ΒΟΛΟΣ: Γηροκομείο SUCCESS STORY : 12 μήνες απλήρωτοι

Ένα χρόνο κλείνουνε απλήρωτοι οι περίπου 50 εργαζόμενοι του ιδρύματος Γηροκομείο Βόλου. Από τις αρχές του χρόνου έχουνε περάσει από το χώρο του Γηροκομείου όλοι όσοι θα μπορούσανε να τάξουνε έστω κάτι σε όσους έχουνε δώσει τον καλύτερο εαυτό τους για να κρατήσουνε το ίδρυμα σε ζωή. Σήμερα όμως αν έχουνε πάρει ένα μικρό ποσό έναντι του Δώρου Χριστουγέννων οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κινητοποίηση που οι ίδιοι οργάνωσαν τη περασμένη εβδομάδα.

Τη παρέλαση των βουλευτών και όλων των παρατρεχάμενων της μνημονιακής κυβέρνησης καθώς και της ανάλγητης τοπικής αυτοδιοίκησης διαδέχτηκαν σήμερα, παραμονές Χριστουγέννων, ο τοπικός εκπρόσωπος της εκκλησίας κ. Ιγνάτιος προκειμένου να ευχηθεί υπομονή και καρτερία και ο αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κ. Καλτσογιάννης προκειμένου να παραδώσει το Γηροκομείο στο νέο διοικητικό συμβούλιο(σσ ΕΡΓΑΤΗ:  Η θητεία του προηγούμενου έχει λήξει από τις 21/11 και το Ίδρυμα παρέμενε ακέφαλο).

Σίγουρα ούτε τα παιδιά των εργαζομένων ταϊζονται με ευχές, ούτε τα ατελείωτα χαράτσια πληρώνονται με υπομονή. Όσο για το ρόλο του νέου διοικητικού συμβουλίου μπορούμε να τον φανταστούμε σε μια κατάσταση πρωτοφανούς οικονομικής κατάρρευσης και απόλυτης χρεοκοπίας.

Εκεί βρέθηκε και η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στη Μαγνησία με σύνθημα Γηροκομείο “Successstory : 12 μήνες απλήρωτοι” προκειμένου να πει τα «κάλαντα» στους προύχοντες της πόλης και να δηλώσει την υποστήριξή του σε όλους τους αγώνες των εργαζομένων.

Ουσιαστικά επρόκειτο για μια ακόμη ευκαιρία να προταθεί στους εργαζόμενους να καλέσουνε συνέλευση μεταξύ των ίδιων και των φιλοξενουμένων του Γηροκομείου προκειμένου να συζητήσουνε και να οργανώσουνε τα επόμενα βήματά τους όχι μόνο για την απαίτηση των μισθών που τους οφείλονται αλλά και για τη ίδια τη πορεία του ιδρύματος που η τύχη του βρίσκεται πλέον στα χέρια των εργαζομένων που μόνο η δικιά τους αυτοθυσία το κρατά ανοικτό.

Η προσπάθεια εξεύρεσης ατομικών λύσεων που αφορά την οικογένεια του καθενός είναι πραγματικά αδύνατη κι αν υπάρξει δεν αρκεί σε μια κοινωνία που στενάζει συλλογικά από τη καταστροφή ενός συστήματος σε κρίση και μιας κυβέρνησης σε πανικό. Μόνη λύση είναι ο κοινός αγώνας των εργαζομένων ενάντια σε όσους τους στερούνε το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρεπή εργασία και μόνο αλληλέγγυα με όσους εμπλέκονται άμεσα με το ίδρυμα όπως είναι οι φιλοξενούμενοι και οι οικογένειές τους σε ένα πλατώ μέτωπο αγώνα για τη διατήρηση των προνοιακών δομών και των δομών υγείας που η κατάρρευσή τους απειλεί τη ζωή όλων μας.

Αναδημοσίευση από Εργάτη.

Το κείμενο που διανεμήθηκε:

Να πάρουμε τη τύχη της ζωής στα χέρια μας!

Για μια ανοικτή γενική συνέλευση εργαζομένων, φιλοξενουμένων στο Γηροκομείο.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Όποια υπομονή είχε να επιδείξει κανείς έχει εξαντληθεί, όχι μόνο για εσάς αλλά για το σύνολο των εργαζομένων. Η «ελπίδα» ότι κάποιος θα έρθει να σώσει τα δικαιώματά μας έχει τελειώσει. Όχι μόνο εσείς αλλά το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων στο χώρο της υγείας βρίσκεται σε καθεστώς ανέχειας κι εξάντλησης: σε ιδιωτικές κλινικές, ψυχικές δομές, διαγνωστικά κέντρα, δημόσια ή ιδιωτικά νοσοκομεία. Σχεδόν παντού.

Η τροϊκανή κυβέρνηση έχει διαλέξει να σώσει τους τραπεζίτες και το κεφάλαιο. Η εργασία (με 1.500.000 άνεργους), η παιδεία (με διάλυση πανεπιστημίων, ΕΠΑΛ, σχολείων), η υγεία (3.000.000 ανασφάλιστοι, διάλυση του ΕΟΠΥΥ) δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αναμονής. Οι απλήρωτοι εργαζόμενοι είναι χιλιάδες. Ο δραματικός θάνατος της 13χρονης Σάρα και η 5^η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, μας υπενθυμίζει ότι εκείνο που παίζεται πλέον είναι η ζωή μας.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί υποσχέθηκαν ότι θα σώσουν το Γηροκομείο, ότι θα βρουν λύση, λύση δεν υπάρχει μέσα στη δίνη της κρίσης, να υπάρξει μια «όαση» εξαίρεσης για κάποιους. Η λύση ή θα είναι για όλους μας ή για κανέναν. Ακόμα και σήμερα με τη φτώχια να εξαπλώνεται παντού κάποιοι συνεχίζουν να πλουτίζουν σε βάρος όλων μας. Η κρίση ισοπεδώνει τα πάντα και το μόνο όπλο που έχουμε είναι ο αγώνας.

Χωρίς την άμεση δράση των εργαζομένων και των φιλοξενουμένων στο Γηροκομείο αλλά και σε όλες τις δομές (κρατικές ή ιδιωτικές) υγείας μαζί με όλα τα μαχόμενα τμήματα της εργατικής τάξης, καμιά υπόσχεση δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας.

Γι αυτό σας προτείνουμε να πραγματοποιήσουμε, εδώ στο χώρο της δουλειάς σας, από κοινού, μια ανοικτή γενική συνέλευση όλων των πληττόμενων από τη χρεοκοπία του Γηροκομείου.

6 Δεκέμβρη 2013

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/ 

τηλ: 6972004219, 6970967338, 6972967981

 

Συνεχίζεται η απεργία των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ της 17/12/2013

 

 

Συνεχίζουμε το δίκαιο αγώνα µας ενάντια στις απολύσεις, τη διαθεσιμότητα, τη θέση συναδέλφων σε αργία και την αποδόµηση – ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Προκηρύσσουμε τέσσερις 24ωρες απεργίες µε περιφρούρηση των εργασιακών µας χώρων:

• Τετάρτη 18/12/2013 µε αίτηµα την αναστολή των ΚΥΑ και των πράξεων που απορρέουν από αυτή,

• Πέμπτη 19/12/2013 µε αίτηµα την ανάκληση των διαπιστωτικών πράξεων που απορρέουν από την εφαρμογή των ΚΥΑ και αφορούν την κατάργηση κλάδων και τις διαθεσιμότητες.

• Παρασκευή 20/12/2013 µε αίτηµα την άρση όλων των πειθαρχικών διώξεων.
• Δευτέρα 23/12/2013 µε αίτηµα την κατάργηση της πλατφόρμας αυτό-απογραφής

Επόμενες Γ.Σ Δευτέρα 23/12/2013 και ώρα 10:00, και Πέμπτη 9/01/2014 και ώρα 10:00 εκτός εάν οι εξελίξεις επιτάσσουν να πραγματοποιηθούν νωρίτερα.

• Δεν παρεμποδίζουμε και δεν υποστηρίζουμε την εκπαιδευτική διαδικασία.
• Η Διεύθυνση Διοικητικού παραμένει υπό τον έλεγχο των απεργών.
• Την Τετάρτη, 18/12, στις 12:00, στην πλατεία Κλαυθμώνος, συμμετέχουμε στην κινητοποίηση των διαθέσιμων από το χώρο της εκπαίδευσης, της υγείας, κ.α.
• Την Πέμπτη, 19/12, στις 12:00, στα Προπύλαια, καλούμε μαζί με τους Φοιτητικούς Συλλόγους σε Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Μετά τη λήξη της πορείας καλούμε σε συζήτηση συντονισμού όλους τους φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΕΚΠΑ, φοιτητές και εργαζόμενους, στο κεντρικό κτίριο του ΕΚΠΑ.
• Καλούμε σε σύσκεψη συντονισμού με αντιπροσωπείες συναδέλφων από όλα τα ΑΕΙ – ΤΕΙ, και κυρίως από τα 8 ΑΕΙ που πλήττονται από τη διαθεσιμότητα, σε ημερομηνία που θα καθοριστεί σε συνεννόηση μαζί τους.
• Διοργανώνουμε εκδήλωση μέσα στις γιορτές για τους συναδέλφους και τα παιδιά τους στη Βίλα Ζωγράφου.
• Καλούμε στην αντιφασιστική συγκέντρωση στα δικαστήρια (Λεωφ. Αλεξάνδρας & Λουκάρεως), ενάντια στη συγκάλυψη της ρατσιστικής δολοφονίας του Σαχζατ Λουκμάν από νεοναζί της Χρυσής Αυγής, την Τετάρτη, 19/12, στις 09:00.
• Μετά το πέρας της απεργίας, δε θα επιτρέψουμε να φύγει κανένα στοιχείο χωρίς τον έλεγχο των υπηρεσιακών φακέλων όλων των συναδέλφων από τους ίδιους.
• Αιτούμαστε στη Διοίκηση του ΕΚΠΑ και στο Τμήμα Εκκαθάρισης Αποδοχών να γίνει τμηματική περικοπή των αποδοχών μας λόγω συμμετοχής στην απεργία ώστε να μην προκύψουν μηδενικές μισθοδοσίες για τους επόμενους μήνες. Θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι οικογενειακές-οικονομικές υποχρεώσεις των εργαζομένων, που με τίμημα το μισθό τους, παλεύουν εδώ και μήνες για τα δίκαια αιτήματά τους κατά των διαθεσιμοτήτων και κατά της διάλυσης του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου.

Το Προεδρείο της Γενικής Συνέλευσης

Μ. Λυκοβουνιώτη Ι. Λούβρου Μ. Λογοθέτη

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 16 & ΤΡΙΤΗ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Την Παρασκευή όλοι μάθαμε για το κλείσιμο του τμήματος των Καλωδιακών. Πιο πριν ακούσαμε για την εθελουσία στον ΟΤΕ και ακόμα πιο πριν έγινε η συγχώνευση της HELLAS COM με την ΟΤΕ PLUS χωρίς ακόμα να έχει υπογράφει καμία καινούργια σύμβαση. Και τώρα, τί άλλο να περιμένουμε ;

Αυτό που συμβαίνει στον ΟΤΕ οφείλεται στην καπιταλιστική κρίση που «θερίζει» τις ζωές όλων μας.

Ενώ η κυβέρνηση της υποταγής στην Τρόικα μιλάει για την «ανάπτυξη» που θα. έλθει,εμείς ζούμε καθημερινά αυτοκτονίες συνάνθρωπων μας, καταργήσεις νοσοκομείων και ψυχιατρείων, απειλές κατάσχεσης των σπιτιών.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Η Deutsche Telekom ζητάει να πάρει. κεφάλια.

Ο δρόμος της«αντίστασης» που ξέραμε οδήγησε σε αδιέξοδο. Όλα αυτά τα χρόνια, η ηγεσία της ΟΜΕ - ΟΤΕ και της ΠΕΤ - ΟΤΕ αντίστοιχα, πούλησαν τα «συμφέροντα» των εργαζόμενων για μια «θεσούλα αδούλευτη». Ενώ εμείς καθημερινά ματώναμε ψυχικά και σωματικά, οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές μας μίλαγαν για τα κέρδη του οργανισμού.

Τα προβλήματα που συζητάμε τώρα δεν είναι στενά συνδικαλιστικά, είναι προβλήματα ζωής ή θανάτου.

Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, ανατρέποντας στην πράξη τον «εργοδοτικό συνδικαλισμό». Πρέπει άμεσα να συγκληθούν γενικές συνελεύσεις σε όλους τους χώρους εργασίας για να συζητηθεί η επόμενη μέρα, όχι μόνο για το πώς θα κρατήσουμε τις θέσεις εργασίας μας, αλλά και πώς θα διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει : τα πάντα!

Αυτό δεν θα γίνει χωρίς να ενωθούμε στη δράση με τους υπόλοιπους εργαζομένους και ανέργους. Τα ποταμάκια της οργής πρέπει να ενωθούν και να γίνουν χείμαρρος ανατροπής της κυβέρνησης, των Μνημονίων και του καπιταλισμού, ώστε να πάρουμε πίσω τις ζωές μας σ' έναν κόσμο πραγματικά ελεύθερο.

· ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΛΩΔΙΑΚΕΣ.

· ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ. ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ.

· AMEΣΗ ΕΠΑΝΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

· ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ - ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ

· ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

· ΜΟΝΟ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ. ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΩΝΑ, ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Πρωτοβουλία για ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργαζομένων στον ΟΤΕ

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ από την πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών: Τετάρτη 18/12 στη Λέσχη Υπογείως

Λόγω των λεγόμενων γιορτών -μετά από αυτή την Τετάρτη 18/12- το Εργατικό Καφενείο επιστρέφει τις 8 Γενάρη της επόμενης χρονιάς.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΚΑΕ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2013

Μέσα στη φωτιά των αγώνων έγινε η τακτική μηνιάτικη παναττική συνέλευση της πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών.

Δεν θα μπορούσαν να μην συμβάλουν με την πολύτιμη εμπειρία τους, εργαζόμενοι από εργασιακούς χώρους που βρίσκονται σε αυτούς τους αγώνες. Έτσι αμέσως μετά την αρχική εισήγηση, τον λόγο πήραν απεργοί διοικητικοί υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Αθηνών, γιατροί του ΕΟΠΥΥ κι εργαζόμενοι στα ψυχιατρεία του Δαφνιού και Δρομοκαΐτειου που χαράσσουν τον δρόμο των κινητοποιήσεών τους. Όλοι οι εργαζόμενοι μετέφεραν το κλίμα των αγώνων τους από όπου προκύπτουν 3 κοινά στοιχεία, για πρώτη φορά σε εκρηκτικές αναλογίες.

-Πρώτον ο δυναμισμός κι η μαχητικότητα των εργαζόμενων, που βλέποντας ένα μη μέλλον να κατατρώγει το παρόν τους δεν κάνουν βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις τους.

-Δεύτερον ο τρόπος λήψης των αγωνιστικών τους αποφάσεων: μέσα από τις πραγματικά μαζικές γενικές τους συνελεύσεις με γεύση εργατικής δημοκρατίας.

-Τρίτον το ξεπέρασμα στην πράξη –όχι χωρίς τριγμούς και σκαμπανεβάσματα- της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, είτε κυβερνητικής είτε σταλινικής.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις τοποθετήσεις των συντρόφων:

1.Η κυβερνητική γραφειοκρατία ξεφτιλίζεται και διαλύεται καθώς σε συνθήκες ολικής χρεωκοπίας του καπιταλισμού ο μηχανισμός της(ρουσφέτια, απειλές, εκβιασμοί κλπ) αποτελεί ξεπερασμένο όπλο που το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι πείνα, φτώχια, απολύσεις.

2.Η σταλινική γραφειοκρατία παίζει ανοιχτά προδοτικό ρόλο και αυτό γίνεται αντιληπτό από τους εργαζόμενους. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει τρανταχτή σύμπτωση των προτάσεων του ΠΑΜΕ με εκείνων της ΠΑΣΚΕ, όπως στην περίπτωση της συνέλευσης των διοικητικών υπαλλήλων ΕΜΠ, όπου η πρόταση απεργοσπασίας μετονομάστηκε σε «αγωνιστική επαγρύπνηση».

3.Ρεφορμιστικές και κεντρίστικες δυνάμεις συμμετέχουν ενεργά στους αγώνες, προσπαθώντας ομως να τους στρογγυλέψουν. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να αναγνώσουν την αντικειμενική κατάσταση καθώς και του άκρατου πεσιμισμού τους, που προκύπτει από την έλλειψη εμπιστοσύνης στην εργατική τάξη και στη δύναμη των αγώνων της.

4. Δημιουργούνται νέα εργατικά σχήματα κι ενισχύονται υπάρχοντα που παλεύουν την επαναστατική προοπτική.

5. Κυρίως δημιουργούνται απεργιακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα που αναλαμβάνουν το προχώρημα των αγώνων και που αντιπαρατίθενται και ξεπερνούν τις υπάρχουσες γραφειοκρατικές διοικήσεις των σωματείων και των σύλλογων εργαζόμενων. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις που η γραφειοκρατία επιχειρεί να εμπλακεί σε αυτά προκειμένου να τα κανιβαλίσει. Επίσης έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου ρεφορμιστικές δυνάμεις εμφανίζονται ευκαιριακά και με απώτερο σκοπό την ψηφοθηρία σε επερχόμενες εκλογές για νέο ΔΣ.

6.Οι εργαζόμενοι στον τομέα των υπηρεσιών αναζητούν τον τρόπο να προστατέψουν τον λαό που έχει την ανάγκη των υπηρεσιών αυτών χωρίς να κάνουν βήμα πίσω στον αγώνα. Γενικότερα υπάρχει πλέον αλλαγή όχι μόνο στην πράξη των αγώνων αλλά και στην αντίληψη της πράξης αυτής.

Τόσο στην εισήγηση όσο και στο κλείσιμο της πολιτικής μας διαδικασίας έγινε ξεκάθαρο πως όποιοι πρόσφατοι αγώνες έχουν ηττηθεί, αυτό έχει συμβεί λόγω της προδοτικής ή λαθεμένης στρατηγικής των ηγεσιών τους. Αναφέρθηκε όμως ρητά πως η μεγάλη μάχη είναι μπροστά μας και χρειάζεται προετοιμασία. Ακριβώς στη βάση της πραγματικότητας των αγώνων κι όλων των ερωτημάτων που προκύπτουν από αυτούς έγινε σε όλους μας φανερή η αναγκαιότητα να συμβάλλουμε στην επιτυχία της δεύτερης πανελλαδικής εργατικής συνέλευσης στο Βόλο στην οποία συμμετέχει κι η πρωτοβουλία ΑΚΑΕ, μαζί με το σωματείο της ΒΙΟΜΕ, τη λαική συνελεύση και Ιατρείο Αλληλεγγύης στο Βόλο, με επιτροπές ενάντια στο Χρυσό της Χαλκιδικής, την πρωτοβουλία για συντονισμό σωματείων βάσης Εργαζόμενων-Άνεργων Θεσσαλονίκης και πλήθος αγωνιστών.

Γιατί εκείνο που φάνηκε από τις τοποθετήσεις όλων των εργαζόμενων αγωνιστών είναι πως οι σημερινοί αγώνες δεν μπορούν να περιχαρακώνονται σε ένα στενό συνδικαλιστικό αγώνα. Αυτός είναι ο λόγος που η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών δεν είναι συνδικαλιστικό σχήμα, ούτε επιχειρεί να ενώσει προεδρεία -υπαρκτά ή ανύπαρκτα. Εκείνο που έχουμε να υπερασπίσουμε δεν είναι -απλά- μισθοί ή συντάξεις αλλά την ίδια την ζωή που καταστρέφεται σε κάθε επίπεδο κι απαιτεί τη συνολική πάλη για την ανατροπή του συστήματος.

Όπως ειπώθηκε, «οι απολυμένοι, απλήρωτοι, άνεργοι δεν είναι αλλού. Είναι εδώ κι είμαστε όλοι μας». Μένει να συνδεθεί η εργαζόμενη κι η άνεργη εργατική τάξη στο δρόμο και στις συνελεύσεις, να συνενώσουμε τις εμπειρίες μας και το όραμά μας  και να παλέψουμε την ανατροπή -εδώ και τώρα- της κυβέρνησης. Μαζί να προετοιμαστούμε για να αποκρούσουμε κάθε προσπάθεια εγκατάστασης μιας αστικής κυβέρνησης: μέσα από το όπλο της εξέγερσης, της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας. Αυτό είναι το μόνο όπλο που μπορεί να αποσπάσει την εξουσία από τις βδέλλες της αστικής τάξης. Παίρνοντας όλη την εξουσία στα χέρια μας, η εργατική τάξη μπορούμε να βάλουμε μπροστά την συνολική αναδιοργάνωση της κοινωνίας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.

Αυτό απαιτεί να ζήσει στα σπλάχνα κάθε αγώνα η συνολική πολιτική πάλη και ταυτόχρονα ένα ειδικό σχέδιο για την επιτυχία του.

Άμεση παύση οποιασδήποτε δίωξης εναντίον της Αναστασίας Δεληκάρη

Όλοι στα δικαστήρια Βόλου:  Παρασκευή, 13 Δεκέμβρη, 9πμ

H εταιρεία της ΜΕΤΚΑ έχει ασκήσει μήνυση εναντίον της Αναστασίας Δεληκάρη, φοιτήτριας της Αρχιτεκτονικής σχολής Βόλου και μέλους του Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος, με την κατηγορία της αναγραφής συνθήματος στον τοίχο του εργοστασίου της ΜΕΤΚΑ στη Ν. Ιωνία κατά τη διάρκεια περιφρούρησης της πρώτης μεγάλης πανεργατικής απεργίας ενάντια στην υπαγωγή της χώρας στις επιταγές του ΔΝΤ, στις 5 Μάη 2010.

Η συναγωνίστρια όπως και πλήθος σωματείων, εργαζόμενων, φοιτητικών συλλόγων αλλά και πολιτικών κομμάτων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων της εργατικής τάξης, στήριξαν από τη πρώτη στιγμή τον αγώνα των τριών εργατών της ΜΕΤΚΑ (Βογιατζής, Καλατζής, Παυλίδης) για την επαναπρόσληψής τους εξαιτίας της παράνομης απόλυσής τους για τη συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση μέσα στο εργοστάσιο.

Το γεγονός ότι η εταιρεία της ΜΕΤΚΑ καταδικάστηκε όλες τις φορές σε όλα τα δικαστήρια που έγιναν για τις απολύσεις των 3 εργατών, πιο πρόσφατο το Εφετείο, είχε ως αποτέλεσμα την επαναπρόσληψη των εργατών (αν και σε έναν καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας) αποδεικνύοντας ότι χωρίς τον ανυποχώρητο αγώνα των εργατών, την ενωτική και μαζική συμπαράσταση, ο αγώνας δεν θα μπορούσε να είχε κερδηθεί πρώτα έξω από τη πύλη του εργοστασίου και μετά στα δικαστήρια.

Ο αγώνας κερδήθηκε παρά τη θέληση της εργοδοτικής διοίκησης του σωματείου εργαζομένων της ΜΕΤΚΑ, το οποίο φρόντισε να διαγράψει από τις γραμμές του και τους τρεις εργάτες αμέσως μετά την επαναπρόσληψή τους με το αιτιολογικό  της ……….. κριτικής της διοίκησης του σωματείου.

Το πολιτικό σύνθημα «ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΩΝ, ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ» αποδείχτηκε πολύ πιο ισχυρό όπλο από τους φονικούς πυραύλους και τα άρματα που κατασκευάζει η ΜΕΤΚΑ και η ενόχληση των διοικούντων, διευθυνόντων και εργοδοτικών συνδικαλιστών συμπυκνώθηκε σε μια μήνυση εναντίον της φοιτήτριας Α. Δεληκάρη που στάθηκε όπως κι εκατοντάδες άλλοι, στο πλευρό των εργατών.

Η μήνυση του βιομήχανου Μυτιληναίου αποτελεί την έμπρακτη στήριξη και ένδειξη ευγνωμοσύνης του στους εργοδοτικούς συνδικαλιστές, αφού το σύνθημα στρέφεται εναντίον τους. Ταυτόχρονα αποτελεί απόπειρα τρομοκράτησης κι εκφοβισμού εναντίον των εργατικών αγώνων και όποιου στέκεται συμπαραστάτης κι αλληλέγγυος.

10 Δεκέμβρη 2013

πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/

ΕΞΩ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΕΞΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΣΤΟ ΕΚΠΑ

 

Η πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών χαιρετίζει την αγωνιστική συνέλευση των εργαζόμενων του ΕΚΠΑ που έγινε την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου. Με μαζική συνέλευση οι διοικητικοί υπάλληλοι στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, αψηφώντας την κρατική τρομοκρατία, τον εκφοβισμό των ΜΜΕ και τις «νουθεσίες» του σταλινικού ΠΑΜΕ, αποφάσισαν να συνεχίσουν την απεργία τους με δύο 24ωρες απεργίες μέχρι την Τετάρτη. Η συνέλευση αυτή έγινε κάτω από τον εκβιασμό της απόφασης του Κ.Σ. της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (με στήριξη  ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΠΑΜΕ) όπου με μια κατάπτυστη ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε και στα ΜΜΕ αναστέλλει την απεργία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο πριν καν να γίνει η συνέλευση.
Κόντρα σε αυτούς τους εκβιασμούς με μια δημοκρατική, διαδικασία στην μεγάλη αίθουσα τελετών της Πρυτανείας, οι εργαζόμενοι είπαν ένα βροντερό όχι στα σχέδια της κυβέρνησης και των συμμάχων της στο συνδικαλιστικό κίνημα να τους απολύσει διαλύοντας ταυτόχρονα τις δομές του Πανεπιστημίου και των ΑΕΙ.
Ο αγώνας των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ απόδειξε σε όλους ότι η εργατική τάξη έχει αστείρευτες δυνάμεις. Για 15 εβδομάδες, με υποδειγματικά δημοκρατικές διαδικασίες, οι εργαζόμενοι έχουν αντιμετωπίσει κάθε τέχνασμα του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σε κατάμεστες συνελεύσεις εκατοντάδες εργαζόμενοι ενημερώνονται συζητάνε και αποφασίζουν.

Η κυβέρνηση αφού εξάντλησε κάθε εκβιασμό προς τους εργαζόμενους, το μόνο που κατάφερε ήταν ο δημόσιος εξευτελισμός, για αυτό αποφάσισε να καταφύγει σε αυτό που ξέρει καλύτερα. Βρήκε καταφύγιο στον οχετό της ιστορίας, στις ποιο μαύρες σελίδες του εργατικού κινήματος. Έτσι κοινοποίησαν στο προεδρείο του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού ΕΚΠΑ, έγγραφο (αρ. πρωτ. 1016/23/565-α), «του 2ου Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής “τα πρακτικά της από 02-12-2013 Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου,  γνωρίζοντας, τα πλήρη στοιχεία ταυτότητας των μελών της Απεργιακής Επιτροπής την ως άνω ημερομηνία».

Πετώντας στα σκουπίδια λοιπόν την εργατική νομοθεσία και το δικαίωμα στην απεργία, οι υποδειγματικά δημοκρατικές διαδικασίες του υπαλλήλων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου γίνονται απειλή για το «2ο Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος». Έτσι για πρώτη φορά τοποθετεί η αστική εξουσία την εργατική δημοκρατία και τις συνελεύσεις των εργαζόμενων, απέναντι στην αστική δημοκρατία. Οι συνελεύσεις των εργαζόμενων είναι καλές όταν ελέγχονται από την «συμμορία των πλεονεχτών και σαλταδόρων» της συνδικαλιστικής καμαρίλας των «Σακκάτων» και των ομόσταυλων τους. Σε κάθε άλλη περίπτωση οι δραστηριότητές τους γίνονται αντικείμενο της «Κρατικής Ασφάλειας».

Το εργατικό κίνημα και οι οργανώσεις του πρέπει να καταγγείλει την κυβέρνηση που απλώνει το χέρι της πάνω στις ελευθερίες του εργατικού κινήματος, πάνω στο δικαίωμα στην απεργία και στον αγώνα. Όχι με λόγια αλλά με πράξεις αλληλεγγύης στους απεργούς του ΕΚΠΑ πρέπει να κόψει τον θράσος του κάθε Σαμαρά του κάθε Βενιζέλου. Ο αγώνας 15 εβδομάδων στο Πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να αφήσουμε να πάει χαμένος για κανένα λόγο. Η ετοιμόρροπη κυβέρνηση της τρόικας που καταστρέφει τις ζωές μας είναι καιρός να ετοιμάζει βαλίτσες.

Ότι και να κάνουν η 4μηνη απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στο Πανεπιστήμιο ένα πράγμα δηλώνει: Η εργατική τάξη έσπασε το κέλυφος της απάθειας και της σύγχυσης και βαδίζει στο δρόμο του αγώνα και της ανατροπής της κυβέρνησης, της τρόικας και του συστήματός τους.

 

πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών
http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/
kentroergaton@gmail.com

Το έγγραφο της ασφάλειας που ζητάει τα ονόματα της απεργιακής επιτροπής

 

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΚΥΑ - ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΚΥΑ - ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Συνάδελφοι,

η απεργία μας μετά από 14 εβδομάδες απεργιακού αγώνα πρέπει να νικήσει!

Η κυβέρνηση που σκοτώνει με το κρύο 13χρονα για να ζεστάνει την καπιταλιστική μηχανή, δεν έχει ούτε υποσχέσεις να μας δώσει.

Ας κοιτάξουμε γύρω μας συνάδελφοι. Ήδη οι πρώτοι απολυμένοι από το δημόσιο κατακλύζουν τους δρόμους. Ήδη εκατοντάδες από αυτούς τρέφονται με συσσίτια και απελπισία. Όλοι αυτοί πίστεψαν σε αυτό που οι δικοί τους «Σακκάτοι» οι δικοί τους κυβερνητικοί συνδικαλιστές τους είπαν, πως δήθεν οι οργανισμοί τους ή οι υπηρεσίες τους θα εξαιρεθούν από τις απολύσεις και την κοινωνική καταστροφή και οι ίδιοι θα διασωθούν. Οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές μας μιλάνε με τη γλώσσα του φιλοτομαρισμού και της ταξικής προδοσίας, γιατί είναι η μόνη που γνωρίζουν. Σήμερα δυστυχώς, βλέπουμε δίπλα σε αυτούς και την καθεστωτική «αριστερά» του ΠΑΜΕ να μιλάει την ίδια γλώσσα με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό για να σπάσει την απεργία στο ΕΜΠ δείχνοντας εμπιστοσύνη στον λόγο του Αρβανιτόπουλου και της δωσίλογης στην τρόικα κυβέρνησης.

Ο δρόμος του φιλοτομαρισμού που μας υποδεικνύουν όλοι αυτοί, είναι ο μονόδρομος της καταστροφής μας.

Συνάδελφοι ούτε βήμα πίσω!

Ας θυμηθούμε τους χαλυβουργούς. Όταν έσπασε η απεργία όχι μόνο κανείς απολυμένος δεν επαναπροσλήφθηκε, αλλά απολύθηκαν και οι πρωτοπόροι αγωνιστές.

Ας θυμηθούμε τους καθηγητές, που τους εμπόδισε ο καθεστωτικός συνδικαλισμός να απεργήσουν. Μετά από αυτό, ακολούθησαν χιλιάδες διαθεσιμότητες και απολύσεις.

Η γριά αστική εξουσία με το πρόσωπο της κυβέρνησης δείχνει τα δόντια της για να μας τρομάξει, αλλά είναι πια φανερό πως τα δόντια της είναι σάπια και δανεικά από έναν συνδικαλισμό σε παρακμή και πήλινα πόδια. Δεκατέσσερις εβδομάδες βαδίσαμε τον δρόμο της ταξικής αλληλεγγύης. Η σημερινή απόφασή στη συνέλευσή μας πρέπει να είναι ένα δυνατό ΟΧΙ στον κυβερνητικό συνδικαλισμό και στους διασπαστές των αγώνων της εργατικής τάξης. Η απόφασή μας πρέπει να είναι ένα βροντερό ΝΑΙ στην αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων για να παλέψουμε όλοι μαζί: 

• Να καταργηθεί η ΚΥΑ που απολύει εργαζόμενους και διαλύει το Πανεπιστήμιο
• Να καταργηθούν οι διαθεσιμότητες και οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
• Να πέσει η δωσίλογη κυβέρνηση των καπιταλιστών, να πεταχτούν στα σκουπίδια τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι

πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

9 Δεκεμβρίου 2013