Η δολοφονία του αντιφασίστα εργάτη Παύλου
Φύσσα και η δολοφονική επίθεση σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, είναι μια τομή στην δράση
των φασιστών της Χρυσής Αυγής, με την ανοχή και την παρότρυνση του κράτους και
της κυβέρνησης. Όσο και αν πολιτικοί των κομμάτων που κυβερνούν, δημοσιογράφοι
στηρίγματα της κυβέρνησης, υποκρίνονται πως δεν ήξεραν τίποτα, ή ξαφνικά τώρα
θυμούνται, αυτή η δολοφονία είναι ένας μεγάλος κρίκος, στη μακριά αλυσίδα των
δικαστικών διώξεων, ξυλοδαρμών, προσωπικών απειλών, που έχουν προκαλέσει οι
ναζιστές, ή έχουν πραγματοποιήσει οι ίδιοι.
Τώρα, όλο μαζί το
πολιτικό σύστημα του κεφαλαίου, αυτό που προκάλεσε την έφοδο των ΜΑΤ, στα
σπίτια κατοίκων στη Χαλκιδική, που έχει εξωθήσει 3.500 εργαζόμενους στην
αυτοκτονία, που έχει καταργήσει εργατικά δικαιώματα του τελευταίου αιώνα,
ανησυχεί μήπως αυτή η κατάσταση, που αυτή η ίδια η εξουσία προκάλεσε και
υποθάλπει, οδηγήσει σε αναμέτρηση των εργαζομένων με τους φασίστες.
Στην πραγματικότητα
αυτό που φοβούνται, είναι μήπως οι εργαζόμενοι, αντιληφθούμε τα κοινά μας
συμφέροντα για τη ζωή που μας αξίζει, πέρα από εθνικότητα, πέρα από το αν
εργαζόμαστε στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, αν είμαστε νέοι ή παλιοί
εργαζόμενοι.. Ο ναζισμός και το αφεντικό του, ο καπιταλισμός, θεριεύουν όταν
είμαστε διχασμένοι. Ας ενωθούμε για να στείλουμε στα ιστορικά αρχεία το φασισμό
και το σύστημα που τον γεννά.
Η όξυνση της
επίθεσης των ναζιστών, σε κομμάτια του εργατικού κινήματος, ήρθε σε μια στιγμή
που η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, προετοιμάζει την επόμενη σφαγή στις ζωές μας, με την
υπογραφή νέου μνημονίου, απολύσεων και χειροτέρευσης των όρων ζωής και
εργασίας. Ξέρουν ότι όλοι μας, εκεί που δουλεύουμε, βλέπουμε τι ετοιμάζουν, και
συζητάμε πλέον στα σοβαρά πως μπορούμε να οργανώσουμε την πάλη μας, μαζί με
τους συναδέλφους μας, με άλλους αγωνιστές. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, οι
απεργιακοί αγώνες έρχονται ξανά και ξανά σαν κύματα, δείχνοντας πως είναι
γενικευμένος πόθος, η αλλαγή πορείας της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων.
Θα πετάξουμε έξω το
ναζισμό και την πιο ακραία και βίαιη καπιταλιστική πολιτική που έχουμε ζήσει
έως τώρα, αν σπάσουμε τις αυταπάτες, πως μπορούμε να κρατήσουμε τη δουλειά μας,
σε συνεργασία με τα αφεντικά, ή αν αποκρούσουμε τη λογική των γραφειοκρατών,
πως το ζητούμενο είναι να εξαιρεθούμε, μόνο εμείς, από την επίθεση της
κυβέρνησης. Τη λογική της ταξικής συνεργασίας δηλαδή, που λάνσαρε η Χρυσή Αυγή
στο Πέραμα, πως μπορούν δηλαδή οι εργάτες να βρουν δουλειά μαζί με τους
εφοπλιστές τους, σε συνεργασία με αυτούς. Με τους εφοπλιστές που κρατάνε
κλειστές τις δουλειές γιατί απαιτούν να πληρώνουν με ένα κομμάτι ψωμί.
Η Χρυσή Αυγή, και
γενικά οι φασιστικές ιδέες αυτό το ρόλο παίζουν. Για την ανεργία φταίει ο
μετανάστης. Για το ότι δεν υπάρχουν δουλειές φταίνε οι εργατικοί αγώνες. Ποτέ
και για τίποτα δε φταίει η εξουσία για τους ναζιστές. Το πρόβλημα είναι μόνο να
γίνει μια αλλαγή βάρδιας στις κυβερνητικές καρέκλες.
Τμήμα του αστικού
πολιτικού προσωπικού, όπως και η Χρυσή Αυγή, τάζοντάς μας πως με την πολιτική
τους, θα υπάρχει μια Ελλάδα για τους έλληνες, αυτάρκης και ικανή να θρεφτεί
μόνη της, οδηγούν σε ακόμα βαθύτερη καταστροφή. Δίνουν μια πολιτική πρόταση,
δίδυμη, της κυρίαρχης μνημονιακής καπιταλιστικής πολιτικής. Σε μια χώρα που
παράγει το 27% των όσων καταναλώνει, αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι η εθνική
καθαρότητα και απομόνωση. Αντίθετα, είναι απαραίτητη η επαναστατική επίλυση των
προβλημάτων μας, με την εργατική εξουσία, που θα κινητοποιήσει έλληνες και
ξένους εργάτες, που θα επιδιώξει διεθνείς εργατικές συμμαχίες. Για να ζητήσει
τη διαγραφή του χρέους, και να καταφέρει να διαμορφώσει με βάση τις εργατικές
ανάγκες την παραγωγή, και όχι με βάση το κέρδος. Η διεθνιστική πάλη, και η
εξουσία των εργατών είναι η πραγματική λύση, σε μια εποχή πρωτόγνωρης κρίσης
και σαπίσματος του συστήματος, που ένα από τα συμπτώματα αυτού του σαπίσματος,
είναι και η επανεμφάνιση των ναζιστικών μορφωμάτων.
Θα αποκρούσουμε το
ναζισμό και το σύστημα που τον γεννά, αν δεν τσιμπήσουμε στα θερμά εθνικά
καλέσματα συμφιλίωσης, στο «να μη σκοτωθούμε» μεταξύ μας, που διατείνονται όλοι
όσοι αφαιρούν ζωές και δικαιώματα. Κάθε χώρα έχει μέσα της δύο διαφορετικές
«χώρες». Η δική μας, είναι αυτή των εργαζόμενων, των εκμεταλλευόμενων και
ανέργων, των χτυπημένων από τα αφεντικά και το κράτος. Για να γίνουμε κύριοι
της ζωής μας, θα πρέπει από τώρα να προετοιμάσουμε τη σύνδεση των αιτημάτων
μας, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς με το σύνολο των αγώνων των εργαζομένων.
Όπου φεύγουν τα αφεντικά από εργοστάσια, να τα δουλέψουμε εμείς οι ίδιοι, όπως
οι εργαζόμενοι στη Βιομηχανική Μεταλλευτική στη Θεσσαλονίκη. Να σταματήσουμε να
περιμένουμε το οτιδήποτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που όλα αυτά τα χρόνια
ενσωμάτωσε πλευρές της φασιστικής πολιτικής, εξισώνοντας τους απεργιακούς
αγώνες και την πάλη για τη ζωή μας, με τη ναζιστική βία.
Η
πάλη για την ανατροπή της κυβέρνησης, με την προετοιμασία της γενικής πολιτικής
απεργίας διαρκείας, είναι όρος και στόχος επιβίωσης. Η πάλη για την εξουσία των
εργατών, είναι η μόνη διέξοδος για να οργανώσουμε τη ζωή μας με βάση τα
εργατικά συμφέροντα και για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
ΕΝΙΑΙΟ
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ - ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ
ΦΑΣΙΣΜΟ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΚΥΡΙΑΚΗ 29/9/13 ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΕΛΜΑ (σωματείου μετρό)
ΚΥΡΙΑΚΗ 29/9/13 ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ ΑΙΘΟΥΣΑ ΣΕΛΜΑ (σωματείου μετρό)
ΑΘΗΝΑΣ 67 - 3ος ΟΡΟΦΟΣ
πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου