγησης των μονίμων υπαλλήλων, μετρώντας κάθε εβδομάδα την παραγωγικότητα τους. Το σλόγκαν του ασφαλιστικού φορέα θα έπρεπε να είναι «δουλεύετε και πληρώνεστε όποτε θέλουμε εμείς». Που να ήταν δηλαδή και δικά τους χρήματα αφού οι πληρωμές της μισθοδοσίας γίνονται από το ΕΣΠΑ. 490 το μήνα καθαρά, ενώ για τους κάτω των 25 ετών ο μισθός «πέφτει» στα 427 ευρώ καθαρά. Οι εργαζόμενοι της «κοινωφελούς εργασίας» αντιμετωπίζονται από το ΕΤΕΑ ως εργαζόμενοι β’ κατηγορίας

Για όλους τους παραπάνω λόγους έγινε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας αθήνας. Έχει καλεστεί τριμερής συνάντηση την Τρίτη 26/8 στις 10.00 πμ. Καλούμε συγκέντρωση στις 9.45 στην επιθεώρηση εργασίας (Πατησίων 37- Στουρνάρη και Πατησίων) καταγγέλοντας την εργοδοτική αυθαιρεσία και αυταρχισμό.

Η «κοινωφελής εργασία» και τα voucher (παλιότερα τα stage) δεν αφορoύν την καταπολέμηση της ανεργίας. Αφορούν την ριζική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Κακοπληρωμένη εργασία χωρίς καθόλου δικαιώματα αλλά τη μέγιστη δυνατή παραγωγικότητα είναι το εργασιακό μας παρόν. Η «κοινωφελής εργασία» αποτελεί στρατηγική επιλογή των κρατούντων. Είναι το νέο μοντέλο του ανακυκλώσιμου ανέργου-εργαζόμενου που πρέπει να λέει και ευχαριστώ, όταν το αφεντικό, ο διοικητής του ΕΤΕΑ, οργανισμού ή δημοτικής αρχής, πουλάει νταβατζιλίκι. Να μην συνηθίσουμε την 5μηνη κοινωφελή σκλαβιά. Η λογική «ερχόμαστε για ένα 5μηνο, δεν αντιδρούμε και φεύγουμε» παγιώνει το αίσχος των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Αντιδρούμε απέναντι στα αφεντικά σε κάθε 5μηνο, σε κάθε εργασιακό χώρο.

Ό,τι αλλαγές (θετικές ή αρνητικές), πραγματοποιούνται σε επίπεδο εργασιακών σχέσεων είναι πάντα αποτέλεσμα των αγώνων της εργατικής τάξης ή της απουσίας αυτών… Ας περάσουμε λοιπόν από τη μαζική γκρίνια στη συλλογική οργάνωση και δράση.

• Άμεση κατάργηση του δουλεμπορίου της κοινωφελούς εργασίας
• Άμεσα προσλήψεις όλων των κοινωφελών στους επιβλέποντες φορείς (δήμους, περιφέρειες, δημόσιοι οργανισμοί) με συμβάσεις αορίστου χρόνου, σταθερές σχέσεις εργασίας και πλήρη δικαιώματα
• Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΟΥ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΟΥ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ – ΑΝΕΡΓΟΥ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Άνεργες-Άνεργοι από τις γειτονιές της Αθήνας

Δευτέρα 4 Αυγούστου 2014

σύσκεψη, την Δευτέρα 25 Αυγούστου στις 7 μ.μ στο Πολυτεχνείο

Η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών καλεί σε σύσκεψη, την Δευτέρα 25 Αυγούστου στις 7 μ.μ στο Πολυτεχνείο, πολιτικές και εργατικές συλλογικότητες, σωματεία και κάθε εργαζόμενο και άνεργο, για την οργάνωση της ανεξάρτητης συγκέντρωσης και πορείας, στην ΔΕΘ 6 Σεπτέμβρη, από την γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. 

Να συζητήσουμε το πολιτικό πλαίσιο παρέμβασης και να οργανώσουμε την διαδήλωση.



ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΔΕΘ

ΚΑΛΕΣΜΑ
ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σύντροφοι εργαζόμενοι και άνεργοι, 
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης θα προβάλλει τα εμπορεύματα της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας σε μια χώρα, όπου ο λαός βιώνει την άβυσσο της καπιταλιστικής κρίσης.
Η ανεργία η κοινωνική εξαθλίωση οι αυτοκτονίες και η μετατροπή των απόκληρων σε τροφοσυλλέκτες από κάδους σκουπιδιών, πάνε χέρι-χέρι με τους ιμπεριαλιστικούς οικονομικούς μηχανισμούς που επιβλήθηκαν στην χώρα, για δημεύσουν τον πλούτο της. Λιμάνια, ενέργεια, φυσικό περιβάλλον, υγεία, ασφάλεια, παιδεία, πολιτισμός, όλα προσφέρονται από την τρόικα και της συγκυβέρνηση, σε ένα γαϊτανάκι διαφθοράς, στο διεθνές και ελληνικό κεφάλαιο, σε ένα απίστευτο φαγοπότι.  

Η αντίσταση των εργαζόμενων αποτυπώθηκε σε σκληρούς αγώνες όλη αυτή την περίοδο: Χαλυβουργία, εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες, Δημόσιοι υπάλληλοι, Διοικητικοί πανεπιστημίων, καθηγητές, καθαρίστριες και άλλοι, έδωσαν σκληρούς αγώνες για να μην εφαρμοστούν τα μνημόνια στον χώρο τους. Οι αγώνες αυτοί, είτε στραγγαλίστηκαν από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ, είτε οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο από συγκεκριμένες αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις, που επίσης περιόριζαν κάθε αγώνα στα όρια του κλάδου όπου ξεσπούσε.  
Εμείς πιστεύουμε πως όρος ζωής για το εργατικό κίνημα είναι το σπάσιμο όλων των πολιτικών ορίων, όχι μόνο του χρεοκοπημένου κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και της πολιτικής αντίληψης που είτε καλλιεργεί προσδοκίες στους εργαζόμενους για κοινοβουλευτική διέξοδο, είτε αντιδρά αρνητικά σε κάθε αγώνα που ξεσπά και αποκτά δυναμική, κουνώντας το δάχτυλο στους εργαζόμενους που παλεύουν για την ζωή τους, απομακρύνοντας τους από την μοναδική πραγματική διέξοδο σήμερα: τον  πανεργατικό επαναστατικό ξεσηκωμό.  
Που σημαίνει οργάνωση, σχέδιο και πρόγραμμα, στην κατεύθυνση της αποφασιστικής αναμέτρησης με τρόικες, κυβέρνηση και αφεντικά: στην κατεύθυνση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, με προγραμματικούς στόχους την ανατροπή της κυβέρνησης, την κατάργηση των μνημονίων και την μονομερή διαγραφή τους χρέους. Σημαίνει δημιουργία των όρων για μια άλλη πολιτική εξουσία, που θα ασκείται από τους εργαζόμενους και τον λαό.  

Η πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών καλεί κάθε αγωνιστή κάθε εργαζόμενο και άνεργο, κάθε απεργό που παλεύει για γενίκευση του αγώνα και για ένα πανεργατικό ξεσηκωμό, σε μια ανεξάρτητη από το κράτος και τους γραφειοκράτες συγκέντρωση και πορεία στην ΔΕΘ . Το κάλεσμα μας απευθύνεται σε κάθε μαχητική συνδικαλιστική οργάνωση, σε κάθε πολιτική και εργατική συλλογικότητα που θέλει να παλέψει ανεξάρτητα από την γραφειοκρατία. Συναντήσεις –συσκέψεις πρέπει να οργανωθούν σε όλη την χώρα, ώστε να προετοιμάσουμε με τον καλλίτερο δυνατόν τρόπο, πολιτικά και οργανωτικά, την ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία.  

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους άνεργους, τους διαθέσιμους και τους απολυμένους επίσης, να πάρουν μέρος στην πολιτική συζήτηση που οργανώνει η πρωτοβουλία την επόμενη μέρα της διαδήλωσης, για να ανταλλάξουμε πολιτικές εκτιμήσεις και κινηματικές εμπειρίες. Πάνω από όλα όμως, να προχωρήσουμε στα απαραίτητα βήματα (προγραμματικά και οργανωτικά) για την δημιουργία ενός πανελλαδικού Ανεξάρτητου Κέντρου Αγώνα Εργατών. Για ένα εργατικό κίνημα που θα συμβάλλει, ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να οργανώσουν μέσα από σωματεία και τις συνελεύσεις γειτονιάς, επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές, τα  δικά τους όργανα διεκδίκησης και επιβολής των αναγκών τους.


πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών