■Αγώνας για την ζωή του λαού – αγώνας για Εργατική Εξουσία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναγωνιστές

Η ψήφιση του πρόσφατου μνημονίου ολοκληρώνει αυτό που προδιαγράφηκε από την κυβέρνηση του Γιωργάκη Παπανδρέου το 2010 με το διάγγελμα από το Καστελόριζο. Ολοκληρώνοντας την καταστροφή των λαϊκών μαζών ολοκληρώνει και το μοναδικό μοντέλο διαχείρισης  της κρίσης από την αστική εξουσία, που αφορά στην απόλυτη εξαθλίωση των εργαζόμενων, σαν όρο για το ξεπέρασμα της. Ρίχνει στην απελπισία και την απόγνωση τις λαϊκές μάζες καθώς τις στερεί από κάθε πόρο διαβίωσης καταργώντας ταυτόχρονα το προστατευτικό κοινωνικό δίχτυ που υφαίνονταν με τους λιγοστούς νόμους για την πρόνοια. Ένας αχαλίνωτος καπιταλισμός αναδύεται από την κρίση και  αποδομεί τις εργασιακές σχέσεις μετατρέποντας τον χώρο εργασίας σε βασίλειο αυθαιρεσίας του εργοδότη.

Στοιχειώδεις κατακτήσεις όχι μόνο της εργατικής τάξης αλλά των λαϊκών στρωμάτων συνολικά καταργήθηκαν ενώ η πλήρης κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας συνθέτει μια πρωτοφανή ταξική γενοκτονία. Άνεργοι, ανασφάλιστοι μετανάστες, κατεστραμμένοι επαγγελματίες είναι τα άμεσα θύματα αυτής της γενοκτονίας που επιβάλλεται από τους διεθνείς τοκογλύφους και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αυτό το άθλιο πολιτικό προσωπικό ελέγχει μια κρατική μηχανή πρόθυμη να υπηρετήσει οποιονδήποτε αφέντη έτοιμη για κάθε αθλιότητα σε βάρος του λαού.

Συναγωνιστές

Μαζί με την καπιταλιστική κοινωνία που βυθίζεται στην άβυσσο, θα βρεθούν και όποιες πολιτικές δυνάμεις δεν είναι σε θέση αντιληφθούν το πνεύμα των καιρών, που απαιτούν λύσεις επαναστατικές σήμερα. Το καμίνι της κρίσης καίει με την ταχύτητα των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων τις μικροαστικές προλήψεις στους εργαζόμενους. Η λαϊκή απαίτηση, που πρέπει να εκφράσει και να υλοποιήσει η επαναστατική αριστερά, αφορά στον συντονισμένο αγώνα σε μια μαζική αποφασιστική μάχη ώστε να εφαρμοστεί ένα κατ αρχή πρόγραμμα σωτηρίας του λαού από την καταστροφή. Όχι σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, δεν υπάρχει καιρός, αλλά στο σήμερα.

Αυτή η απαίτηση συνοψίζεται στο σύνθημα «Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας». Μια πράξη εξέγερσης που θα αγκαλιάζει όλους τους εργαζόμενους στον Ιδιωτικό και Δημόσιο τομέα (Γενική) θα έχει πολιτικά αιτήματα και θα λύνει το πρόβλημα του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) με ένα πολιτικό εργαλείο που θα αποφασίζει στο όνομα των εργαζόμενων (όπως ήταν η εργατική συνέλευση του Πολυτεχνείου το 73) (Πολιτική) και θα δηλώνει με την αποφασιστικότητα της να φτάσει μέχρι το τέλος (Απεργία Διαρκείας).

Δεν είναι τυχαίο που απέναντι σ αυτό το σύνθημα σήμερα συσπειρώνεται με απίστευτο μένος η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΑΣΚΕ ΔΑΚΕ & ΠΑΜΕ. Αυτό συμβαίνει γιατί ο αγώνας για την «Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας» προϋποθέτει ανεξάρτητο πολιτικό επιτελείο από την εργατική τάξη. Δεν υπάρχει δίπλα στην γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ αλλά συνειδητά αναπτύσσεται πάνω στην ήττα τους και την καταστροφή τους. Συνενώνει εργαζόμενους και ανέργους σπάζοντας τα στεγανά του καθεστωτικού συνδικαλισμού. Ο αγώνας αυτός είναι σε ρήξη με τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό που σήμερα αρνείται τον αγώνα για την κατάργηση συνολικά των μνημονίων αλλά και με τις λύσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ που αύριο υπόσχονται την διαχείριση της κρίσης από την αριστερά.

 

• Κάτω η κυβέρνηση έξω η τρόικα. Όχι στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες των αριστερών διαχειριστών της κρίσης
• Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι
• Πλήρης κάλυψη των αναγκών των εργαζόμενων σε παιδεία υγεία αξιοπρεπή διαβίωση.
  Όχι στην ταξική γενοκτονία
• Αγώνας για την ζωή του λαού – αγώνας για Εργατική Εξουσία

 

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών