Στη σημερινή συνέλευση της Πρωτ. ΑΚΑΕ (Μαγησίας) αποφασίστηκαν τα παρακάτω:
1. Η διανομή της προκήρυξης που ακολουθεί, σε όλες τις γενικές συνελεύσεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
2. Ένα ανοικτό γράμμα σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της περιοχής να θα καλεί να συζητήσουμε τις πολιτικές προτάσεις και τα οργανωτικά μέτρα για τη κήρυξη της απεργίας διαρκείας.
3. Συμμετοχή σε ΔΕΘ 7/9 στην Καμάρα (5.30μμ) και στην εργατική συνέλευση την επομένη 8/9 (11πμ) στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.
4. Κείμενο στήριξης στον Σ. Μιχαήλ και Κ. Μουτζούρη λόγω της δίωξης κράτους και ναζιστών.
Απέτυχαν όσοι έκοβαν χιλιόμετρα στα
υπουργικά γραφεία για να εξαιρεθούν από τα μέτρα των αρμοστών του ΔΝΤ και της
ΕΕ και γέμιζαν με αισιοδοξία τους εργαζόμενους και καλλιεργούσαν την αναμονή..
1. Η διανομή της προκήρυξης που ακολουθεί, σε όλες τις γενικές συνελεύσεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα.
2. Ένα ανοικτό γράμμα σε όλες τις μαχόμενες δυνάμεις της περιοχής να θα καλεί να συζητήσουμε τις πολιτικές προτάσεις και τα οργανωτικά μέτρα για τη κήρυξη της απεργίας διαρκείας.
3. Συμμετοχή σε ΔΕΘ 7/9 στην Καμάρα (5.30μμ) και στην εργατική συνέλευση την επομένη 8/9 (11πμ) στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.
4. Κείμενο στήριξης στον Σ. Μιχαήλ και Κ. Μουτζούρη λόγω της δίωξης κράτους και ναζιστών.
Η ελπίδα στις συνελεύσεις μας και στους
αγώνες μας!
Γενική Πολιτική Απεργίας Διαρκείας
Συνάδελφοι, Συναδέλφισες,
Μια πρωτοφανής κοινωνική καταστροφή είναι
σε εξέλιξη κι ακόμα κι ο πιο δύσπιστος αντιλαμβάνεται ότι χωρίς μια
πανελλαδική, μαζική, μετωπική σύγκρουση διαρκείας, χωρίς ταλαντεύσεις και
συμβιβασμούς με τη κυβέρνηση, ο δρόμος της
κόλασης και της βαρβαρότητας παραμένει
ανοικτός για εμάς και τα παιδιά μας.
Διαψεύστηκαν οικτρά όποιοι νόμιζαν ότι
με 24ωρες, 48ωρες διάσπαρτες απεργιακές κινητοποιήσεις θα αποτρέπονταν τα
εγκληματικά σχέδια του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.
Όσοι
υποστηρίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για αγώνες εξαιτίας της
έλλειψης οργάνωσης, σκόπιμα αγνοούν τη
ΒΙΟ.ΜΕ, τις χιλιάδες ψήφους των εκπαιδευτικών υπέρ της απεργίας παρά την
επιστράτευση, την ΕΡΤ και αποσιωπούν συστηματικά
τα μαθήματα της ιστορίας: Σε κρίσιμες καμπές της ιστορικής εξέλιξης η οργάνωση είναι αποτέλεσμα των αγώνων που
ξεσπούν και όχι το αντίστροφο. Στη πραγματικότητα, οι περισσότερες
πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, είτε γιατί είναι προδοτικές και συντάσσονται
με το μνημόνιο (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ), είτε γιατί έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο
καπιταλισμό από τους ίδιους τους αστούς, είτε γιατί οι ίδιες δεν έχουν καμιά εμπιστοσύνη
στον εαυτό τους και τη τάξη μας, μπλοκάρουν κάθε κίνηση προς τα μπρος για να
δοθούν οι αγώνες με όρους ταξικής ενότητας και νίκης. Δεν οργανώνουν και δεν μας
προετοιμάζουν για τη σύγκρουση που οι ίδιες εξαγγέλλουν, (καταστολή αστυνομίας,
επιστράτευση κλάδων, ανάκληση άρθρων του συντάγματος με το πρόσχημα του
«εθνικού κινδύνου»). Αυτό θα είναι
κυρίως το πρόσχημα της άτακτης υποχώρησής τους αν οι αγώνες αφεθούν στα χέρια
τους.
Ένα πλήρες αδιέξοδο
Η κοινωνική
καταστροφή που οφείλεται στην βαθειά οικονομική και κοινωνική κρίση που
προκάλεσε ο καπιταλισμός, βάθυνε και έγινε αδιέξοδο με την διαχείρισή του από
την ίδια πολιτική ελιτ στα πλαίσια του συστήματος που την προκάλεσε. Η αύξηση
του δημόσιου χρέους στα 321δις€ (αύξηση 18δις€ από πέρυσι) κοντά στο 180% του
ΑΕΠ, χωρίς να συνυπολογιστούν τα χρέη των ΔΕΚΟ με εγγύηση του Δημοσίου (30δις€)
και η μεταφορά χρέους στο μέλλον (swaps, 80δις€), μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί ότι η χώρα θα
βγει στις αγορές του χρέους του χρόνου ή ότι θα έχουμε ανάπτυξη! Μοναδικό θέμα
συζήτησης σε Ευρώπη και Αμερική είναι ένα νέο κούρεμα του χρέους γιατί αυτό δεν
είναι βιώσιμο. Ο καπιταλισμός και το
χρέος τους δεν είναι βιώσιμο. Η εργατική
τάξη όμως πρέπει να ζήσει!
Ταξική Ενότητα στη δράση
Όσοι
καλλιεργούν την διάσπαση του εργατικού κινήματος, σπέρνουν την ηττοπάθεια και
συνεχίζουν να σπέρνουν τη σύγχυση, σπεύδουν σήμερα να υιοθετήσουν, μετά από 3
χρόνια κοινωνικής καταστροφής κι ερήμωσης, το
σύνθημα που εμείς έχουμε διατυπώσει για τη ανάγκη της οργάνωσης της Γενικής
Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας.
Πλέον,
πολλές Ομοσπονδίες του δημόσιου τομέα καλούν για την οργάνωσή της με σκοπό προς το παρόν να εκβιάσουν τη
κυβέρνηση των ληστών. Αν ο εκβιασμός τους δεν πετύχει ίσως επιχειρήσουν να την
ξεκινήσουν για να διαχειριστούν τη διάσωση τους και όχι των εργαζομένων. Χωρίς
κοινωνικά συμβόλαια η συνδικαλιστική γραφειοκρατία είναι άχρηστη και ξεμένει
από δουλειά στα υπουργικά και διευθυντικά γραφεία. Το τίμημα που έχουμε πληρώσει εξαιτίας της στάσης των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ
και όσων την καλούν να οργανώσει τους αγώνες είναι γνωστό: Φτωχοποίηση, μαζική
ανεργία κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, απολύσεις τώρα στο δημόσιο και λουκέτα
παντού: Υγεία, Παιδεία, ΟΤΑ, Ασφαλιστικά Ταμεία, ΔΕΚΟ κλπ.
Το αίτημα όμως από τη βάση του εργατικού
κινήματος για ενότητα στη δράση κι απεργία διαρκείας, μετά από 3 χρόνια
αγώνων που έριξε 2 ½ κυβερνήσεις (Καραμανλή, Παπανδρέου, Παπαδήμου) είναι
αναγκαίο, αυτή τη στιγμή ώριμο στη βάση των εργαζομένων και πρέπει να
ανεπιφύλακτα να υποστηριχτεί.
Θα ήταν όμως τραγικό λάθος να αφεθεί
μια τόσο σοβαρή υπόθεση που απαιτεί θυσίες, να οργανωθεί και να διεξαχθεί από
όσους μας έχουν προδώσει τρία χρόνια τώρα, όσους αναρωτιούνται αν υπάρχουν
απεργιακές προϋποθέσεις, όσους ταλαντεύονται ή όσους δεν έχουν εμπιστοσύνη
στους εργαζόμενους και το 1,5 εκατομμύριο ανέργους στους οποίους πρέπει να
γίνει προσκλητήριο αγώνα.
Τα αιτήματά μας είναι πολιτικά
Ο
αγώνας μας για να συσπειρώσει τη πλειοψηφία των εργαζομένων αλλά και των
ανέργων, όπως σωστά επισημαίνεται (έστω και καθυστερημένα) πια από πολλούς,
πρέπει να έχει πολιτικούς και όχι στενά οικονομικούς, συνδικαλιστικούς ή
κλαδικούς στόχους. Δεν μπορεί πια να
υπάρξει κατάσταση εξαίρεσης για κανέναν. Οι επικείμενες χιλιάδες απολύσεις
στο δημόσιο, η γενικευμένη ύφεση και η αύξηση της ανεργίας στο εφιαλτικό 27,6%
είναι αδιάψευστος μάρτυρας:
Στηρίζουμε
τους παρακάτω πολιτικούς στόχους χωρίς καμιά ταλάντευση και αναμονή:
ü
Κάτω η
κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, έξω η τρόικα, το ΔΝΤ και η ΕΕ.
ü
Να
συντριβούν οι ναζιστές, οι υποστηρικτές της διάλυσης των εργατικών
οργανώσεων και σωματείων, οι μισάνθρωποι του ανθρώπινου.
ü
Καμιά συμμετοχή στους πολέμους του κεφαλαίου,
κλείσιμο όλων των νατοϊκών βάσεων.
ü Να απαγορευτούν οι απολύσεις σε
δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
ü Να μοιραστεί ο κοινωνικά
αναγκαίος χρόνος σε όλους τους εργαζόμενους με μισθούς για να ζούμε και όχι να
επιβιώνουμε.
ü Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια
και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι.
ü
Διαγραφή
του δημόσιου χρέους.
ü
Εθνικοποίηση
των τραπεζών και των μεγάλων παραγωγικών μονάδων, χωρίς αποζημίωση στο
κεφάλαιο, τους δανειστές και κάτω από τον άμεσο έλεγχο των εργαζομένων.
ü
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ
ΑΝΑΤΡΟΠΗ – ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Απεργιακές επιτροπές σε κάθε χώρο
δουλειάς, σε τοπικό και πανεθνικό επίπεδο.
Το
αίτημα να τελειώνουμε με τις κυβερνήσεις της κοινωνικής καταστροφής και τα
μνημόνια, απαιτεί από εμάς να μην αφήσουμε τη διεξαγωγή των αγώνων στα χέρια
αυτών που σφυρίζουν την έναρξη και τη λήξη των αγώνων σύμφωνα με τα συμφέροντα
του κυβερνητικού συνδικαλισμού και όχι των εργαζομένων.
Σε
όλες τις γενικές συνελεύσεις που θα διεξαχθούν την επόμενη περίοδο, προτείνουμε
τα παρακάτω:
ü
Λήψη
απόφασης για τη κήρυξη Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας με τη μορφή 5θήμερων
κινητοποιήσεων και την 5η μέρα γενικές συνελεύσεις σε πανελλαδικό επίπεδο.
ü
Λήψη
απόφασης από πρωτοβάθμια σωματεία για άμεση εκκίνηση απεργιακών
κινητοποιήσεων οποιασδήποτε μορφής (στάσεις εργασίας, 24ωρες, καταλήψεις κλπ).
ü
Εκλογή
από τις γενικές συνελεύσεις απεργιακής επιτροπής (ο αριθμός ανάλογα με τα
μέλη του σωματείου και τις ανάγκες του αγώνα) για τη περιφρούρηση του αγώνα,
ιδιαίτερα ενάντια στις προσπάθειες υπονόμευσής από τις γραφειοκρατίες και το
κράτος. Η απεργιακή επιτροπή πρέπει να είναι υπόλογη για τις ενέργειές της
στη γενική συνέλευση των εργαζομένων.
ü
Μέσω της απεργιακής επιτροπής, δημιουργία επιτροπής σύνδεσης με άλλους
εργασιακούς χώρους, για τη δημοσιότητα και την επικοινωνία με άλλες
απεργιακές επιτροπές ή μαχόμενες δυνάμεις (άνεργοι, συνελεύσεις γειτονιάς,
αντιφασιστικές κινήσεις κλπ) προκειμένου
να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κέντρο αγώνα όλων των μαχόμενων εργατικών δυνάμεων
σε τοπικό επίπεδο και μια πανεθνική κεντρική απεργιακή επιτροπή υπόλογη στη
βάση των εργαζομένων και που θα παρακάμψει τους απεργοσπάστες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ.
ü
Άμεση
εκπόνηση ενός προγράμματος δράσης σε περιπτώσεις καταστολής από την
αστυνομία και τους φασίστες, δικαστικών διώξεων (νομική βοήθεια κλπ),
επιστράτευσης από τη κυβέρνηση ή αναστολής άρθρων του Συντάγματος (πχ των
διαδηλώσεων για λόγους εθνικής ασφάλειας & δημοσίου συμφέροντος κλπ).
ü
Διαφύλαξη
των οικονομικών διαθεσίμων των σωματείων μας από οποιαδήποτε παρέμβαση του
κράτους και χρησιμοποίηση τους για τις ανάγκες του αγώνα.
ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ! - VENCEREMOS!
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου