Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς: Για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης από εργοδοσία και κράτος

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ.

Η προσωπική μου δέσμευση για τις εκλογές στο ΕΚ Λιβαδειάς.


Συνάδελφοι-ες, βρισκόμαστε για πέμπτη χρονιά στην δίνη της χρεοκοπίας του Ελληνικού καπιταλισμού. Η ιδιόμορφη πτωχευτική διαδικασία που έχει επιλεγεί από την ΕΕ και το ΔΝΤ για την Ελλάδα, έχει να κάνει μόνο και μόνο με τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης σε ένα Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ντόμινο. Οι επιλογές των συνεχόμενων μνημονίων έχουν στόχο την αφαίμαξη όσο το δυνατόν μεγαλύτερης αξίας που παράγεται από την εργατική τάξη και την εκποίησή της για τους διεθνείς κεφαλαιοκράτες δανειστές. Αυτή η “εκποίηση” την περίπτωσή μας αφορά την υποταγή σε συνθήκες καταστροφής όλων των όρων ζωής που μέχρι σήμερα η κοινωνία μας είχε αναπτύξει, (κρατική μέριμνα για υγεία , παιδεία, ασφάλιση, φως, νερό , σκουπίδια, κλπ.). Στην δε αγορά εργασίας, επίσημα πλέον έχει δημιουργήσει 1,5 εκ ανέργους και από αυτούς μόνο 270χιλ έχουν επίδομα (για πόσο ακόμα;), με την ανασφάλιστη εργασία να κυριαρχεί και με μισθούς – όπου αυτοί πληρώνονται να μη καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες.
Στους χώρους δουλειάς οι εργάτες αντιμετωπίζουν κάθε μέρα την ανεπάρκεια των πρωτοβάθμιων σωματείων. Οι εργοστασιακές αυτές οργανώσεις και οι κλαδικές έρχονται αντιμέτωπες με το πρόβλημα τις έλλειψης ρευστότητας των επιχειρήσεων και των ιδιοκτητών τους και μη μπορώντας από μόνες τους να το απαντήσουν υποτάσσονται στην ανεπάρκειά τους. Γίνεται φανερό πλέον στους εργάτες πως δεν μπορεί να προέλθει λύση παλεύοντας μόνο συνδικαλιστικά με τους μεμονωμένους εργοδότες που από την ύφεση και την έλλειψη ρευστότητας εγκαταλείπουν τις επιχειρήσεις στην σκουριά και τους εργάτες στο έλεος της ανεργίας. Και ενώ όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτό στους εργάτες πως ακόμα και για αγώνες σε μεμονωμένες επιχειρήσεις είναι ανάγκη να στρατευτούν όσο δυνατόν περισσότερες δυνάμεις, οι τριτοβάθμιες οργανώσεις αλλά και δευτεροβάθμιες, (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες) αρνούνται να συγκεντρώσουν τις δυνάμεις και να δώσουν στους αγώνες την διάρκεια και τις πολιτικές διαστάσεις που θα ανοίξουν δρόμο για προοπτικές.
Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έχει αποκαλυφθεί όχι μόνο ανεπαρκής αλλά και βασική τροχοπέδη των αγώνων αναλαμβάνοντας εργοληπτικά την εκτόνωση των μαζών.
Σήμερα η αναβλητική στάση των γραφειοκρατών

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013


ΙΚΑ-9Κ: CASE CLOSED, Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΛΕΙΣΕ;
 
Προς όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισες του ΙΚΑ
Εργαζόμενους/ες και απολυμένους/ες
Με δυο 24ωρες απεργιακές τουφεκιές, αποσπασματικές κινήσεις, ελάχιστες γενικές συνελεύσεις των συλλόγων, διαβήματα σε υπουργούς και το Διοικητή του ΙΚΑ,  η Ομοσπονδία (ΠΟΣΕ-ΙΚΑ) και οι κατά τόπους σύλλογοι  με βρυχηθμό όχι λιονταριού αλλά ποντικιού, έκλεισαν την υπόθεση των απολυμένων συναδέλφων της 9Κ και ζητάνε να πάμε παρακάτω. Όμως το παρακάτω είναι νέα δεινά για όλους μας.

Οι απελπισμένες φωνές και επιστολές των απολυμένων συναδέλφων ήταν αδύνατον να συγκινήσουν τη κυβέρνηση και τα υπουργικά παχύδερμα των συσσιτίων, των αυτοκτονιών και της κοινωνικής εξαθλίωσης, της μαζικής ανεργίας κι ανέχειας της εργατικής τάξης.

Το θέμα των απολυμένων συναδέλφων της 9Κ παραμένει ανοικτό όσο το μνημονιακό πρόγραμμα παραμένει ενεργό για ολόκληρη την εργατική τάξη στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με αναμενόμενες χιλιάδες επιπλέον απολύσεις στο δημόσιο τομέα, λουκέτο οργανισμών και ξεπούλημα ΔΕΚΟ.

Οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για «ανάπτυξη» είναι ένα κενό γράμμα: 5% ύφεση, 30% επίσημα άνεργοι και 4.000.000 άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχιας. Ακόμα και επίσημοι κύκλοι της ΕΕ αναγνωρίζουν ότι οποιοδήποτε πρόγραμμα είναι μη επιτεύξιμο μέχρι το 2015. Η χρεοκοπία του καπιταλισμού οδηγεί σε ταξική γενοκτονία!

Η «επιτυχία» της «ισχυρής» κυβέρνησης βασίζεται στο γεγονός της δικιάς μας αδυναμίας να πάρουμε τους αγώνες στα δικά μας χέρια και να τους οδηγήσουμε μέχρι τέλους για την άμεση υπεράσπιση των συμφερόντων μας. Όλες οι αντιστάσεις και διεκδικήσεις των εργαζομένων σπάνε στο φράχτη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που στη μεγάλη της πλειοψηφία, παρά τη διάλυση μισθών και εργασιακών σχέσεων, παραμένουν στα χέρια του δεύτερου ετέρου της κυβερνητικής συμμαχίας, στην ΠΑΣΚΕ, που σε διοικητικά συμβούλια των συλλόγων του ΙΚΑ ή και στην ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, παρά τις επιμέρους διαφορές τους συνεργάζονται με τη ΔΑΚΕ στα πλαίσια της κυβερνητικής τους συμμαχίας.  Tο ‘να χέρι νίβει τα’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο»”.

Η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ αφού εκτόνωσε το Δεκέμβρη 2012 τις αγωνιστικές διαθέσεις των συναδέλφων της 9Κ, προώθησε το γραφειοκρατικό μηχανισμό υποσχέσεων κι εναγκαλισμού των μαχητικών κινητοποιήσεων,  στη συνέχεια βρέθηκε το Φλεβάρη 2013 να προβάλλει το δικαστικό και όχι το άκρως πολιτικό μνημονιακό και συνδικαλιστικό γεγονός της πρώτης μαζικής απόλυσης 500 εργαζόμενων από το δημόσιο. Αντίθετα αποδέχτηκε την απόλυση αν κρίνουμε με την  24ωρη απεργιακή τουφεκιά για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα. Από εκεί και μετά δήλωσε «CASE CLOSED, Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΛΕΙΣΕ».

Για τους εργαζόμενους όμως η απόλυση των 500 συναδέλφων τους δεν κλείνει!
Οι απολυμένοι συνάδελφοι της 9Κ πρέπει να παραμείνουν ενεργά μέλη στους τοπικούς συλλόγους του ΙΚΑ με πλήρη δικαιώματα, ώστε οι σύλλογοι να στηρίξουν τον αγώνα επαναπρόσληψής τους, για να μη θαφτεί το ζήτημα. Ταυτόχρονα πρέπει να διατηρηθεί η ανεξαρτησία των κινήσεών τους μέσω του συντονιστικού τους  και να συνδεθούν με το μαχόμενο εργατικό κίνημα, θέτοντας σε όλη την εργατική τάξη την μαζική απόλυση 500 εργαζόμενων με πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης και του τρόπου που διαχειρίστηκε την χρεοκοπία. Και φυσικά να μην εμπιστευτούν σε τίποτα τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. 

  • Να ακυρωθεί η δικαστική απόφαση. Καμιά απόλυση εργαζόμενου στο ΙΚΑ.
  • Να προσληφθούν άμεσα και να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία τους οι επιτυχόντες του διαγωνισμού Κ8.
  • Να καταργηθούν οι περιορισμοί στις προσλήψεις. Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι αντιδραστικές «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου».
  • Οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να φύγουν όλοι και να αναλάβουμε οι εργαζόμενοι τη τύχη της ζωής μας.

Αγώνας για διέξοδο από την καταστροφή.
24/2/2013

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

τηλ. επικοινωνίας: 6972004219, 6977666470
 
http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/


 

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Εκδήλωση-Συζήτηση στο Βόλο και στη Λαρισα: "Ψυχικη Υγεία & Εξουσία στον καιρό του Μνημονίου"




Βόλος: 2 Μαρτίου, 6μμ, Μεταξουργείο Ν. Ιωνίας Βόλου

Ομιλητές:

  • Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, Επιστημονική υπεύθυνος του 18ΑΝΩ
  • Κώστας Ξηρομερίτης, ψυχίατρος, Επιστημονικός συνεργάτης του ΚΗΠΟΣ και του οικοτροφείου ΜΑΖΙ.

Διοργάνωση: ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΓ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ & ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ

Λάρισα, 3 Μαρτίου, 12.30μμ, στο Στέκι para tod@s, Φαρμακίδου 4

  • Ομιλήτρια: Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, Επιστημονική υπεύθυνος του 18ΑΝΩ

Διοργάνωση: Πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ, ΣΤΕΚΙ para tod@s





Η μεγαλύτερη υγειονομική βόμβα είναι η χρεοκοπία του καπιταλισμού

Στη πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας, ο καπιταλιστικός κόσμος έχει χρεοκοπήσει σπρώχνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους στο περιθώριο μιας ζωής, χωρίς όρους ύπαρξης. Καταστρέφονται οι ζωές εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων εργατικών λαϊκών μαζών, για τη σωτηρία του χρηματιστικού κεφαλαίου.



Στη χώρα πρωταθλητή του 30% ανεργίας, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι μετανάστες χωρίς χαρτιά, μετατρέπονται σε ιδιότυπη κοινωνική πλειοψηφία των ευπαθών ομάδων, σε καθεστώς ανείπωτης εργασιακής εκμετάλλευσης, στερούμενοι τα στοιχειώδη δικαιώματα και πάνω απ’ όλα στην υγεία.



Δομές υγείας, από νοσοκομεία μέχρι κέντρα απεξάρτησης και δομές ψυχικά πασχόντων, βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα, με στέρηση επαρκούς προσωπικού, εργαζόμενους απλήρωτους για μήνες ολόκληρους, περικοπές ή και διακοπές χρηματοδότησης, χωρίς τη δυνατότητα να παράσχουν την μέχρι χτες στοιχειώδη φροντίδα. Ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού βρίσκεται στην πυρά της καπιταλιστικής εξόντωσης. Το ρεκόρ αυτοκτονιών την εποχή των μνημονίων μαρτυρά το δρόμο που έχει χαράξει η αστική εξουσία: Οι «παρείσακτοι» πρέπει να εκλείψουν!



Η ταξική γενοκτονία πρέπει να αντιμετωπιστεί πέρα από τα όρια της αποδεκτής από το σύστημα τυπικής διαμαρτυρίας, του συνδικαλιστικού αγώνα και απαιτεί την ενεργητική συνένωση, εργαζομένων στην υγεία, των πασχόντων, των οικογενειών τους, των ανέργων και ανασφάλιστων, ελλήνων και μεταναστών, για τη λήψη άμεσων μέτρων πανεθνικά, που θα παλέψει με κάθε μέσο την αποτροπή της ολοκληρωτικής εξαθλίωσης μας και τη μετατροπή μας σε οιονεί επαίτες και υποψήφιους αυτόχειρες!



Η Πρωτοβουλία μας καλεί στη συγκρότηση ενός ανοικτού κέντρου αγώνα για την υγεία, για να οργανώσουμε και να επεκτείνουμε τη δράση μας στο επίπεδο της αλληλεγγύης, που τη νοούμε ως αναγκαία προϋπόθεση του αγώνα μας για κοινωνική χειραφέτηση και απελευθέρωση από τη καπιταλιστική εκμετάλλευση, ενάντια σε όλους αυτούς που υποκριτικά, αφού πίνουν το αίμα του λαού, οργανώνουν φιλανθρωπικά gala, με μόνο σκοπό να διαιωνίσουν τις κοινωνικές ανισότητες.



Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/














Τηλ. επικοινωνίας: 6972004219, 6932383052, 6980766601 (Λάρισα)

Υγεία: 6972967981, 6938231800, 6974719511
Άνεργοι: 6970967338, 6984257064

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

ΒΟΛΟΣ: Καταληψη στα ΙΚΑ Βολου και Ν.Ιωνιας. Κείμενο της πρωτοβουλίας ΑΚΑΕ που μοιράστηκε και φωτογραφίες της κινητοποιησης.



 Η ώρα της αλήθειας με τις απολύσεις των 500 εργαζομένων από το ΙΚΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ

Συνάδελφοι και συναδέλφισες,
Οι καθησυχαστικές δηλώσεις Βρούτση, Μανιτάκη, Σπυρόπουλου και της συνδικαλιστικής μας γραφειοκρατίας, όπως είχαμε επισημάνει, αποδείχτηκαν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων στο ΙΚΑ με τις απολύσεις των 500 εργαζομένων της προκήρυξης 9Κ.
Αποτελεί συνειδητή παραπλάνηση και ψέμα ολκής ότι πρόκειται για ένα νομικό θέμα που κρίθηκε στα δικαστήρια. Οι επιτυχόντες για το ΙΚΑ της 8Κ δεν προσλήφθηκαν ποτέ εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων και των περίφημων αναλογιών 1 προς 5 και άτυπα 1 προς 10. Οι επιτυχόντες για την Αγροτική Τράπεζα της 9Κ προσλήφθηκαν με νομοθετική ρύθμιση εξαιτίας της κατάρρευσης των δημοσίων οργανισμών από τις μαζικές συνταξιοδοτήσεις και το κύμα πανικού που δημιούργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και στις δυο περιπτώσεις, υπεύθυνες παραμένουν οι κυβερνήσεις, οι διορισμένες διοικήσεις και το θέμα παραμένει άκρως πολιτικό που η βάση είναι η χρεοκοπία του καπιταλισμού και η πλήρης αδυναμία του να λειτουργήσει παρά μόνο για λογαριασμό των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Τα ψίχουλα που έπεφταν κάτω από το τραπέζι για τους εργαζόμενους έχουν μετατραπεί σε ανθρώπους που πέφτουν από τα μπαλκόνια όπως έγινε με την πρόσφατη αυτοκτονία και στο ΙΚΑ Βόλου.
Γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, Διοικητές, Μανιτάκηδες, Βρούτσηδες και σια που υποσχέθηκαν ότι θα βρουν…λύση, ξέχασαν να ρωτήσουν τους επίτροπους του ΔΝΤ που έχουν εγκατασταθεί στο ΙΚΑ.  Όλες οι υποσχέσεις για μετά θάνατο δικαίωση στα δικαστήρια είναι μια απάτη και οι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ πρέπει να απαιτήσουν τη πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων, την εκλογή απεργιακών επιτροπών για τη περιφρούρηση του αγώνα, ενότητα με όλους τους κλάδους που μπαίνουν στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τη τροϊκανή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, απορρίπτοντας το επιχειρησιακό σχέδιο του ΙΚΑ που βάζει λουκέτο σε δεκάδες καταστήματα κι εξαφανίζει το ΙΚΑ μέσα σε 2 χρόνια  αλλά και πλήρη απόρριψη των μνημονίων κοινωνικής καταστροφής.
Η υπεράσπιση των υπό απόλυση συναδέλφων μας δεν περνά απλά από μια κλαδική 24ωρη απεργία την εποχή της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, όπως έχει δείξει ο αγώνας των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ, στους ναυτεργάτες που τελικά επιστρατεύτηκαν υπό το φόβο μιας γενικευμένης εξέγερσης. Ούτε καν με την επικείμενη 24ωρη απεργία στις 20/2 των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Οι απεργιακές μορφές που έχουν επιλεχτεί μέχρι σήμερα (24ωρες διάσπαρτες απεργίες, απομονωμένοι κλαδικοί αγώνες κλπ) δείχνουν την απόλυτη συνενοχή των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών και προσχώρηση στην υιοθέτηση των Μνημονίων.
Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς την τύχη του σ’ αυτούς που αποτέλεσαν τα συνδικαλιστικά στηρίγματα του μνημονίου; Σίγουρα όχι. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς τη ΠΟΣΕ-ΙΚΑ ή την ΑΔΕΔΥ όταν έχουν παρακαμφθεί οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, όταν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο παρά μόνο ίσως το «να σώσουμε ότι μπορούμε;» Με το καλημέρα το 2013 έσβησε επιδόματα και δώρα ενώ η εκτεταμένη φοροληστεία συνεχίζεται. Παρά το γεγονός ότι Ομοσπονδιες και ΑΔΕΔΥ μπορούσαν να παραλύσουν τη κυβέρνηση, η γραμμή που αναπτύσσουν είναι της πλήρους προσαρμογής στη γραμμή των μνημονίων αλλά με …αγωνιστικές κορώνες.
Ας το καταλάβουν όλοι (Κυβέρνηση και συνδικαλιστές) μια και καλή. Είτε με δικαστικές αποφάσεις ταρτούφων δικαστών, είτε χωρίς, για τους εργαζόμενους οι απολύσεις είναι παράνομες! Νόμιμες είναι μόνο οι ανάγκες των εργαζόμενων. Παράνομοι είναι αυτοί που λήστεψαν το λαό για να πληρώσουν τους τοκογλύφους και αποψίλωσαν τους εργαζόμενους από στοιχειώδη δικαιώματα.
-         Να ακυρωθεί η δικαστική απόφαση. Καμιά απόλυση εργαζόμενου στο ΙΚΑ.
-         Να προσληφθούν άμεσα και να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία τους οι επιτυχόντες του διαγωνισμού Κ8.
-         Να καταργηθούν οι περιορισμοί στις προσλήψεις. Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι αντιδραστικές «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου». Αγώνας για διέξοδο από την καταστροφή.
-         Οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να πέσει η κυβέρνηση και να φύγουν όσοι στηρίξανε μνημόνια και τρόικα,  για να αναλάβουμε οι εργαζόμενοι τη ζωή μας.

13/2/2013
τηλ. επικοινωνίας: 6977666470
 
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/




Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Κατόπιν εορτής, 24ωρη αύριο (8/2) ατην Ομοσπονδια του ΙΚΑ. Σε κατάληψη από εργαζόμενους η Διοίκηση του ΙΚΑ στην Αθήνα.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΕ  ΣΤΟ ΒΟΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ

Η ώρα της αλήθειας με τις απολύσεις των 500 εργαζομένων από το ΙΚΑ

Συνάδελφοι και συναδέλφισες,
Οι καθησυχαστικές δηλώσεις Βρούτση, Μανιτάκη, Σπυρόπουλου και της συνδικαλιστικής μας γραφειοκρατίας, όπως είχαμε επισημάνει, αποδείχτηκαν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων στο ΙΚΑ με τις απολύσεις των 500 εργαζομένων της προκήρυξης 9Κ.
Αποτελεί συνειδητή παραπλάνηση και ψέμα ολκής ότι πρόκειται για ένα νομικό θέμα που κρίθηκε στα δικαστήρια. Οι επιτυχόντες για το ΙΚΑ της 8Κ δεν προσλήφθηκαν ποτέ εξαιτίας του παγώματος των προσλήψεων και των περίφημων αναλογιών 1 προς 5 και άτυπα 1 προς 10. Οι επιτυχόντες για την Αγροτική Τράπεζα της 9Κ προσλήφθηκαν με νομοθετική ρύθμιση εξαιτίας της κατάρρευσης των δημοσίων οργανισμών από τις μαζικές συνταξιοδοτήσεις και το κύμα πανικού που δημιούργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και στις δυο περιπτώσεις, υπεύθυνες παραμένουν οι κυβερνήσεις, οι διορισμένες διοικήσεις και το θέμα παραμένει άκρως πολιτικό που η βάση είναι η χρεοκοπία του καπιταλισμού και η πλήρης αδυναμία του να λειτουργήσει παρά μόνο για λογαριασμό των τραπεζιτών και των τοκογλύφων. Τα ψίχουλα που έπεφταν κάτω από το τραπέζι για τους εργαζόμενους έχουν μετατραπεί σε ανθρώπους που πέφτουν από τα μπαλκόνια όπως έγινε με την πρόσφατη αυτοκτονία και στο ΙΚΑ Βόλου.
Γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΠΟΣΕ-ΙΚΑ, Διοικητές, Μανιτάκηδες, Βρούτσηδες και σια που υποσχέθηκαν ότι θα βρουν…λύση, ξέχασαν να ρωτήσουν τους επίτροπους του ΔΝΤ που έχουν εγκατασταθεί στο ΙΚΑ.  Όλες οι υποσχέσεις για μετά θάνατο δικαίωση στα δικαστήρια είναι μια απάτη και οι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ πρέπει να απαιτήσουν τη πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων, την εκλογή απεργιακών επιτροπών για τη περιφρούρηση του αγώνα, ενότητα με όλους τους κλάδους που μπαίνουν στον αγώνα ενάντια στα μνημόνια και τη τροϊκανή συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, απορρίπτοντας το επιχειρησιακό σχέδιο του ΙΚΑ που βάζει λουκέτο σε δεκάδες καταστήματα κι εξαφανίζει το ΙΚΑ μέσα σε 2 χρόνια  αλλά και πλήρη απόρριψη των μνημονίων κοινωνικής καταστροφής.
Η υπεράσπιση των υπό απόλυση συναδέλφων μας δεν περνά απλά από μια κλαδική 24ωρη απεργία την εποχή της καπιταλιστικής χρεοκοπίας, όπως έχει δείξει ο αγώνας των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ, στους ναυτεργάτες που τελικά επιστρατεύτηκαν υπό το φόβο μιας γενικευμένης εξέγερσης. Ούτε καν με την επικείμενη 24ωρη απεργία στις 20/2 των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Οι απεργιακές μορφές που έχουν επιλεχτεί μέχρι σήμερα (24ωρες διάσπαρτες απεργίες, απομονωμένοι κλαδικοί αγώνες κλπ) δείχνουν την απόλυτη συνενοχή των συνδικαλιστικών μας ηγεσιών και προσχώρηση στην υιοθέτηση των Μνημονίων.
Το ΔΣ του συλλόγου μας που παραπαίει από το Δεκέμβρη με τις αλλεπάλληλες αλλαγές, μετά την αντικατάσταση και του προέδρου και τη διαρκή ανασύνθεση των μελών του, έχει προσχωρήσει κατά πλειοψηφία στην άποψη της τυπικής διαμαρτυρίας και του σεβασμού …στις δικαστικές αποφάσεις.
Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς τη τύχη του στο σημερινό ΔΣ; Σίγουρα όχι. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς τη ΠΟΣΕ-ΙΚΑ ή την ΑΔΕΔΥ όταν έχουν παρακαμφθεί οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, όταν δεν υπάρχει κανένα σχέδιο παρά μόνο ίσως το «να σώσουμε ότι μπορούμε;» Με το καλημέρα το 2013 έσβησε επιδόματα και δώρα ενώ η εκτεταμένη φοροληστεία συνεχίζεται. Παρά το γεγονός ότι Ομοσπονδιες και ΑΔΕΔΥ μπορούσαν να παραλύσουν τη κυβέρνηση, η γραμμή που αναπτύσσουν είναι της πλήρους προσαρμογής στη γραμμή των μνημονίων αλλά με …αγωνιστικές κορώνες.
Ας το καταλάβουν όλοι (Κυβέρνηση και συνδικαλιστές) μια και καλή. Είτε με δικαστικές αποφάσεις ταρτούφων δικαστών, είτε χωρίς, για τους εργαζόμενους οι απολύσεις είναι παράνομες! Νόμιμες είναι μόνο οι ανάγκες των εργαζόμενων. Παράνομοι είναι αυτοί που λήστεψαν το λαό για να πληρώσουν τους τοκογλύφους και αποψίλωσαν τους εργαζόμενους από στοιχειώδη δικαιώματα.
-         Να ακυρωθεί η δικαστική απόφαση. Καμιά απόλυση εργαζόμενου στο ΙΚΑ.
-         Να προσληφθούν άμεσα και να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία τους οι επιτυχόντες του διαγωνισμού Κ8.
-         Να καταργηθούν οι περιορισμοί στις προσλήψεις. Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι αντιδραστικές «Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου». Αγώνας για διέξοδο από την καταστροφή.
-         Οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να φύγουν όλοι και να αναλάβουμε οι          εργαζόμενοι τη τύχη της ζωής μας.
7/2/2013
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΙΚΑ

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Κάτω τα χέρια από τις λαικές συνελεύσεις!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟ denplirono-anatropi.blogspot.gr

«Ανώνυμη» καταγγελία διερευνά η αστυνομία

Το πρωί της Πέμπτης 31 Γενάρη, τρεις άνδρες της Ασφάλειας Βόλου εισήλθαν στο χώρο της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Νεκταρίου, ώρα διανομής ρούχων σε άπορους συμπολίτες της γειτονιάς μας, προκειμένου να διερευνήσουν «ανώνυμη» καταγγελία εναντίον της συνέλευσής μας, αναζητώντας υπεύθυνους για να δώσουν κατάθεση.
Η συκοφαντική και κατάπτυστη «ανώνυμη» αναφορά, που χρησιμοποιεί τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Γιατροί, Φαρμακοποιοί, Νοσηλευτές Μαγνησίας», με δηλωμένη μια ανύπαρκτη διεύθυνση, μας καταγγέλλει για σχεδόν εγκληματικές ενέργειες και ζητά την άμεση επέμβαση του εισαγγελέα Βόλου.
Αναμφίβολα, οι ύποπτοι καταγγέλλοντες που ρωτούν για το ιατρείο αλληλεγγύης μας, ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν για τα εκατομμύρια των ανέργων που δεν έχουν καμιά πρόσβαση στο καταρρέον σύστημα υγείας, δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τη κατάργηση του ΟΕΚ και τη τύχη της περιουσίας των εργαζομένων και προτιμούν να βλέπουν ανθρώπους στα σκουπίδια να ψάχνουν για τροφή, αντί των διεκδικήσεών μας (παρουσία συνήθως δυνάμεων ΜΑΤ και ανδρών ασφαλείας) για δωρεάν τρόφιμα από τα σούπερ μάρκετ,  που συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στη κρίση εκατομμύρια, κατηγορώντας εμάς ευθέως για …κλέφτες.
Τελικά οι «αγωνιούντες» συκοφάντες δεν είναι και τόσο ανώνυμοι: Είναι όσοι ζητούν να εφαρμοστούν τα μνημόνια, όσοι καταγγέλλουν απεργίες και διαδηλώσεις, όσοι προσπαθούν να εμποδίσουν τη κινητοποίηση των φτωχών και αποκλεισμένων για την υπεράσπιση των όρων ύπαρξής τους, όσοι εφευρίσκουν «κέντρα ανομίας», όσοι προτιμούν τη διανομή τροφίμων από κόμματα με την άδεια της αστυνομίας και λένε ότι για τη κατάρρευση της υγείας ευθύνονται οι ….ξένοι. Ξένοι γίναμε σχεδόν όλοι, ένας φτωχοποιημένος λαός που δεινοπαθεί, για να σωθούν οι βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και το πολιτικό τους προσωπικό.
Η ενορχηστρωμένη επίθεση ενάντια στη συνέλευση μας, στρέφεται ενάντια σε όλους τους αγωνιζόμενους εργαζομένους και άνεργους. Eίναι μια πολιτική επίθεση εξαιτίας της αγωνιστικής μας δράσης , που  απαιτεί τα αυτονόητα δικαιώματα της ζωής, επιδεικνύοντας πρώτα απ΄ όλα την αλληλεγγύη των φτωχών και των καταπιεσμένων, ενάντια σε ένα σύστημα που καταστρέφει τη ζωή, επιβάλλοντας το «νόμο και τη τάξη» όσων έχουν γεμάτη τη κοιλιά τους και ιδιωτικές ασφάλειες στις τράπεζες της Ελβετίας.
Οι κατασκευασμένες αναφορές «ανώνυμων» δεν ανασκευάζονται με καταθέσεις στην αστυνομία, η οποία μας «συνοδεύει» σε όλες μας τις κινητοποιήσεις, αλλά με την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας για δουλειά, παιδεία, υγεία, αξιοπρέπεια. Η συνέλευση μας, που παραμένει ανοικτή σε όλους (εκτός από ρατσιστές και φασίστες), θα συνεχίσει να υπερασπίζεται, να διεκδικεί και να απαιτεί τα αυτονόητα.
Καλούμε τους όλους τους κατοίκους του Αγ. Νεκταρίου να στηρίξουν και να ενδυναμώσουν τη Λαϊκή Συνέλευση γειτονιάς και να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας τη Δευτέρα, 11 Φλεβάρη, 5.30μμ, στην πλ. Αγ. Νεκταρίου.
4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2013

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Ανακοίνωση του Αυτόνομου Ενωτικού Σχήματος για την απεργία στο Μετρό


ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

 

(2/2/2013)             

Η πιο σκοτεινή ώρα είναι πριν την ανατολή. Αυτή την ώρα επέλεξε το κράτος  για να επιτεθεί στην απεργία μας. Επιστρατεύοντας όλες τις δυνάμεις καταστολής που διαθέτει. Ασφαλίτες, ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, ΥΜΕΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ την Παρασκευή (25/1) με μια κινηματογραφική επιχείρηση εισέβαλαν μέσα στο σκοτάδι ουρλιάζοντας και σπάζοντας την πόρτα κατέλαβαν το αμαξοστάσιο στα Σεπόλια. Γιατί χρειαζόταν  μια επιχείρηση τέτοιου μεγέθους για το σταμάτημα της απεργίας; Δεν ήξεραν ότι εκείνη την ώρα στο αμαξοστάσιο υπήρχαν μόνο εργαζόμενοι; Ποιόν κυνηγούσαν; Επιστράτευσαν όλη την δύναμη της αστυνομίας για να πιάσουν τον Σταματόπουλο; Ποιος πιστεύει ένα τέτοιο σενάριο; Και από την άλλη μεριά το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων; Έχουν δίκιο αυτοί που πριν την επέμβαση θεοποιούσαν τον Σταματόπουλο ανάβοντας λαμπάδες στο όνομά του ή αυτοί που σήμερα τον δαιμονοποιούν και τον καταγγέλλουν φορτώνοντας στην πλάτη του όλη την ευθύνη;

Αναμφίβολα το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Όπως δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και όλοι οι εργατοπατέρες, κομματάρχες  και βουλευτές  που μέχρι το βράδυ της Πέμπτης διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους πως θα  υπεράσπιζαν την απεργία μας μέχρι θανάτου. Την Παρασκευή την ώρα της επίθεσης (πλην του Κοσμίδη) ήταν όλοι απόντες. Η φράση “μετά από προτροπή του δικηγόρου επιλέξαμε να μην  συναντηθούμε με το κράτος αλλά να ψάξει εκείνο να μας βρει” που εκστομίθηκε πολλές φορές από τα χείλη του γραμματέα του σωματείου Τσακού αποτελεί μια κομψή ομολογία. Δεν δαιμονοποιούμε κανέναν. Δεν καταδικάζουμε κανέναν. Δεν προσπαθούμε να φορτώσουμε στην πλάτη ενός ανθρώπου όλη την ευθύνη μιας αποτυχίας την στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι ο αγώνας μας εγκαταλείφθηκε στην μοίρα του από όλη την συνδικαλιστική ηγεσία, από την ΓΣΕΕ που έτσι κι αλλιώς δεν μας στήριξε, από τα εργατικά κέντρα, από τις γραφειοκρατίες των μεγάλων συνδικάτων, από βουλευτές και κομματάρχες που ήρθαν μόνο για να φωτογραφηθούν με απεργούς.  Οι ευθύνες ούτε είναι ίδιες ούτε μπορούν να μοιραστούν εξίσου. Όμως αυτός που έδωσε το τελειωτικό χτύπημα κόβοντας κάθε ελπίδα αντίστασης έστω και την τελευταία στιγμή είναι το ΔΣ του σωματείου και αυτό δεν πρόκειται να ξεχαστεί. 

Το διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων γιατί απλούστατα οι περιστάσεις ξεπερνούσαν κατά πολύ και την δυναμική και την δικαιοδοσία του. Η απεργία του μετρό άγγιξε ευαίσθητες χορδές στην κοινωνία, σε μια κοινωνία που βλέπει την φτώχεια, την ανεργία, την καταστροφή της ζωής να αυξάνεται ραγδαία. Ο αγώνας των εργαζόμενων του μετρό δημιούργησε στα πλήθη που συνέρρευσαν στο αμαξοστάσιο εκδηλώνοντας την αλληλεγγύη τους όπως και στους εργαζόμενους εκατοντάδων συνδικάτων, την προσδοκία  της οργάνωσης ενός καθολικού αγώνα  των εργατών ενάντια στην κυβέρνηση των μνημονίων από τα κάτω. Το σύνθημα της γενικής απεργίας διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης ακούστηκε καθαρά και ξάστερα από εκατοντάδες στόματα αφήνοντας στην άκρη και σε δεύτερη μοίρα συντεχνιακά αιτήματα όπως η ένταξη στο ενιαίο μισθολόγιο. Την δυνατότητα οργάνωσης γενικής απεργίας διαρκείας από τα κάτω, χωρίς γραφειοκράτες και εργατοπατέρες είναι που χτύπησαν ανελέητα οι μπάτσοι το πρωί της Παρασκευής και όχι τον Σταματόπουλο.

Η μάχη που δώσαμε είναι η πρώτη και όχι η τελευταία. Είναι ο πρώτος αγώνας στην νέα φάση της οικονομικής και κοινωνικής χρεοκοπίας, στην καταστροφή της ζωής μας που επιβάλλεται με το τρίτο μνημόνιο και τα νέα μέτρα κοινωνικού κανιβαλισμού. Μπροστά στο αδιέξοδο των κοινωνικών αντιστάσεων η κυβέρνηση προσπαθεί απελπισμένα να δώσει με στρατιωτικές μεθόδους λύση σε ένα πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Κατάφεραν με τα ΜΑΤ να καταλάβουν το αμαξοστάσιο όμως οι αιτίες που κινητοποίησαν όλο αυτόν τον κόσμο όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν αλλά παραμένουν άλυτες και βασανιστικές και στην πρώτη ευκαιρία μοιραία θα ξαναφέρουν στο προσκήνιο εργατικούς αγώνες με πολύ οξύτερες μορφές. Από αυτή την άποψη είναι τουλάχιστον αστείο να μιλήσουμε από τώρα για ήττα ή για νίκη. Έχουμε μπροστά μας μια συνεχή περίοδο αγώνων που μοιραία θα σημαδευτεί από επιτυχίες και αποτυχίες μέχρι την τελική έκβαση. Δεν χρειάζεται ούτε να κλαίμε ούτε να γελάμε. Πρέπει να σκεφτόμαστε και να προετοιμαστούμε. Προπάντων πρέπει να καταλάβουμε ότι οι μάχες που έχουμε μπροστά μας αφορούν εμάς επομένως πρέπει να γίνουν από εμάς και όχι από άλλους εκ μέρους μας. Αρκετά με την ανάθεση των αγώνων μας σε ηρωικούς αντιπροσώπους. Αρκετά με τις δοξολογίες στους ηρωικούς πεσόντες. Η λύση βρίσκεται στην συλλογική δράση και συλλογική αντίσταση όλων αυτών που σήμερα καταστρέφονται από τα βάναυσα μέτρα κυβέρνησης και τρόικα. Ασφαλώς δεν υποτιμάμε καθόλου την προσωπική ευθύνη του καθενός στην διαδικασία συλλογικοποίησης.. Δεν δαιμονοποιούμε, δεν αθωώνουμε κανένα. Αντίθετα χρειάζεται προσωπική συμμετοχή, δουλειά και θυσίες από όλους που δεν υπήρξαν. Πρέπει να ξανακερδίσουμε την εργατική δημοκρατία καταρχήν στο συνδικάτο μας, να συζητήσουμε συλλογικά σε γενικές συνελεύσεις εργαζόμενων, με απαρτίες, προτάσεις και συλλογικές αποφάσεις και όχι να τις εκφυλίζουμε ....σε συνεντεύξεις τύπου που θα μας ξαναφέρουν μπροστά σε νέα αδιέξοδα.