Ανακοίνωση πρωΑΚΑΕ για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον καθαρισμό.

Σχεδόν πέντε χρόνια από την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 και τη δολοφονική απόπειρα με βιτριόλι της γραμματέως του σωματείου καθαριστριών της ΠΕΚΟΠ. Ήταν η αφορμή για να αναπτυχθεί μια πλατιά αλληλεγγύη που για πρώτη φορά ανέδειξε τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο τμήμα της εργατικής τάξης: οι εργολαβικές καθαρίστριες. Σήμερα δεν έχει λυθεί τίποτα από αυτά αλλά αντίθετα ο κλάδος των καθαριστριών αποτέλεσε τον πιλότο για ολόκληρη την εργατική τάξη.

Γιατί από τότε μέχρι σήμερα, η καπιταλιστική χρεοκοπία, μαζί με την απόλυτη συνενοχή της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας έχει οδηγήσει όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα -όσους δεν είναι ήδη άνεργοι ή δεν έχουν μπει σε κινητικότητα-  σε πλήρη εκμετάλλευση και εξαθλίωση, με εργασιακές σχέσεις που για πολλά χρόνια ζουν οι καθαρίστριες. Πρόσφατα η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου προχώρησε στην απόλυση-κινητικότητα των περίπου 600 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών καταργώντας την ειδικότητα από το οργανόγραμμα του υπουργείου, επεκτείνοντας την εκμετάλλευση των καθαριστριών και κάνοντας δώρα στους εργολάβους. Η απάθεια των κυβερνητικών συνδικαλιστικών οργάνων απέναντι στην απόλυση των καθαριστριών δείχνει και τη πλήρη περιφρόνησή τους για τα πιο καταπιεσμένα κι εξαθλιωμένα στρώματα της εργατικής τάξης.

Οι καθαρίστριες και τα σωματεία τους δεν έχουν βρει την ανάλογη υποστήριξη σε κινητοποιήσεις που έχουν γίνει σε χώρους δουλειάς καθώς τείνουν να μην θεωρούνται καν εργαζόμενες στον ίδιο χώρο. Βασική προϋπόθεση της υπερεκμετάλλευσης είναι η διάσπαση της ενότητας της εργατικής τάξης, κι αυτό επιτυγχάνεται με την εργολαβοποίηση, με τη διάλυση των σωματείων της, με τη μαζική ανεργία και την κινητικότητα από δουλειά σε δουλειά ή σε πολλούς χώρους δουλειάς με τον ίδιο εργοδότη. Απαραίτητο συμπλήρωμα είναι αύξηση της τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς. Η εργολαβοποίηση της καθαριότητας, ιδιαίτερα στο δημόσιο τομέα, όπου συγκεντρώνεται ένα μεγάλο ποσοστό των καθαριστριών, έχει ένα σκοπό: να εξαφανίσει όλα τα δικαιώματα των εργαζόμενων καθαριστριών για να αυξήσει τα κέρδη του εργολάβων αφεντικών. Οι αγώνες των καθαριστριών για εργασιακά δικαιώματα όχι απλά δεν έχουν δικαιωθεί αλλά αντίθετα, η οικονομική κρίση και η αύξηση της ανεργίας έχει ωθήσει σε πολύ χειρότερες συνθήκες εργασίας.

Το μέλλον των καθαριστριών είναι δεμένο με το μέλλον ολόκληρης της εργατικής τάξης και αν δεν οργανώσουμε άμεσα την πάλη μας, το μέλλον ολόκληρης της εργατικής τάξης θα είναι η παρούσα κατάσταση των καθαριστριών.

Η ένδειξη αλληλεγγύης είναι ένα στοιχειώδες καθήκον αλλά δεν είναι αρκετό. Το κύριο ερώτημα που πρέπει να παλέψουμε να απαντήσουμε είναι με ποιο τρόπο θα αποκατασταθεί η ενότητα του εργατικού κινήματος, όλων των εργαζόμενων μέσα στους χώρους δουλειάς, τώρα που όσοι δεν είμαστε άνεργοι θα δουλεύουμε όπως οι καθαρίστριες, δηλαδή με άθλιες εργασιακές σχέσεις, χωρίς δικαιώματα και με μισθούς πείνας.

Τώρα που ένα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης κινητοποιείται σε πολλούς κλάδους, είναι η ευκαιρία να αποκαταστήσουμε την ενότητα όλων των εργαζόμενων από τα κάτω, απορρίπτοντας τη λογική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων του και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που μας ξεπουλάει.

πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ