ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ

ΠΕΜΠΤΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

με κατάληξη στο εργοστάσιο της Βιο.Με.

Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟ.ΜΕ.) είναι ένα εργοστάσιο όπως πολλά άλλα. Εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία εδώ και 19 μήνες, φορτωμένο με χρέη από τη μητρική εταιρεία (Φίλκεραμ-Τζόνσον), χρέη προς τους εργαζόμενους, το Δημόσιο, προμηθευτές κ.τ.λ. Τα αφεντικά (η οικογένεια Φιλίππου) "εξαφανισμένα" και χωρίς κανείς από τη κρατική εξουσία να τους ενοχλεί ουσιαστικά για τα χρέη.

Οι εργαζόμενοι της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, όμως, δεν επέλεξαν μία από τα ίδια. Απλήρωτοι και σε επίσχεση εργασίας από τον Μάη του 2011, δεν επέλεξαν να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια, απόδεχόμενοι τη "μοίρα" που επιφυλάσσει η κρίση που οι καπιταλιστές δημιούργησαν: την ανεργία, την εξαθλίωση και την υποταγή. Οι εργαζόμενοι της Βιο.Με. οργανωμένοι στο σωματείο τους, επέλεξαν την άμεση δημοκρατία και τις διαδικασίες βάσης, για να αποφασίσουν την πορεία του αγώνα τους. Δεν ανέθεσαν σε κανέναν "τρίτο" ή "ειδικό" τον δικό τους αγώνα, μα πήραν την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Σ' ένα τέτοιο σωματείο βάσης, σε αυτές τις γενικές συνελεύσεις γεννήθηκε και άνθισε ο σπόρος της ανάγκης. Ο αγώνας των εργατών της Βιο.Με. δεν παρέμεινε στο επίπεδο της διεκδίκησης των δεδουλευμένων αλλά έκανε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός:

Οι εργαζόμενοι της Βιο.Με. αγωνίζονται να περάσει το εργοστάσιο στα δικά τους χέρια με πλήρη εργατικό έλεγχο. Αγωνίζονται να δημιουργηθεί προηγούμενο και πλαίσιο στη χώρα, για εργατικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής από τους ίδιους τους παραγωγούς του πλούτου.

Αυτό το (τεράστιο) βήμα αγώνα που κάνουν οι εργάτες της Βιο.Με. έχει δύο κατευθύνσεις και δύο παραλήπτες:

Πρώτον απέναντι στη πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία, όλους τους άνεργους, τους απολυμένους, τους εργαζόμενους, όλη την εργατική τάξη. Σε μια εποχή που ο αντεργατικός οδοστρωτήρας του κεφαλαίου εξευτελίζει την αξία του "εμπορεύματος των εμπορευμάτων", την αξία της εργατικής δύναμης, και πετά στο περιθώριο της κοινωνίας εκατομμύρια εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες, γυναίκες και άνδρες, ηλικιωμένους και νεολαία, η οργάνωση και η αντεπίθεση της τάξης των καταπιεσμένων πρέπει και οφείλει να αποκτήσει επιθετικά χαρακτηριστικά: ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, να ποιο είναι το ελπιδοφόρο κάλεσμα των εργαζομένων της Βιο.Με!

Δεύτερον, απέναντι στη κρατική εξουσία. Μας μιλούν για "ανάπτυξη" και "μείωση της ανεργίας", την ίδια στιγμή που τρόικες, κυβερνήσεις και μνημόνια σαρώνουν κάθε δικαίωμα που με αγώνες έχει η τάξη μας κατακτήσει. Απέναντι σε αυτούς το σωματείο της Βιο.Με. θέτει πια ένα καίριο δίλλημα:  Ή θα αποδεχτείτε και θα νομιμοποιήσετε τη πρόταση επαναλειτουργίας του εργοστασίου όπως έχει κατατεθεί από το σωματείο ή το εργοστάσιο θα ανοίξει από τους ίδιους τους εργαζόμενους με κατάληψη και επιβολή των αποφάσεων τους. Με αλλα λόγια ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ! Κι αυτό γιατί οδηγός των εργατών δεν είναι κάποια κομματική ή συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αλλά η ίδια η ανάγκη! Μετά από σχεδόν 19 μήνες ανεργίας, οι δεκάδες εργαζόμενοι της Βιο.Με. δεν μπορούν να περιμένουν άλλο τη κωλυσιεργία στις απαντήσεις από την κρατική εξουσία, αλλά ούτε το "κρυφτούλι" της εργοδοσίας. Στο εργοστάσιο της Βιο.Με., στα χέρια των εργατών της βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη η πείρα, όλη η δύναμη αλλά και όλη η αποφασιστικότητα να ανοίξει το εργοστάσιο. 

Δίπλα στους εργάτες της Βιο.Με. βρίσκεται η πλατιά αλληλεγγύη απ' ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Δεκάδες πρωτοβουλίες και συλλογικότητες του κινήματος, μαζί με σωματεία και συσπειρώσεις εργαζομένων και ανέργων, αγωνιζόμαστε μαζί τους για να κάνουμε τη Βιομηχανική Μεταλλευτική το πρώτο εργοστάσιο στην Ελλάδα που κάνει πράξη το σύνθημα: ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Το εργοστάσιο που ανοίγει τον δρόμο!

Όμως δεν περιμένουμε, ούτε επιδιώκουμε να είναι το μόνο. Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής σημαίνει σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε πόλη και γειτονιά, να σπείρουμε τον σπόρο του αγώνα, να φυτρώσει το δέντρο της εργατικής αυτοδιαχείρισης, να ζήσουμε χωρίς αφεντικά... 

Σε αυτή τη κρίσιμη φάση του αγώνα, καλούμε κάθε εργαζόμενο και άνεργο, κάθε σωματείο και συσπείρωση να πάρει τώρα θέση μάχης και υπεράσπισης των εργατών της Βιο.Με. Να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις το επόμενο βήμα: να είμαστε δίπλα τους όταν θα ανοίξει το εργοστάσιο, να είμαστε δίπλα τους σε κάθε βήμα του αγώνα. Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας όλων μας!

Με τα λόγια των ίδιων των εργατών της Βιο.Με.:

"Οι εργαζόμενοι της Βιο.Με. συνάδερφοι και συναγωνιστές είναι μια χούφτα άνθρωποι. Σαν μια χούφτα που κλείνει μέσα της χιόνι. Που την κάνουμε χιονόμπαλα και την πετάμε. Την πετάμε στην πλαγιά και αυτήν αρχίζει και κατρακυλάει και όσο κατρακυλάει τόσο μαζεύει χιόνι, και μαζεύει κι άλλο χιόνι, κι άλλο και όλο μεγαλώνει αυτή η μπάλα και γίνετε όλο και μεγαλύτερη!! Και μαζεύει και κολλάει πάνω της εργαζόμενους, ανέργους, νοικοκυρές, φοιτητές, αγρότες. Και φυσικά η αλληλεγγύη φροντίζει να μην χτυπήσει πουθενά και σπάσει να φτάσει στο τέλος της πλαγιάς αλώβητη και να έχει γίνει μεγάλη σαν την γη.

Τότε συνάδερφοι και συναγωνιστές και μόνο τότε θα μπορέσουμε να πούμε πως νικήσαμε!!"

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής

ΝΕΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ Ε.Κ.Θ.

protbiometal@gmail.com,biom-metal.blogspot.gr