ΒΟΛΟΣ: Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η ανεξάρτητη απεργιακή κινητοποίηση που καλούσε και συμμετείχε κι η πρωΑΚΑΕ. [+κείμενο που διαβάστηκε από μέλος της]

Με συμμετοχή 130 αγωνιστών διαδηλωτών η ανεξάρτητη απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς ξεκίνησε στις 11:30 από την πλατεία Ελευθερίας του Βόλου. Κινήθηκε σε γειτονιές του κέντρου του Βόλου, πέρασε για λίγο από την εμπορική οδό Ερμού και κατέληξε στο Ταχυδρομείο, σημείο της στυγερής δολοφονίας εργάτη στην απεργία του 1936. Τα συνθήματα μίλησαν για το ταξικό έγκλημα της Μανωλάδας, τη φασιστική απειλή, την αστυνομοκρατία και για την απάντηση που πρέπει να δώσουν εργαζόμενοι κι άνεργοι:εξέγερση κι επανάσταση. Σε όλη τη διάρκεια της ανεξάρτητης πορείας ακολουθούσαν στενά διμοιρίες πρεζέμπορων με στολή. Στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία συμμετείχαν και κάλεσαν η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, η Λαϊκή Συνέλευση αγ.Νεκταρίου, η κατάληψη Ματσάγγου και το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα(ΕΕΚ). 

Από την πλ. Ελευθερίας είχε ξεκινήσει νωρίτερα η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Βόλου, από όπου παρέλασαν όλοι οι γραφειοκράτες και ξεπουλημένοι συνδικαλιστές για να βγάλουν υποκριτικά λογίδρια. Μέλη της πρωΑΚΑΕ παρενέβησαν και μοίρασαν στους συγκεντρωμένους -που αριθμούσαν γύρω στα 200 άτομα-προπαγανδιστικό υλικό στήριξης της ανεξάρτητης πορείας, καλώντας τον εργατόκοσμο να μην πορευτεί με τους ξεπουλημένους για να γίνει 'μια πορεία χωρίς γραφειοκρατία'. Στην πορεία του ΕΚΒ συμμετείχε σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα ΚΚΕ μλ(αντιιμπεριαλιστική συνεργασία)και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Η τρίτη πορεία του ΠΑΜΕ, που ξεκίνησε από πλ. Πανεπιστημίου στις 10:30, αρίθμησε γύρω στους 300-350 διαδηλωτές.

Στη λήξη της ανεξάρτητης ταξικής πορείας, στο Ταχυδρομείο, διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο που έιχε προετοιμάσει μέλος της πρωΑΚΑΕ:

"Σήμερα δεν τιμάμε το Σικάγο. Ζούμε το Σικάγο. Ζούμε σε μία απέραντη Μανωλάδα.

Όποιος πίστεψε ότι μπορεί να υπάρχει εξανθρωπισμένος καπιταλισμός έπεσε σε πλάνη. Όποιος εξακολουθεί να το υποστηρίζει προσβάλλει τη νοημοσύνη του. Οι αντιφάσεις που προκύπτουν από το καπιταλιστικό σύστημα φαίνονται ξεκάθαρα και πλέον καλούμαστε να ζήσουμε μέσα σ’ αυτές. Ο λόγος που αρθρώνεται από την εξουσία σήμερα, προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και την οργή του κόσμου, είναι πως αυτές οι αντιφάσεις είναι μόνο προσωρινές και σύντομα θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα. Μεγάλο κομμάτι του κόσμου συνεχίζει να συντηρεί το σύστημα από φόβο να πάρει τη ζωή στα χέρια του, αντιλαμβανόμενο ότι όλες οι λύσεις βρίσκονται έξω από τα όρια του σημερινού συστήματος και οι ήττες του παρελθόντος κρατούν δέσμιο το μέλλον μας. Όπου κυριαρχεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν μπορεί να ανθίσει η ισότητα, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη.

Η κοινωνική καταστροφή  έχει χτυπήσει κόκκινο κι ένα σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης  βρίσκεται ήδη σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Μαζί με όλα τα συμβάντα από Ιερισσό, φίμωσης εναλλακτικών μέσων πληροφόρησης (indymedia κλπ), μέχρι το στυγερό ρατσιστικό ταξικό έγκλημα στη χώρα της φράουλας, που ορισμένοι αριστεροί το θεωρούν ..εξαίρεση,  όλα σηματοδοτούν ότι το Σικάγο δεν το τιμούμε αλλά το ζούμε.

Η διαρκής υποτίμηση των ζωών μας συνεχίζεται. Ο εξευτελισμός της αξίας της εργατικής δύναμης, ακόμη και της ζωής των εργαζομένων εμφανίζεται ανάγλυφος, μεγαλώνοντας κάθε μέρα. Η κοινωνική ζούγκλα που ζούμε επιβάλλει: Δολοφονικές απόπειρες στις φυτείες της δουλείας εναντίων μεταναστών-εργατών, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Δραστικές και αυτόματες μειώσεις στον βασικό μισθό και επιμήκυνση του χρόνου εργασίας για τους "τυχερούς" που δουλεύουν ακόμη, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Στρατόπεδα συγκέντρωσης σήμερα για τους μετανάστες και τους τοξικομανείς, αύριο για όλους τους ανυπότακτους ανθρώπους, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Ανεργία για τη πλειοψηφία της νεολαίας, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Εξώσεις και κοψίματα του ρεύματος στους φτωχούς, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Λεηλασία των φυσικών πόρων από μια ντουζίνα μεγαλοεργολάβους και πολυεθνικές με στόχο τους την "ανάπτυξη". Καταστολή σε κάθε ανεξάρτητη φωνή, από τις καταλήψεις μέχρι και το ιντυμίντια, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Φυλακίσεις και διώξεις σε όποιον αμφισβητεί το δόγμα τους, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Μαφίες και αστυνομοκρατία σε κάθε γειτονιά, με στόχο τους την "ανάπτυξη".

Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" που μας υπόσχονται, περνάει πάνω από τα εκατοντάδες πτώματα από τη φτώχεια, τις αρρώστιες και τη καταστροφή που αφήνει πίσω της η καπιταλιστική χρεοκοπία. Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" της οικονομίας τους δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάπτυξη των κερδών  μιας χούφτας εταιρειών, ελληνικών και ξένων, τραπεζών, βιομηχάνων και τσιφλικάδων. Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" τους είναι το διάγγελμα πολέμου προς την εργατική τάξη, και τους εξαθλιωμένους αυτής της χώρας. Η προσχεδιασμένη ταξική γενοκτονία της εργατικής τάξης προχωρεί ακάθεκτη.

Η ανάπτυξη τους, τα κέρδη τους, τα συμφέροντα τους είναι η καταστροφή μας! Θα τους το επιτρέψουμε;

Σήμερα βρισκόμαστε στη καρδιά της πιο μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών. Όλες οι αυταπάτες για τη πρόοδο και την εξέλιξη μέσα από ένα σύστημα που μόνη του αξία είναι το κέρδος, καταρρέουν. . Κάθε απόπειρα να χτιστεί η μελλοντική κοινωνία είναι αναγκασμένη να χτίσει μέσα στα συντρίμμια της ήδη ρημαγμένης κοινωνίας. Να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς. Να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα από το μισθό και το χρόνο εργασίας. Να οικοδομήσουμε σωματεία βάσης, επιτροπές αγώνα στα υπάρχοντα σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς και οποιεσδήποτε άλλες μορφές αυτοοργάνωσης  που αγωνίζονται πραγματικά για τα συμφέροντα των εργατών. Να οικοδομήσουμε ένα πραγματικά ανεξάρτητο εργατικό κέντρο αγώνα. Να στηρίξουμε τους ζωντανούς εργατικούς αγώνες, από τη ΒΙΟΜΕ μέχρι τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους στον επισιτισμό και την υγεία. Να αγωνιστούμε από κοινού με τους μετανάστες εργάτες που είναι μια εικόνα από το μέλλον των 

ντόπιων εργατών. Να πάρουμε στα χέρια μας, με αυτοδιαχείριση, τη παραγωγή, να προωθήσουμε την ανάγκη για δικτύωση και συνεργασία, μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Τα μέσα παραγωγής στα χέρια μας, για την αυτοδιαχείριση από τους παραγωγούς του πλούτου κάθε πλευράς της οικονομίας. Να οργανώσουμε τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού που καταστρέφει τις ζωές μας και να χτίσουμε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία. Να ζήσουμε τώρα αλλιώς. Να ξεκινήσουμε το χτίσιμο μιας νέας ζωής.

Αυτό είναι για μας ο αγώνας.

Για να χτίσουμε όμως, πρέπει παράλληλα να γκρεμίσουμε. Να γκρεμίσουμε το σάπιο οικοδόμημα των κυβερνήσεων, του κράτους και της ΕΕ, που μας έφερε μέχρι εδώ και μας βουτάει ακόμη παρακάτω. Να γκρεμίσουμε τους κρατικούς συνεργάτες συνδικαλιστές των αφεντικών των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Να γκρεμίσουμε την τρομοκρατία των αφεντικών, τον ατομισμό και τη ρουφιανιά, τα διαχωριστικά που βάζουν μεταξύ μας, τον σύγχρονο κοινωνικό φασισμό. Να απαντήσουμε στους φασίστες πολιτικά και κινηματικά, στον δρόμο και στις γειτονιές, στα σχολεία και στους χώρους εργασίας, ώσπου να μην μείνει κανένας χώρος ελεύθερος για τους εχθρούς της ελευθερίας. Να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε. Κάνοντας το άλμα στους ουρανούς της ελπίδας. Γιατί    ------, «Η ελπίδα δεν είναι απλώς για τους απελπισμένους, η ελπίδα είναι οι απελπισμένοι, η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη»

Αυτό είναι για μας ο αγώνας.

Η ιστορία της τάξης μας είναι γεμάτη από στιγμές που δείξαμε τα δόντια μας στ' αφεντικά .Που κερδίσαμε σημαντικές μάχες. Που κάναμε βήματα μπροστά κι αφήσαμε τον βούρκο της απογοήτευσης πίσω μας. Η ιστορία της τάξης μας δεν αμελεί τη 1 Μάη, γιατί η λήθη είναι δύναμη της εξουσίας. Δεν ξεχνάει τους εκτελεσμένους εργάτες του Σικάγο για το 8ωρο και τον αγώνα τους για την ελευθερία. Μα πάνω απ' όλα αγωνιζόμαστε για να φέρουμε στο σήμερα το εργατικό κίνημα που έχουμε τόσο ανάγκη:

Το κίνημα των απεργιών, των κατειλημμένων εργοστασίων, των κοινών αγώνων εργαζομένων και ανέργων, αντρών και γυναικών, ντόπιων και μεταναστών.

Καλούμε κάθε συνειδητό εργάτη κι εργάτρια, άνεργο κι αποκλεισμένο να ενώσουμε τη φωνή μας και της δράση μας στο μόνο εφικτό πολιτικό στόχο της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να συντρίψουμε μνημόνια, εργοδοσία, κράτος, φασίστες και αφεντικά για την εξουσία των εργατικών μας συμβουλίων.

Αγωνιζόμαστε για την ιστορική μνήμη ως αναγκαία προϋπόθεση των αγώνων του σήμερα, σε μια εποχή που θέλουν να μας επιβάλλουν το ζόφο, τη κατάθλιψη και το φόβο.

Εμείς όμως ζούμε στην εποχή των μεγάλων ελπίδων.

Ένα φάντασμα πλανιέται: των εργατών, των φτωχών των απόκληρων και των καταπιεσμένων για μια κοινωνία καθολικής χειραφέτησης, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, καταπίεση, φτώχια, συσσίτια, άστεγους, καταθλιπτικούς  κι εξαθλίωση.

Δεν ζητάμε κάτι. Ζητάμε τα πάντα!

Ζήτω η κόκκινη Πρωτομαγιά!

Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας!

Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι εξέγερση και πάλη"

Οργανωθείτε στην πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ.

Το αρχικό κάλεσμα εδώ και η αφίσα κι ανακοίνωση εδώ